Unicode
"ကိုကိုရေ ကျွန်တော်အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ....."
အခန်းထဲကနေလှမ်းအော်တဲ့ချာတိတ်ကြောင့်လင်းလက်အထုတ်အပိုးတွေကားထဲထည့်နေရာမှနေအိပ်ခန်းဆီသို့အမြန်ပြေးလာခဲ့လိုက်သည်။
" လာ ကိုယ်တွဲပေးမယ်ချာတိတ်......"
" ဘာကိုချာတိတ်လဲဗျာ...မောင်လို့ခေါ်ရပါမယ်ဆို....."
မျက်နှာကြီးစူပုတ်ကာပြောလာတဲ့ချာတိတ်ကြောင့်လင်းလက်သဘောတကျပြုံးလိုက်မိရင်းလည်တိုင်ကိုဖက်တွယ်လိုက်တော့ခပ်ငေးငေးပြန်ကြည့်လာသည်။
အင်း...အခုဆိုရင်ချာတိတ်မျက်လုံးကလည်းတစ်ခါတစ်ခါဝေဝါးတာလောက်သာရှိတော့ပြီးမြင်တော့ပြန်မြင်နေလေပေပြီ။
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးနှစ်ပတ်လောက်အကြာကရှိမယ်ထင် ၊ ကုထုံးအသစ်တစ်ခုရလာတာမို့ချာတိတ်အတွက်အဆင်ပြေလို့ပြေငြားဆိုပြီးထိုကုထုံးနှင့်စမ်းသပ်ကုသပေးခဲ့မိလိုက်တာ။ မထင်မှတ်ဘဲအခုလိုမျိုးအနာနဲ့ဆေးတွေ့သွားတော့လည်းကောင်းတာပဲပေါ့။
" ဘာတွေကြည့်နေတာလဲကိုကို...ကိုယ့်ယောက်ျားကိုယ်ကြည့်မဝဖြစ်နေတာလား......"
" အဲ့ဒီ့လိုဆိုရင်ရောမောင်......"
အပြုံးရေးရေးနှင့်မျက်ဝန်းချင်းဆုံကြည့်ကာပြောလာတဲ့ကိုကိုကအသည်းယားစရာကောင်းလွန်းတာမို့ခါးကနေသိမ်းကျုံးဆွဲယူကာဖက်လိုက်တော့ပခုံးပေါ်မေးတင်လာပြန်သည်။ အငြိမ်မနေတဲ့လက်တွေကကျောပြင်ပေါ်ဟိုပြေးဒီပြေးနှင့်။
နေပါဦး...ကိုကိုအခုဘာလုပ်နေတာလဲ။
" မောင်......"
" ဗျာ ပြောလေကိုကို...ဘာပြောမလို့လဲ......"
စကားသာပြောနေရပေမယ့်လူကနည်းနည်းတော့မနေတတ်မထိုင်တတ်တော့။ ကျောပြင်ပေါ်လာထိတွေ့နေတဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေကလည်ဂုတ်ပေါ်မှတစ်ဆင့်ဆံပင်တွေကြားတိုးဝင်ပွတ်သပ်လာပြန်တာမို့အသက်ရှူပါအောင့်ထားလိုက်ရသည်။
" ယောက်ျား......"
ခပ်ရှရှထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံကခန္ဓာကိုယ်ထဲမှသွေးခုန်နှုန်းအားပိုမြန်လာစေသလိုလို ၊ အနည်းငယ်အပူချိန်မြင့်လာသလိုလိုဖြစ်လာစေသည်အထိညှို့ငင်သည်။ ခါးကိုသာပိုတိုးဖက်ရင်းအသံရှည်ဆွဲကာထူးမိတော့လည်တိုင်ပေါ်တစ်စတစ်စကျရောက်လာသည့်နှုတ်ခမ်းသား၏အထိအတွေ့တစ်ချို့။
ကိုကိုအခုဘာတွေလုပ်နေတာလဲ......။
YOU ARE READING
Second life ( အချို့သောချစ်ခြင်းတို့သည် )
RandomHydrangeaတွေနဲ့အတူ အမြဲနောင်တရနေလိုက်ပါအစ်ကို။ နောင်တတရားတွေ အားနာစိတ်တွေနဲ့နာနာကျင်ကျင်ရှင်သန်နေလိုက်ပေါ့။
