Unicode
အဖျားပျောက်ကာစရှိသေးတာကိုသူ့သားဆီလိုက်ပို့ပေးခိုင်းနေတဲ့ကောင်လေးကြောင့်ထည့်ဝါ့မှာအတော်လေးအခက်တွေ့နေရသည်။ ဆောင်းရာသီရဲ့အအေးဒဏ်ကြောင့်အပြင်ထွက်လိုက်တာနဲ့ဖျားရင်ဖျား ၊ မဖျားရင်ကိုယ်လက်တွေကိုက်ခဲနေတတ်တဲ့ဒီကောင်လေးကတကယ်ပဲသူ့ကိုယ်သူဂရုမစိုက်တတ်လေသလား။
" ဒေါက်တာ...ခဏလေးပဲလေ တကယ်ခဏလေးပဲသွားတွေ့မှာ......"
အနားကပ်ကာခပ်တိုးတိုးပြောနေရှာတဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်တော့လည်းမျက်နှာငယ်လေးနှင့်ကြည့်နေပြန်တာမို့လူကသက်ပြင်းသာချမိသည်။ ကောင်လေးကိုကြည့်ရတာကလည်းအတော်လေးတွေ့ချင်နေတဲ့ပုံရတာမို့အစကတည်းကမခိုင်ချင်တဲ့စိတ်အခြေအနေကဒီကောင်လေးအလိုကျခေါင်းညိတ်မိလျက်သား။ ထိုအခါမှမျက်နှာလေးပြန်ရွှင်လန်းလာတဲ့ကောင်လေးကလူကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ပြီးပါးကိုတရွှတ်ရွှတ်နှင့်လာနမ်းနေပြန်သေးသည်။
ဒီကောင်လေးအခုတစ်လောမှသိပ်ကိုတတ်နေတာ......။
" ပြီးရင်တော့ကိုယ့်စကားနားထောင်ရမယ်နော်ကလေး......"
" ဆေးခါးကြီးတွေတိုက်ဦးမလို့လား......"
ပြန်ဖြေလာတဲ့ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာကရှုံ့မဲ့မဲ့။ ဒီကောင်လေးဆေးကြောင်တာထည်ဝါသိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်းဒါကတော့အလိုလိုက်လို့မဖြစ်တဲ့အရာပဲမဟုတ်လား။ ဒီကလေးတစ်ခုခုဖြစ်ရင်သူ့ထက်ပိုခံစားရတဲ့သူကကိုယ်ပဲမို့မဖြစ်သင့်တာမဖြစ်အောင်တော့အလိုမလိုက်သင့်တာဆိုမလိုက်ဘဲနေရမည်။
" ဘာလဲမသောက်ချင်ဘူးလား......"
ခပ်ဖြေးဖြေးခေါင်းညိတ်ပြလာတဲ့ကောင်လေးကချစ်စရာကောင်းလွန်းနေတာကြောင့်ထည်ဝါခပ်ဟဟရယ်မိရင်းမီးခိုးရောင်ဆံနွယ်တွေကိုအနည်းငယ်သပ်တင်ပေးမိသည်။ မသိမသာပိုရှည်လာတဲ့ဆံပင်တွေကပိုကြည့်ကောင်းကာဒီကောင်လေးရဲ့ချောမောမှုကိုတကယ့်ကိုအထောက်အပံ့ဖြစ်စေတာပဲ။
" မသောက်ဘူးဆိုရင်မသွားရဘူး......"
" ဒေါက်တာကဗျာ...ဒါသက်သက်မဲ့ညစ်တာ......"
YOU ARE READING
Second life ( အချို့သောချစ်ခြင်းတို့သည် )
RandomHydrangeaတွေနဲ့အတူ အမြဲနောင်တရနေလိုက်ပါအစ်ကို။ နောင်တတရားတွေ အားနာစိတ်တွေနဲ့နာနာကျင်ကျင်ရှင်သန်နေလိုက်ပေါ့။
