Unicode
ဆေးရုံကနေထွက်လာသည်နှင့်barတစ်ခုဆီကိုသာဦးတည်လိုက်သည်။ ကြည်လင်မနေတဲ့စိတ်အခြေအနေကြောင့်လားတော့မသိ ၊ barတစ်လုံးကလူတွေကအကုန်လုံးဘုကြည့်လာကြည့်နေသလိုပင်။
ဆိုင်တစ်ဆိုင်လုံးကလည်းအဆင်မပြေသလိုအပြင်အဆင်ကိုကလည်းဘာကြောင့်မှန်းမသိစိတ်ပျက်စရာကောင်းနေပြန်သည်။ ဆက်ကြည့်ရင်တစ်ဆိုင်လုံးကိုမီးနဲ့ရှို့မိတော့မှာမို့လူတွေနဲ့ခပ်ကင်းကင်းဖြစ်တဲ့ထောင့်မကျတကျစားပွဲမှာပဲဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်။
အရက်အပြင်းစားတစ်ခွက်လောက်စပ်ခိုင်းပြီးသည်နှင့်အတွေးထဲရောက်လာတာကဆေးရုံမှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းအရာတွေ။
' မင်းမှာနှလုံးသားမရှိဘူးလား…… ' တဲ့။
အဟက်!…မေးရက်လိုက်တာဗျာ……နှလုံးသားရှိလို့ခင်ဗျားလေးကိုအချစ်ကြီးချစ်နေရတာပေါ့ကိုကိုငတုံးလေးရဲ့။ ကျုပ်မှာသာနှလုံးသားမရှိရင်ခင်ဗျားလေးကိုဒီလိုမျိုးနှစ်နဲ့ချီပြီးအတင်းတွယ်ကပ်နေပါ့မလား။
"မင်းကဘာဖြစ်ချင်တာလဲအဲ့ဒီ့တော့……"
ရင်းနှီးတဲ့အသံတစ်သံကြောင့်အသံလာရာလှမ်းကြည့်လိုက်မိစဉ်တွေ့လိုက်ရတာကboss။ ပုံစံကတော့တခြားဝိုင်းကတစ်ကောင်ကောင်နှင့်ငြိနေတဲ့ပုံပင်။
"မင်းကလည်းဝင်တိုက်သေးတယ်…မတောင်းပန်ဘဲရန်လာရှာနေရလား……"
"မတောင်းပန်ဘူးကွာ……အဲ့ဒီ့တော့မင်းကဘာလုပ်ချင်လဲ……"
ကိစ္စသေးသေးလေးကိုအကြီးကြီးဖြစ်အောင်လုပ်နေတဲ့bossကသူ့လိုပဲစိတ်မကြည်နေဟန်ရတာကြောင့်ထူးထက်စေအမြန်ဝင်ဆွဲရသည်။ ဒါတောင်bossကတစ်ဖက်လူကိုလှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်လုပ်နေသေး။
"စိတ်မကြည်ဘူးလား……"
မေးမိတဲ့မေးခွန်းကိုအရင်မဖြေသေးဘဲစားပွဲပေါ်ကအရက်ခွက်ကိုယူကာတစ်ကျိုက်တည်းမော့သောက်ပစ်နေသည်။ ပြီးတော့လည်းကိုယ့်ကိုစကားမပြောနိုင်သေး ၊ အရက်ထပ်မှာနေသေးပြန်ပုံကိုကတစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပင်။
"bossဘာဖြစ်လာတာလဲ……"
"မဖြစ်ဘူး……"
ပြန်ဖြေလာတဲ့ဘုဆတ်ဆတ်စကားသံကြောင့်ထူးထက်စေတစ်ယောက်မှဘာဆိုဘာမှဆက်မမေးရဲတော့ဘဲအရက်ကိုသာအာရုံတစ်စိုက်မော့သောက်နေလိုက်သည်။
ကိုယ့်ဘာသာအေးအေးဆေးဆေးနေချင်လို့လာပါတယ်ဆိုမှတကယ်ပါပဲ……။
YOU ARE READING
Second life ( အချို့သောချစ်ခြင်းတို့သည် )
RandomHydrangeaတွေနဲ့အတူ အမြဲနောင်တရနေလိုက်ပါအစ်ကို။ နောင်တတရားတွေ အားနာစိတ်တွေနဲ့နာနာကျင်ကျင်ရှင်သန်နေလိုက်ပေါ့။
