မေကုန်းချင်

Chapter 49:

အနမ်း

ချန်ရုံက ခေါင်းခါလိုက်သောကြောင့် ဝမ်ဟုန်၏ မျက်ခုံးများ ကျုံ့သွားကြသည်။

ချန်ရုံသည် ဝမ်ဟုန့်အား မကြည့်ပဲ ခေါင်းကိုငုံ့ကာပြောလိုက်သည်။

"အရှင်က ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာရှိနေတဲ့ နတ်သားတစ်ပါးပါ...အရှင့်ရဲ့ အရှိန်အဝါတွေက မြင့်မားသာလွန်လွန်းတာကြောင့် အရှင့်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် စတွေ့တဲ့အချိန်မှာပဲ ကျွန်မရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ထိန်းမရဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်...အရှင့်အပေါ် ကျွန်မရဲ့ ချစ်ခင်အထင်ကြီးမှုက တကယ်ပဲ ရင်ထဲကလာတဲ့ ရိုးသားမှုစစ်စစ်ပါ..."

ထို့နောက် ချန်ရုံက ခပ်နွမ်းနွမ်းလေးပြုံးလိုက်သည်။

"ဒါပေမယ့် နန်ယန်မင်းသားကြောင့်သာမဟုတ်ရင်တော့ အရှင့်ကို ဒီစကားတွေလည်း ဘယ်တော့မှ ပြောဖြစ်မှာမဟုတ်သလို တေးသွားကိုလည်း တီးခတ်ပြဖြစ်မှာမဟုတ်ပါဘူး...အလွန်ဆုံးပြောရရင် ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မြေပြင်အောက် ခြောက်ပေနေရာမှာရောက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ဝိဉာဉ်က မွေးရပ်မြေကိုပြန်သွားတဲ့အထိ...ကျွန်မရဲ့ဆံပင်တွေဖြူဖွေးပြီး ကျွန်မရဲ့သားသမီးတွေ ပျော်ရွှင်စည်ကားနေတဲ့အချိန်အထိ ချန်အိမ်တော်က အားရုံဆိုတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်က အရှင့်အပေါ်မှာ ဒီလို ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုတွေရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ အရှင် ဘယ်တော့မှ သိလိုက်ရမှာမဟုတ်ပါဘူး..."

ချန်ရုံ၏ခေါင်းသည် တဖြည်းဖြည်းနှင့် နိမ့်သွား၍ အသံများက တုန်ယင်နေသည်။

"ကျွန်မရဲ့ မျိုးရိုးက နိမ့်ကျပြီး အပြစ်တင်ဝေဖန်ခံရမယ့် အလုပ်ကိုလုပ်မိပါတယ်...ကျွန်မအိမ်တော်ရဲ့ စီစဉ်မှုကနေ ရုန်းထွက်နိုင်မလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ အရှင့်ရဲ့ ကျွန်မအပေါ် သနားကြင်နာမှုကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ကျွန်မရဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေကို ဖော်ပြမိခဲ့ပါတယ်..."

ချန်ရုံက စကားပြောနေသည်ကို ခဏမျှရပ်လိုက်သည်။ အသံက ပြောရင်းဖြင့် ပို၍ တုန်လှုပ်လာလေသည်။

"အရှင့်အပေါ်ထားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ခံစားချက်တွေက ရိုးသားသည်ဖြစ်စေ မရိုးသားသည်ဖြစ်စေ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျွန်မရဲ့ ရည်မှန်းချက်က နန်ယန်မင်းသားဆီက လွတ်မြောက်စေဖို့တစ်ခုတည်းအတွက် မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး...အဲ့ဒီညကစပြီး အရှင် ကျွန်မကို မေးလာတဲ့မေးခွန်းတွေကို ရှောင်ဖယ်နေခဲ့မိတယ်...အဲ့ဒီလိုလုပ်မိတိုင်းလည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပါတယ်...အဲ့ဒါကြောင့် အရှင့်ရဲ့ ခွင့်လွှတ်မှုကို မျှော်လင့်ပြီး ဒီည ဒီကို လာခဲ့တာပါ..."