ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΔΥΣΚΟΛΑ

''Πήγαινε να ετοιμαστείς''της ζήτησε και εκείνη τον κοίταξε με απορία ''τι με κοιτάς?εκτός και αν δε θες να πας στη μητέρα σου'' είπε και η Νέλη χαμογέλασε.Έφυγε τρέχοντας για το δωμάτιο και σε κλάσματα δευτερολέπτου είχε κιόλας κατέβει έτοιμη.Τον περίμενε όρθια στη πόρτα και εκείνος τη συνόδευεσε στο αμάξι.Στο δρόμο για το νοσοκομείο τον κοίταξε με αγάπη ''μπορώ να σου ζητήσω κάτι?''τον ρώτησε ''για να ακούσω''της απάντησε κοιτώντας μπροστά του.''δεν ...δεν θέλω να μάθει κανείς άλλος για κεινη''του δήλωσε ντροπαλά ''εντάξη''είπε ο Έρικ και συνέχισαν για το νοσοκομείο.

Όταν έφτασαν κατέβηκαν μαζί και η Νέλη είχε αγωνία για το πως θα ήταν η μητέρα της και για αυτή τη γνωριμία μαζί του.Ανέβηκαν στο δωμάτιο και ήσυχα εκείνη έσπρωξε τη πόρτα.Η μητέρα της καθόταν στο κρεβάτι και όταν η Νέλη πλησίασε κοντά της, ξαφνικά της άστραψε ένα δυνατό χαστούκι.Το πρόσωπο γύρισε απο την άλλη και ύστερα απο λίγο, το βλέμμα της καφώρθηκε άγρια στη μητέρα της πάνω.Ο Έρικ τσίτωσε με την εικόνα αλλά έμεινε μακρυά παρακολουθώντας τη σκηνή.Η μητέρα της την άρπαξε απο τα μπράτσα και όσο τη ταρακουνούσε έλεγε ''τι έκανες παιδί μου?Τι έκανες?Ήρθαν εδώ αυτοί και μου είπαν πως δε χρωστάω τίποτα, εξαιτίας σου.ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ?''φώναξε στο τέλος και η Νέλη τραβήχτηκε απότομα απο τα χέρια της.Βάδισε θυμωμένα μέχρι το επιπλάκι που υπήρχε κάτω απο το παράθυρο.Έβαλε τις παλάμες της πάνω και έριξε το κεφάλι χαμηλά.''Νέλη σου μιλάω''της είπε άλλη μια φορά και θα ήταν η τελευταία.Έστριψε αγριεμένα το σώμα της και σήκωσε το δάχτυλό δείχνοντας τη μητέρα της ''ΣΚΑΣΕ!''απαίτησε και εκείνη σοκαρισμένη έπαψε να μιλάει αμέσως.Τη πλησίασε και έμεινε όρθια μπροστά της ''Γονατιστή να μου φιλάς τα χέρια έπρεπε να είσαι.ΓΟΝΑΤΙΣΤΗ!''ούρλιαξε.''Μη μου το παίζεις μάνα, γιατί άργησες.Άργησες πολύ.''η μήτερα της,τη κοιτούσε βουρκωμένη ''να μη γίνεις σαν εμένα παιδί μου,αυτό δε θέλω''είπε σιγανά τραυλίζοντας.Η Νέλη γέλασε κοροιδευτηκά ''Σαν εσένα?ΧΑ!Δε πρόκειται.ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ και ξέρεις γιατί?Γιατί δεν υπήρχες πουθενά για να σε αντιγράψω.ΠΟΥΘΕΝΑ!''τα λόγια της μαχαίρια μα έπρεπε να τα βγάλει,να ξεσπάσει και εκείνο το χαστούκι ήταν η αφορμή.''Έφτυσες τον εαυτό σου.Με παράτησες για να γίνεις ΠΟΡΝΗ!και εγω σε βοήθησα και μου ζητάς τα ρέστα?θες να το παίξεις μάνα?οτι νοιάζεσαι?Σε γελάσανε,έχει πολύ δουλειά αυτός ο ρόλος.Αλλά άκου με προσεκτικά.Σε ξεχρέωσα και τώρα χρωστάς σε εμένα.Φρόντισε λοιπόν να γίνεις καλά.ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΛΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και μετά θα τα ξαναπούμε.''της πέταξε στη μούρη τις λέξεις τόσο δυνατά που ακόμα και ο Έρικ ένοιωσε κάθε σημασία τους.Η Νέλη γύρισε τη πλάτη της και λίγο πριν βγει απο το δωμάτιο, στράφηκε στη νοσοκόμα και είπε αυστηρά ''Άμα δε κάθεται.Να τη δένεις,το κατάλαβες?''και το κορίτσι κούνησε θετικά το κεφάλι.Βγήκε απο το δωμάτιο και περπατούσε γρήγορα,πολύ γρήγορα.Έξω στο καθαρό αέρα έτρεχε να πάει,λίγο καθαρό αέρα χρειαζόταν.Ο Έρικ της έδωσε το προβάδισμα και πριν το αμάξι την έπιασε και τη γύρισε αγκαλιάζοντάς την.Δε μίλησαν,τίποτα δεν είπαν.