Chapter 47:
ထုံးတမ်းစဉ်လာ
ချန်ရုံ၏ရယ်သံကြားသောအခါ လူငယ်လေးက ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် ခေါင်းငြှိမ့်လိုက်သည်။
"တကယ်တော့ မင်း ငါ့ကိုပြောဖို့မလိုပါဘူး...နန်ယန်မြို့က ယစ်မူးနေကြတဲ့ မိန်းမပျိုတွေအားလုံးက ငါ့ကို တစ်လမ်းလုံး သည်းသည်းလှုပ်နှုတ်ဆက်နေကြတာ...ငါပါးစပ်လေးဟလိုက်တာနဲ့ တချို့မိန်းကလေးတွေဆိုရင် အော်ဟစ်ကုန်ကြရော..."
ချန်ရုံက ဆက်၍ရယ်နေသောအခါ လူငယ်လေးက စနောက်သည့်ပုံဖြင့် ချန်ရုံ့ဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာလဲ...မင်းက မယုံလို့လား..."
ချန်ရုံက အရယ်ရပ်လိုက်၍ ချက်ချင်းပင် ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး ပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် လှိုက်လှဲစွာဖြင့် ခေါင်းငြှိမ့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ်တာပေါ့ ဟုတ်တာပေါ့...အရမ်းကိုချောမောတဲ့ တပ်မှူးစွင်းက နဂါးတွေရဲ့ အငွေ့အသက်၊ လုပုရဲ့ ရဲစွမ်းသတ္တိနဲ့ ကျူးကောရဲ့ ထက်မြက်မှုတွေနဲ့ ပြည့်စုံပါပေတယ်..."
[T/N: လုပု - သုံးပြည်ထောင်ခေတ်မှ ထင်ရှားကျော်ကြားသော တပ်မှူး
ကျူးကော - သုံးပြည်ထောင်ခေတ်မှ ကျော်ကြားသော ဗျူဟာမှူး]
လူငယ်လေးစွင်းယန်သည် ချန်ရုံပြောနေသည်များကို အာရုံစူးစိုက်၍ နားထောင်နေကာမှ ချန်ရုံ၏ နောက်ဆုံးစကားများက သူ့ဒေါသကိုဆွသကဲ့သို့ဖြစ်သွားသည်။ စွင်းယန်သည် ချက်ချင်းပင် ချန်ရုံ၏လက်များကို နောက်ကျော၌ ချုပ်ကိုင်၍ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
"ကြောင်မလေး မင်းက ငါ့ကို စနောက်စရာလို့ သဘောထားနေတာလား..."
လှုပ်မရတော့သောကြောင့် ချန်ရုံက အမြန်အော်ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်မကိုလွှတ်..."
"မလွှတ်ဘူး မင်းက ငါ့အကျဉ်းသားပဲ...ငါကျေနပ်တဲ့အထိ တောင်းပန်ရမယ်..."
ချန်ရုံသည် မနေနိုင်ပဲ ချစ်စရာကောင်းစွာ ရယ်မိ၍ ပြောလိုက်သည်။
"တပ်မှူးလေးစွင်းရယ် ကျွန်မကို သနားပါ..."
"ကျယ်ကျယ်ထပ်ပြောစမ်း..."
YOU ARE READING
မေကုန်းချင်
Historical FictionNew Normal တစ်ပတ် သုံးရက် update ပါရှင် ... Paid gp က နောက်အပတ်လောက်မှစပါမယ်ရှင် ... Title- Mei Gongchin သူမကိုယ္သူမ မီးရွို့၍ သတ်သေသွားပြီးသည့်နောက်တွင် ချန်ရုံသည် အတိတ်မှ ၁၄ နှစ်အရွယ်၌ ပြန်လည် နိုးထလာခဲ့သည်။ ဂုဏ်သရေကြီးမြင့်သော်လည်း သူတော်ကောင်းယ...
