ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

6.6K 631 12
                                    

Μόλις άρχισε να νυχτώνει,ο Έρικ με το τον Στηβ και την Άννα έφτασαν έξω απο το σπίτι της Νέλης.Άνοιξε με το κλειδί του και τη βρήκαν να μαγειρεύει χορεύοντας.Χαμογέλασαν με το θέαμα ''μμμ,τι μυρίζει τόσο ωραία?''ρώτησε ο Στηβ και πλησίασε πάνω απο τη κατσαρόλα θέλωντας να την ανοίξει.Η Νέλη του χτύπησε ελαφρά το χέρι για να τον αποτρέψει ''Μη τολμήσεις''του είπε αυστηρά.Ο Έρικ τύλιξε τα χέρια του γύρω της και τη φίλησε στο λαιμό.Η δική της διάθεση τον επηρέαζε θετικά και αυτό του άρεσε.Η Άννα τη χαιρέτησε και μετά απο λίγο τη πήρε στο σαλόνι για να της μιλήσει.Στάθηκε μπροστά της δακρύζοντας ''συγνώμη''είπε με τρεμάμενη φωνή.Η Νέλη παραξενεύτηκε ''Γιατι?''ρώτησε ''Για τη ...για τη Λιάνα,συγνώμη αλήθεια.Δε θέλω να χωρίσεις με τον αδερφό μου''της εξήγησε τόσο αληθινά και εκείνη την αγκάλιασε ''Μην είσαι χαζό.Πως θα μπορούσα να σε κατηγορήσω?Ποτέ δε σκέφτηκα κακό για σένα''απάντησε η Νέλη και την έκανε να κλαίει ακόμα πιο πολύ.Ο Έρικ βάδισε λίγο πιο κοντά και βλέποντας την εικόνα κούνησε το κεφάλι νιώθωντας οτι σε αυτή τη μάχη δεν ήταν μόνοι.

Μόλις το φαγητό ετοιμάστηκε έκατσαν όλοι μαζί στο τραπέζι να φάνε.Η Νέλη άνοιξε ένα μπουκάλι κρασί και σέρβιρε στα ποτήρια.Όταν προσπάθησε να το κάνει και στο δικό της ο Έρικ της άρπαξε το μπουκάλι απο τα χέρια.Εκείνη τον κοίταξε άναυδη ''Τι κάνεις?''τον ρώτησε και αυτός δοκιμάζοντας το φαγητό είπε ''Για σένα το κρασί τελείωσε''.Η Νέλη σταύρωσε τα χέρια στο στήθος απογοητευμένη και έκατσε άγαρμπα στη καρέκλα κουνώντας το πόδι νευρικά.''Έρικ είσαι παράλογος''πέταξε η Άννα και της έριξε ένα θανατηφόρο βλέμμα ''Είμαι παράλογος Νέλη?''ρώτησε με ύφος κοιτώντας ακόμα την αδερφή του που είχε αποφασίσει να του κάνει παρατήρηση.Η Νέλη ένωσε τις παλάμες της και γύρισε στο μέρος του με πρόθεση οικεσίας ''Ένα ποτήρι μόνο,ένα,μόνο ένα!''του έλεγε προσπαθώντας να του αλλάξει γνώμη ''Όχι!''της απάντησε κοφτά.Εκείνη δήθεν θυμωμένη κάρφωνε έντονα με το πιρούνι της το φαγητό στο πιάτο.Ο θόρυβος ήταν εκνευριστηκός και ο Έρικ τη κοίταξε απότομα.Έριξε το σώμα του πίσω στη καρέκλα και είπε χαλαρός ''Η Νέλη χτες βράδυ ήπιε τόσο που τη βρήκαμε με τον Κλάιν στο πάτωμα αναίσθητη το πρωί και τη πόρτα του σπιτιού ανοιχτή''αποκάλυψε και το στόμα της άνοιξε διάπλατα ''Εσείς τι λέτε?Να της βάλω ένα ποτηράκι?''ρώτησε τον Στηβ και την Άννα αμέσως μετά ''Όχι''απάντησαν ταυτόχρονα και οι ελπίδες της μόλις είχαν πεθάνει.''Ωραία.Φάε μωρό μου,έχει νεράκι αν διψάσεις''της δήλωσε κοροιδευτηκά και εκείνη απλώς παράτησε της προσπάθειες τρώγοντας το φαγητό της.Μίλησαν, γέλασαν και τίποτα δε θύμιζε τις τελευταίες κακές μέρες που πέρασαν.Κάποια στιγμή,αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι με χαρτιά και αφού χωρίστηκαν, η Νέλη θέλησε αυθόρμητα να κάτσει στα πόδια του Έρικ.Του γύρισε τη πλάτη και έγερνε ακουμπώντας στο τραπέζι.Έπαιζαν μαζί και του έδειχνε τις κάρτες για να αποφασίσουν το φύλλο.Εκείνος άρχισε να ξεφυσάει και σιγά σιγά κουνιόταν στη θέση του ''Τι έπαθες?''τον ρώτησε η Νέλη και έριξε το κεφάλι του πίσω αγανακτισμένος ''Εεεε?Είμαι βαρυά?''αναρωτήθηκε στρίβοντας το κορμί της σε εκείνον.Ο Έρικ γρύλισε ''Ρε μωρό μου,δε κάθεσαι αλλού?Γιατί έτσι όπως μου στήθηκες χάνω το μυαλό μου''απάντησε μπροστά σε όλους.Η Νέλη γούρλωσε τα μάτια και σε δευτερόλεπτα πετάχτηκε στη διπλανή θέση.Γέλασαν όλοι με την αντίδρασή της ενώ κοίταζαν τα κόκκινα μάγουλά της ''Κόφτε το!''τους φώναξε και μετά απευθύνθηκε σε εκείνον κατηγορώντας τον ''Εσυ φταις''.Ο Έρικ χαμογέλασε πονηρά ''Εγώ?''είπε με απορία ''Ναι.Πολύ ευαίσθητος είσαι''απάντησε εκείνη περίφανη,αυτή τη φορά διασκεδάζοντας εκείνη μαζί του ''Α,ναι έ?Εγώ είμαι ευαίσθητος ή εσύ πολύ κα...''δε πρόλαβε να τελειώσει και την είδε να τινάζετε σαν ελατήριο ''ΜΗ ΤΟ ΠΕΙΣ!''φώναξε δείχνωντας τον με το δάχτυλό της έντονα.Ο Έρικ σήκωσε τα χέρια παραδίδοντας τον εαυτό του και οι άλλοι γέλασαν ακόμα μια φορά.

