ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Μετά την εξομολόγισή της, η αγριάδα του Έρικ έμεινε αναλλοίωτη και οι ερωτήσεις που είχε στο μυαλό του έπρεπε να απαντηθούν και μάλιστα αμέσως.Πήρε τη Λιάνα σέρνοντάς την έξω απο το κτήριο και μπαίνοντας στο αμάξι, οδήγησε μέχρι το πατρικό του.Την έβλεπε να τρέμει στο διπλανό κάθισμα μα δε ένιωθε καμμιά απολύτως λύπη.Μόλις έφτασαν, τους μάζεψε όλους στη τραπεζαρία.Ο πατέρας του,η μάνα του,η αδερφή του και η Λιάνα.Τους ανακοίνωσε την αιτία της συγκέντρωσης και άρχισαν να μιλάνε.Ασταμάτητα,ακατάπαυστα έλεγαν τι έπρεπε να γίνει,πως και πότε.Μιλούσαν για τη ζωή του,τη κανόνιζαν σα να μην ήταν παρόν,σα να τους φαινόταν άβουλος και ανίκανος να αποφασίσει μόνος.Βοή αφόρητη στα αφτιά του και η καρδιά επέμενε να χτυπάει εν αγωνίως στη σκέψη της Νέλης.Θα τον άφηνε,θα τον παράταγε και δε μπορούσε να σκεφτεί πως να συνεχίσει χωρίς αυτή.

''ΣΚΑΣΜΟΟΟΟΣ!''φώναξε και σα κουμπί που τους έκλεισε αυτόματα, η φωνή του.''Τώρα μιλάω εγώ.Μην ακούσω άχνα απο κανέναν αν δε του δώσω το λόγο''δήλωσε αυστηρά.Ο πατέρας του σηκώθηκε πάνω έτοιμος να του επιτεθεί ''Και θα αρχίσω απο εσένα''του είπε ο Έρικ κόβοντάς του τη φόρα ''Που είναι τα λεφτά των μετοχών που πούλησες στη Λιάνα?''ρώτησε και τον είδε να παγώνει ''Σε προσωπικό μου λογαριασμό.ΜΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣ?''επιτέθηκε τελικά κάνοντας τον γιό του να απορεί για το λόγο.Τον ρωτούσε κάτι απλό,κάτι λογικό και αναρωτιόταν απο που ερχόταν η οργή.''Καταρχήν πούλησες δίχως την έγκρισή μου και δεύτερον τα χρήματα θα έπρεπε να είναι στο λογαριασμό της εταιρίας για να δικαιολογούν τη μεταβίβαση των μετοχών''του απάντησε ήρεμα.''Δε του τα έχω δώσει ακόμα.Καθυστερούν το έμβασμα απο την Αγγλία.Σύ...σύντομα όμως θα τελειώσει''πετάχτηκε η Λιάνα θέλωντας να σώσει οτι μπορούσε.Ο Έρικ δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένος με τις κινήσεις του πατέρα του και θα πάλευε για να ανακαλύψει το λόγο που έκανε μια τόσο αφελή κίνηση.''Και τώρα η σειρά σου''της πέταξε με την ευκαιρία της παρέμβασής της.Εκείνη ξεροκατάπιε και ένιωθε μια περίεργη ζέστη να τη τρελαίνει ''Πόσο είναι το παιδί?''ρώτησε κοφτά ''Ε..ε...ενάμιση χρονών περίπου''του απάντησε με τρεμάμενη φωνή σα να μην ήταν σίγουρη πόσο ήταν το παιδί της ''Μάλιστα!Και που είναι τώρα?''συνέχισε εκείνος με το ίδιο αυστηρό ύφος δίχως να αφήνει περιθώρια σε κανέναν να τον διακόψει ''Στην Αγγλία.Δεν...δεν ήξερα αν το δεχτείς και δεν ήθελα να τον πληγώσω''του εξήγησε και εκείνος τη κάρφωνε στα μάτια.Δεν ήξερε τι να σκεφτεί!''Θα τον φέρεις εδώ για να γίνει αυτό που πρέπει''ζήτησε και τα μάτια της Λιάνας άνοιξαν διάπλατα στο άκουσμα της τελευταίας πρότασης του ''Δηλαδη?''αναρωτήθηκε φωναχτά ''Χμ!Μ'αρέσει που απορείς!Θα τον φέρεις,θα κάνουμε τεστ και αν είναι δικό μου θα το αναγνωρίσω αμέσως αλλά ως εκεί.Αν οχι ψάξε μέρος να κρυφτείς.''της πέταξε και έφυγε χτυπώντας τη πόρτα πίσω του.Η αδερφή του δε πίστευε στα αφτιά της και έκλαιγε.Τον αγαπούσε τον Έρικ σα θεό και αμέσως σκέφτηκε τη Νέλη.Τους ήθελε μαζί και μετάνοιωσε για εκείνη τη χαρά που έδειξε στο αεροδρόμια με την άφιξη της φίλης της ''Είσαι απαράδεκτη''σχεδόν ψιθύρησε και έφυγε όπως ακριβώς ο αδερφός της.