ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΦΩΤΙΑ

Στριμώχτηκαν όλοι σε ένα αυτοκίνητο.Ο Στηβ οδηγούσε με τον Έρικ δίπλα του.Πίσω, στο ένα παράθυρο η Άννα,στο άλλο η Νέλη και στη μέση οι μικρές.Η μια πάνω στα πόδια της άλλης και κάνανε το δικό τους προσωπικό πάρτυ, φωνάζοντας και χορεύοντας.Άπλωναν τα χέρια, πότε στο πρόσωπο του Στηβ και πότε στου Έρικ,σε κάθε τέτοιο άγγιγμα, η Νέλη θύμωνε όλο και πιο πολύ.Η απόσταση ήταν μικρή και μόλις φτάσανε στο χωριό, πάρκαραν το αμάξι και ξεκίνησαν με τα πόδια,μέσα απο τα γραφικά σοκάκια,με προορισμό το ένα και μοναδικό μπαρ.Εκείνη με την Άννα βάδισαν πιο πίσω απ΄όλους,η Νέλη παρακολουθούσε κάθε προκλητική επίθεση των κοριτσιών και κάθε ανοχή του Έρικ.''Είσαι καλά?''τη ρώτησε κάποια στιγμή η αδερφή του βλέποντας το αγριεμένο πρόσωπό της ''Ένα θα σου πω.Αποχαιρέτα τον αδερφό σου απόψε!''της πέταξε περπατώντας δίχως να τη κοιτάξει.Όταν βρέθηκαν μπροστά απο την είσοδο του μαγαζιού φάνηκε πως τους γνώριζαν.Ο άντρας που στεκόταν απ'έξω, χαιρέτησε τον Στηβ με τον Έρικ και έπειτα άφησε τις μικρές να μπουν παίζοντας μαζί τους.Η Νέλη πλησιάζοντας έλυσε τα μαλλιά της και τινάζοντάς τα,αυτά στόλισαν μοιραία το πρόσωπο της.Κοίταξε στα μάτια εκείνον τον άντρα και αυτός παραμέρισε το σώμα του αμέσως αφήνοντας την να περάσει. ''Καλησπέρα''της ψιθύρησε και αυτή χαμογέλασε γνέφοντας ένα χαιρετησμό.Η Άννα, βλέποντας τη σκηνή τη τράβηξε ελαφρά απο το καρπό ''Τι κάνεις?''ρώτησε συνομωτικά και εκείνη αμέσως απάντησε με μια λέξη ''Χαμό!''.Διάλεξαν να κάτσουν σε ένα σημείο του μπαρ που είχε μερικά κενά σκαμπό για να είναι άνετα.Ο χώρος ήταν μικρός και παραδοσιακός όπως και το υπόλοιπο χωριό.Νέος κόσμος απολάμβανε τη μουσική και το ποτό του, μιλώντας και χορεύοντας.Η Λίλα με τις φίλες της, δεν έχασαν χρόνο και άρχισαν τα σκέρτσα και τα λικνίζματα σχεδόν αμέσως.Ο Έρικ παρόλο που συνέχιζε ένα παιχνίδι επικίνδυνο, απο το οπτικό του πεδίο δεν έχανε τη Νέλη, η οποία διάλεξε να κάτσει μακρυά του.

Μόλις βολεύτηκαν εκείνος σήκωσε επιβλητικά το χέρι και αφού ήρθε ο μπάρμαν, έγυρε κοντά και παρήγγειλε για όλους.Δυο μπουκάλια βότκα με οτι άλλο χρειαζόταν έφτασαν μπροστά τους και οι άντρες αμέσως σέρβιραν στα ποτήρια.Ο Έρικ πήρε στα χέρια του το ποτό της Νέλης και τη πλησίασε ''Ορίστε μωρό μου'' είπε γλυκά και της το έδωσε.Εκείνη τον χάιδεψε στο μάγουλο με ύφος υποταγής και έρωτα ''Τι καλός που είσαι''πέταξε, μα τα μάτια της του είπαν άλλα.Αυτός στραβογέλασε και γύρισε στη θέση του αφήνοντάς τη να τον κοιτάει.Οι μικρές είχαν αναστατώσει όλο το μαγαζί,τα φορέματα ανέβαιναν,το θάρρος μεγάλωνε και η Νέλη έπαιζε μουσική με τα δάχτυλά της πάνω στο ξύλινο μπαρ.Έμενε ήσυχη,πολύ ώρα διατηρούσε τη σιωπή της και εκείνος τη παρακολουθούσε να βράζει.Μέσα του όμως παρακαλούσε να παραμείνει έτσι.Αν η Νέλη αποφάσιζε να αφήσει ιστορία σε εκείνο το μικρό χωριό, θα τα κατάφερνε μια χαρά και αυτός έτρεμε στην ιδέα.Με κλειστά τα μάτια της και κουνώντας ελαφρά το κεφάλι, ακολουθούσε το ρυθμό της μουσικής.