Η ώρα περνούσε ευχάριστα,αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι φαίνονταν δεμένοι,ταιριαστοί και με το καιρό η σχέση τους γινόταν καλύτερη.Η Νέλη ένιωθε πως μπορούσε να στηριχτεί κάπου και η δήλωση της αδερφής του πως την ήθελε με τον Έρικ τη χαροποιούσε ιδιαίτερα.Ήταν σημαντικό να σε αποδέχονται τα μέλη της οικογένειας εκείνου που αγαπάς.

Η Νέλη σηκώθηκε να βάλει ένα ποτήρι νερό καθώς ο Έρικ δε λύγισε και επέμενε να μη την αφήνει να πιει.Όρθια στο πάγκο,γέμιζε το ποτήρι της όταν στο κινητό παραδίπλα ακούστηκε ο ήχος μηνύματος.Εκείνη το άνοιξε και είδε άγνωστο νούμερο.Για κάποιο λόγο εκείνη η ηρεμία που ένιωσε χάθηκε και μπήκε στο μήνυμα.

<Θα περιμένω 1 μέρα για να παρατήσεις το γιό μου, πουτανάκι.Αλλιώς θα σε αναγκάσω εγώ και δε θα σ'αρέσει.Πήτερ Έμερσον>.

Η Νέλη έμεινε να το κοιτάει και η καρδιά της την εγκατέλλειπε.Πήρε μια βαθυά ανάσα και την κράτησε μέσα της.''Συμβαίνει κάτι?''άκουσε τον Έρικ να ρωτάει και ξεφύσιξε αργά.Έκλεισε αμέσως το κινητό και γύρισε προς το μέρος όλων με ένα ψεύτικο χαμόγελο ''όχι,όχι.Όλα καλά''απάντησε, μα στη φωνή της μπορούσες να διακρίνεις μια δόση ταραχής.Ο Έρικ ανασήκωσε τα φρύδια ''Ποιός ήταν?'' της είπε στη συνέχεια και εκείνη μαρμάρωσε.Σκέφτηκε γρήγορα ''Ο ...ο Φίλιπ.Με ρώτησε αν θα πάω απο εκεί αύριο''του απάντησε και παίζοντας το ρόλο της άνετης πλησίασε στο τραπέζι.Εκείνος όμως δεν ήταν καθόλου χαζός και αμέσως αντιλλήφθηκε το ψέμμα της.Ήταν τόσο φανερό που το ίδιο ακριβώς ένιωσαν και ο Στηβ με την Άννα.Κανείς δε μιλούσε και έμειναν σοβαροί κοιτάζωντάς την.

Ο Έρικ ακούμπησε τα χέρια στο τραπέζι δένοντας τα δάχτυλα μεταξύ τους.Κόιταξε τα χέρια του και είπε ''Δε θα ξαναρωτήσω Νέλη''.Όσο και αν αυτή πάλευε να μη δείξει τίποτα, δε θα τα κατάφερνε.Την είχε σοκάρει τόσο εκείνο το απειλητικό μήνυμα που το πρόσωπό της φώναζε.Επέλεξε όμως λανθασμένα να αμυνθεί κάνοντάς του επίθεση.''Δε κατάλαβα.Δε με πιστεύεις?''τον ρώτησε θυμωμένη.Το ύφος του γεμάτο ένταση αλλά όπως πάντα θα κρατούσε τη ψυχραιμία του.''Είπα κάτι.Όχι τέτοια σε εμένα και περιμένω απάντηση.''της δήλωσε και η Νέλη δεν ήξερε απο που να φύγει.Δε ήθελε με τίποτα να του δείξει αυτό που ο πατέρας του της έστειλε.Αν ο Έρικ του ζητούσε το λόγο, ήταν σίγουρη πως η κατάσταση θα χειροτέρευε και περισσότερο για εκείνη.Φοβόταν λες και κάποιος της είχε κλέψει το θάρρος,έτρεμε και στο μυαλό της καρφώθηκε, πως εύκολα κανείς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει με κακό τρόπο,οτι έκανε στο παρελθόν.Δε είχε κοιμηθεί με κανέναν όμως τα μαγαζιά που δούλευε δεν είχαν καλή φήμη και τα ρούχα που φόραγε όταν χόρευε, ήταν λιγοστά.Πίστευε πως και στα μάτια του Έρικ,πουτανάκι θα φαινόταν.Αυτό τη σκότωνε πιο πολύ απ'όλα.

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ Where stories live. Discover now