မေကုန်းချင်

Chapter 110
Sue Xing NwayJune 11, 2023
Chapter 110

ဂိတ်တံခါးမှ ထွက်လာပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ချန်ရုံသည် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောလိုက်မိတော့သည်။ သို့သော် အလျင်အမြန် ပါးစပ်ကိုပြန်ပိတ်၍ ခေါင်းငုံ့ကာ အိမ်သို့ အမြန်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

မကြာမီတွင် ချန်ရုံ၏အဆောင်တော်ဆီသို့ ပြန်ရောက်လာတော့သည်။

ချန်ရုံဝင်လာသည်ကို မြင်သောအခါ အထိန်းတော်ဖျင်က အလျင်အမြန်ပြေးလာသည်။ သို့သော် ချန်ရုံ့နားသို့ရောက်လာသောအခါ အထိန်းတော်ဖျင်၏ခြေလှမ်းများ တုံ့ဆိုင်းသွားရသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ချန်ရုံတစ်ယောက် အင်္ကျီဝတ်ရုံလက်များကို လှုပ်ခါ၍ ရယ်မောနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ချန်ရုံ၏ရယ်သံမှာ ကျယ်လောင်၍ ကြည်လင်လွတ်လပ်ပေါ့ပါးကာ သာယာနေသည်။

ထိုကဲ့သို့သောရယ်သံမျိုးကို အထိန်းတော်ဖျင်မကြားရသည်မှာ အတော်ပင်ကြာနေပြီဖြစ်သည်။

အထိန်းတော်ဖျင်သည် ပထမတွင်တော့ အံ့ဩသွားသော်လည်း ချန်ရုံ့ကိုကြည့်ရင်းဖြင့် သူလည်း ပျော်ရွှင်လာမိသည်။

ချန်ရုံသည် ပါးစပ်ကိုအုပ်၍ အချိန်အတော်ကြာအောင် အရူးလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ရယ်နေမိသည်။ ထို့နောက် ဗိုက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ ရယ်နေပြန်သည်။ အထိန်းတော်ဖျင်က အနားသို့ အမြန်ရောက်လာ၍ ချန်ရုံ့အား ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်သည်။

ချန်ရုံသည် အထိန်းတော်ဖျင်ကို မှီ၍ ရယ်မောနေပြန်လေသည်။

အချိန်အတော်အတန်ကြာသွားသည့်အချိန်မှပင် ချန်ရုံ အရယ်ရပ်တော့သည်။ အထိန်းတော်ဖျင်ကလည်း ရယ်၍ မေးလိုက်သည်။

"ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ မမလေး...ဒီနေ့ အရမ်းတွေ ရွှင်မြူးနေပါလား..."

ချန်ရုံက ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် မျက်လုံးများကိုမှေးစင်းလိုက်ကာ သခင်မရွမ်၏ အိမ်တော်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အထိန်းတော်ဖျင်နားသို့ တိုးကပ်၍ ‌လေသံလေးဖြင့်ပြောလိုက်သည်။