မေကုန်းရှင်

383 38 0
                                    

Chapter 119
Sue Xing NwayJune 13, 2023
Chapter 119





မြို့ပြင်သို့ရောက်လာသည်နှင့်အမျှ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်၍ လူများ၏ဆူညံသံကလည်း အဝေး၌ ကျန်ခဲ့လေသည်။

နောက်ဆုံးတွင်တော့ အဖိုးစွင်းက ကြေငြာလိုက်သည်။

"ရောက်ပါပြီ သခင်မလေး..."

ချန်ရုံက ရထားလုံးထဲမှနေ၍ ခေါင်းပြူလကြည့်လိုက်သည်။

ချန်ရုံ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်၌ မည်သူမှ ရှိမနေပေ။ ထူးတော့ထူးဆန်းနေပေသည်။ အရင်တစ်ခေါက်တုန်းက ဤနေရာ၌ ဝမ်ဟုန်နှင့် ဟွမ်းကျိုးလန်တို့အား ချန်ရုံတွေ့ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ချန်ရုံက ဘေးဘီသို့ မျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်၍ အရိပ်အချို့ကျနေသောနေရာဆီသို့ ညွှန်ပြလိုက်သည်။

"အဲဒီနေရာဆီကို သွားလိုက်ပါ..."

ထိုနေရာနားသို့ ရောက်သောအခါတွင်လည်း ချန်ရုံ၏မျက်ခုံးများက ပိုတွန့်သွားသည်။ ထိုနားရှိလူများကိုကြည့်၍ ချန်ရုံပြောလိုက်သည်။

"သူလည်းမဟုတ်ဘူး..."

အဖိုးစွင်းကလည်း မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

"နှင်းတွေက အခုမှ အရည်ပျော်စပြုပြီး ဒီနေ့ လေကလည်း ထန်နေတယ်...အဖိုးပြောသားပဲ...ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ဝမ်ဟုန်က ရေကန်နားကို လာမှာမဟုတ်ပါဘူး..."

အဖိုးစွင်း၏စကားကိုကြားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ချန်ရုံ တုန်လှုပ်သွားမိသည်။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းပြောလိုက်သည်။

"ပြန်လှည့်လိုက်တော့ အဖိုး...အိမ်ပဲပြန်ကြမယ်..."

ချန်ရုံ၏စကားမဆုံးသေးခင်မှာပင် သစ်တောများအနောက်ရှိ တောင်ကမူနားမှ ကြမ်းတမ်းသောရယ်သံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်။

"အရမ်းတွေ အလျင်လိုနေပါလား သည်းလေးရဲ့...မင်းက အရမ်းတွေ ဝီရိယကောင်းနေတာကိုး...ငါတောင် နောက်ကျသွားတော့မလို့ပါလား..."

"အဖိုးစွင်း...ပြန်လှည့်လိုက်ပါ..."

ချန်ရုံက အလန့်တကြားပြောလိုက်သည်။

မေကုန်းချင်Where stories live. Discover now