ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

H MAXH

Ο Έρικ σήκωσε τη Νέλη στα χέρια του και μαζί χαλάρωσαν κάτω απο το ζεστό νερό.Αγκαλιά τη κρατούσε ακόμα και εκεί.Όταν τελείωσαν,εκείνη φόρεσε μια φόρμα και ένα απλό μπλουζάκι για να κατέβουν κάτω.Στάθηκε στην αρχή της κουζίνας παίζοντας με τα δάχτυλά της.Ο Κλάιν είχε μαζέψει και καθαρίσει το χώρο και όταν η Νέλη το διαπίστωσε αισθάνθηκε άσχημα που την είχε βρει τόσο χάλια.Έμενε στη θέση της και περίμενε.Ο Έρικ τη παρατηρούσε,σα μικρό παιδί που περίμενε τη τιμωρία μετά απο ζαβολιά έμοιαζε και κατάλαβε πως υπήρχαν αμοιβαία αισθήματα ανάμεσα σε εκείνη και τον Κλάιν.Τρυφερά,στοργικά, αισθήματα σεβασμού και εμπιστοσύνης.

''Τι έιναι αυτά που κάνεις Νέλη?''της έκανε τη παρατήρηση με την αγωνία ακόμα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.Είχε σκύψει ελαφρά το σώμα του μπροστά της ''Τι είσαι παιδί μου?Τι είσαι και πίνεις μέχρι λυποθυμίας?''τη ρωτούσε αλλά στη πραγματικότητα ο Κλάιν δε περίμενε καμιά απάντηση. ''Συγνώμη''είπε εκείνη και δάγκωνε ντροπιασμένα τα χείλη της.Αυτός πιο πολύ ήθελε να την αγκαλιάσει παρά να της φωνάξει αλλά κρατήθηκε ''Έχεις φάει τίποτα?''ρώτησε αμέσως μετά ''Την αλήθεια''της πέταξε πριν προλάβει η Νέλη να μιλήσει.Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και εκείνος της έδειξε τη καρέκλα.Οι τρεις τους έκατσαν και ο Κλάιν είχε γεμίσει το τραπέζι με διάφορες νοστιμιές μα η Νέλη το μόνο που κράτησε στα χέρια της ήταν ένα μικρό μπισκότο.''Όχι,όχι.Δε κατάλαβες.Μετά απο τόσο αλκοολ θα φας αυτό''δήλωσε και της έσυρε ένα πιάτο μπροστά της με μια τεράστια ομελέτα.Γούρλωσε τα μάτια της και έπειτα κοίταξε τον Έρικ ζητώντας βοήθεια ''Μη με κοιτάς καθόλου και τρώγε''τη πρόδοσε τελικά εκείνος και πήρε το μέρος του Κλάιν.Αυτοί οι δύο άντρες την αγαπούσαν και θα το έδειχναν με όλους τους τρόπους που μπορούσαν.Κοιτούσε το πιάτο και με το ζόρι τσίμπαγε μικρά κομματάκια λες και έτσι θα τους έριχνε στάχτη στα μάτια.Άξαφνα πέταξε το πιρούνι της και έδιωξε το πιάτο μακρυά δίχως να κοιτάξει κανέναν.Απευθυνθηκε στον Έρικ και με σιγανή φωνή είπε''Θέλω να φύγεις''.Εκείνος κοίταξε στον ταβάνι και αποφασισμένος να μη τα παρατήσει τινάχτηκε απο τη θέση του πετώντας τη καρέκλα πίσω του.Το σώμα της αντέδρασε αυθόρμητα και έφερα τα πόδια πάνω στη καρέκλα αγκαλιάζοντάς τα.Ο Έρικ έβαλε της παλάμες του στο τραπέζι και έγυρε μπροστά στο σκυφτό πρόσωπό της ''Λοιπόν για να τελειώνουμε.Όσο και να χτυπιέσαι ΕΓΩ δε σε αφήνω.Θα σε παίρνω τηλέφωνο μέσα στη μέρα γι αυτό φρόντισε να το σηκώνεις.Μια χαμένη κλήση.ΜΙΑ! και θα με βρίσκεις μπροστά σου.Έγινα κατανοητός?''δήλωσε επιβλητικά και πιάνοντας με τα δαχτυλά του το πιγούνι της την έκανε να τον κοιτάξει.Άλλο ένα δάκρυ ξέφυγε απο τα μάτια της και το σκούπισε γρήγορα ''θες να μου πεις πως θα αποφασίσεις για μένα?''τον ρώτησε και εκείνη την ώρα πετάχτηκε ο Κλάιν σοβαρός ''Νέλη!''το όνομά της ακούστηκε σα να ήθελε να τη συνεφέρει ''Ναι Νέλη θα αποφασίσω και για τους δυό''της εξήγησε ο Έρικ αμέσως μετά.Ξαφνικά μπροστά τους έχανε τη δυναμή της,δεν είχε κουράγιο για να αντιδράσει,για να τσακωθεί και να υψώσει το δικό της ανάστημα.Έτσι άφηνε τη μοίρα της για λίγο σε εκείνον,στον άντρα που φαινόταν σίγουρος.Σ'αυτόν που τόσο έντονα της είπε πως την αγαπούσε,σ'αυτόν που της έδειξε πριν απο λίγο πόσο την ήθελε κοντά του.Ο Κλάιν απο μέσα του πανηγύριζε με τη συμπεριφορά του Έρικ <μπράβο αγόρι μου,μη τα παρατάς>σκεφτόταν και έβλεπε σε εκείνον αυτό που θα ήθελε ο ίδιος να έχει κάνει με τον δικό του χαμένο έρωτα.''Δε θέλω να έρχομαι στη δουλειά''είπε εκείνη με το πρόσωπό της ακόμα στο χέρι του.Της χάιδεψε το μάγουλο φτάνοντας μέχρι τα βλεγμένα μαλλιά της ''Εντάξη μάτια μου''δέχτηκε ο Έρικ αμέσως, άλλωστε δεν είχε σκοπό να τη βασανίσει,να τη κρατήσει κοντά του ήθελε,μόνο αυτό.Ήξερε πως ο τρόπος του ήταν σκληρός αλλά αυτά που ένιωθε δε θα τα πέταγε τόσο εύκολα επειδή μια άλλη γυναίκα αποφάσισε να φέρει τούμπα τη ζωή τους.Θα στεκόταν εκείνος βράχος ακλόνητος και για τους δυό.Έβλεπε την Νέλη να τον θέλει το ίδιο, αλλά έτοιμη να λυγίσει.Αυτό δε θα το επέτρεπε,είχε τη δύναμη να το κάνει και για τους δυό!