Unicode
"ဖေဖေ……"
ကြားလိုက်ရတဲ့အသံသေးသေးလေးနဲ့ခပ်နွေးနွေးအထိအတွေ့လေးကြောင့်မှိုင်းညှို့ငိုနေရာကနေခေါင်းမော့ကြည့်မိတော့သူ့ရှေ့မှာဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ကာငိုနေတဲ့သား။
"သားလေး……"
"ဖေဖေမငိုနဲ့လေ……အဟင့် ဖေဖေငိုရင်သားသားလည်းငိုချင်တယ်……"
မှိုင်းညှို့ပါးပေါ်ကမျက်ရည်စတွေကိုလက်သေးသေးလေးနဲ့ဖယ်သုတ်ပေးနေတဲ့သားကဘယ်လောက်တောင်သိတတ်လိုက်တာပါလိမ့်။ ရှေ့မှာရှိနေတဲ့သားကိုဆွဲဖက်ကာရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလိုက်မိတော့သားကအရိပ်အကဲခတ်သလိုလေးကြည့်နေပြန်သေးသည်။
"ဖေဖေ……ဘာလို့ငိုတာလဲဟင် သားသားဘာလုပ်ပေးရမလဲ……"
မျက်နှာငယ်လေးနှင့်မေးလာတဲ့သားကိုခေါင်းအသာခါပြမိတော့သားကမျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ကာထပ်ငေးကြည့်နေပြန်လေ၏။
ဖေဖေ့အမှားတွေပါသားလေးရယ်……အကယ်၍ ဖေဖေသာမင်းdaddyကိုတန်ဖိုးထားပြီးချစ်ပေးခဲ့မိရင်…ဖေဖေတို့မိသားစုဘဝလေးကအခုအချိန်မှာပျော်စရာကောင်းနေမှာ……။
_____________________________________________
သဝဏ်နိုးလာတော့အချိန်က၈နာရီခွဲ။ ဘေးကိုကြည့်မိတော့ရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းမှီအိပ်နေတဲ့ဒေါက်တာလေးကမရှိတော့သလို ၊ နှဖူးပေါ်မှာလည်းရေပတ်ဝတ်တစ်ခုကရောက်နေလေပြီ။ ဒေါက်တာ့လက်ချက်မှန်းသိနေပြီမို့နှဖူးပေါ်ကရေပတ်ဝတ်ကိုဆွဲဖယ်ကာခပ်ဖြေးဖြေးထထိုင်လိုက်တော့ကိုက်ခဲနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလူကိုပါအားနည်းနေစေသလိုပင်။
"ဘာဖြစ်လို့လှဲမနေရတာလဲ……"
နှဖူးကိုလက်ညှိုးနှင့်လက်မသုံးကာဖိနှိပ်နေမိစဉ်ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့အသံလေးကြောင့်မော့ကြည့်မိတော့လင်ဗန်းတစ်ချပ်ကိုင်ကာအခန်းထဲဝင်လာတဲ့ဒေါက်တာ။ မျက်မှောင်ကြီးကျုတ်လို့မျက်နှာကလည်းအရင်ကလိုမဟုတ်ဘဲတည်တင်းနေပြန်လေသေးသည်။
ဟား!……ဒေါက်တာ ခင်ဗျားကတော့လေ။
"အအေးဒဏ်မခံနိုင်ဘဲဘာကိစ္စနဲ့airconကိုမြှင့်ထားရတာလဲ……အခုတော့နေမကောင်းဖြစ်နေပြီမလား……"
JE LEEST
Second life ( အချို့သောချစ်ခြင်းတို့သည် )
OverigHydrangeaတွေနဲ့အတူ အမြဲနောင်တရနေလိုက်ပါအစ်ကို။ နောင်တတရားတွေ အားနာစိတ်တွေနဲ့နာနာကျင်ကျင်ရှင်သန်နေလိုက်ပေါ့။
