ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΕΡΩΤΙΚΗ ΚΟΝΤΡΑ

Έφτασαν κοντά και όταν η Νέλη είδε τον Έρικ γούρλωσε τα μάτια της.Εκείνος χτύπησε δήθεν φιλικά το στήθος του τύπου που την αγκάλιαζε ακόμα ''Έλα αγόρι μου,αρκετά.Πάρε τα χέρια σου και άντε στο καλό''του είπε με αγιρεμένο χαμόγελο.Αυτός όμως,καθώς ήταν μεθυσμένος δε θα τα παράταγε τόσο εύκολα και έσπρωξε τον Έρικ πιέζοντάς τον στον ώμο ''Άντε παράτα μας ρε μεγάλε''.Ο Στηβ που βρισκόταν πίσω, έσκυψε κοντά στο αφτί του ξάδερφού του ''Σε έσπρωξε''ψιθύρησε.Ο Έρικ γύρισε ελαφρά το κεφάλι του ''Το ένιωσα...πάνω ή κατω?''ρώτησε εκείνος σε μια γλώσσα που μόνο οι δυό τους ήξεραν.Ο Στηβ φάνηκε να το σκέφτεται λιγάκι και ύστερα είπε ''Κάτω''.Το χέρι του Έρικ με δύναμη βρέθηκε στο στομάχι του άντρα και του έκοψε την ανάσα μαζί με τον τσαμπουκά.Έσκυψε μπροστά ανίκανος ακόμα και για να μιλήσει.Ο Στηβ χτύπησε δυο τρεις φορές τη πλάτη του Έρικ ''Ωραίος''του είπε χαμογελώντας και έπειτα έπιασε τον διπλωμένο τύπο απο το σβέρκο.Τον έσυρε μέχρι έξω αφήνοντας τους πορτιέριδες να συνεχίσουν μαζί του.

Η Νέλη ήταν μαζεμένη κοντά στην Άννα και το Φίλιπ.Παρατηρούσε το πρόσωπο του Έρικ και έτσι ρώτησε συνομωτικά την αδερφή του ''πόση ώρα είστε εδώ?''.Εκείνη κούνησε το κεφάλι ''Απ'την αρχή''απάντησε και την άκουσε να βγάζει ένα επιφώνημα τρόμου.Ο Έρικ βούτηξε το χέρι της και τη τράβηξε έξω ''Άουτς,με πονάς''του φώναξε κάποια στιγμή αλλά αυτός δεν αντέδρασε και συνέχισε μέχρι να φτάσουν στο αμάξι.Γρήγορα ακολούθησαν και οι υπόλοιποι.''Μπες μέσα''σχεδόν τη διέταξε ''Όχι!Με τον Φίλιπ ήρθα και μαζί του θα φύγω''του απάντησε με ένα ύφος που πάλευε για να φαίνεται θυμωμένο.Ο Έρικ αγκάλιασε απο τους ώμους το φίλο της και αφού του ψιθύρησε κάτι στο αφτί,αυτός χαιρέτησε και έφυγε.Εκείνη έμεινε άφωνη και πολύ γρήγορα την είχε βάλει στο αμάξι με το ζόρι.Στο δρόμο δε μιλούσε κανείς και κάποια στιγμή η Νέλη άρχισε να τραβάει το κοντό φουστανάκι της σε μια προσπάθεια να καλύψει λίγο περισσότερο τα γυμνά της πόδια.Τα μάτια του Έρικ έπεσαν πάνω τους ''Τώρα σε έπιασε να τα κρύψεις?Δε μακραίνει όσο και να το τραβάς''της πέταξε ειρωνικά αλλά δε του μίλησε.Λίγο αργότερα διαπίστωσε πως δε τη πήγαινε σπίτι της και ρώτησε απότομα ''Που με πας?''.Ο Έρικ είχε ύφος αυστηρό ''Όπου θέλω''απάντησε κοφτά και σε μερικά λεπτά σταματούσε έξω απο το διαμέρισμά του.

Η Άννα με τον Στηβ κατέβηκαν πρώτοι και έπειτα ο Έρικ έβγαλε έξω τη Νέλη που αρνιόταν πεισματικά να κουνηθεί.Αμέσως μόλις μπήκαν το σπίτι άρχισε ο καυγάς ''Με παρακολουθείς?''του έκανε παρατήρηση εκείνη παραμένοντας όρθια με τα χέρια στη μέση.Εκείνος πηγαινε πέρα δώθε ''Δε παρακολουθώ εσένα ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ''φώναξε και ύστερα την έδειξε ολόκληρη λέγοντας γενικά ''Κοίτα, κοίτα πως έχει ντυθεί γαμώτο''.Τα μάτια της Νέλη βούρκωσαν στο λεπτό,το ύφος άλλαξε και άρχισε να κλαψουρίζει σα μικρό παιδί.Όλοι σάστισαν και ο Στηβ που βρισκόταν απο πίσω της σήκωσε το χέρι και έστειλε μια μούτζα στον Έρικ.''Ώπα ώπα ρε μωρό μου.Τι έγινε τώρα?Γιατί κλαις?''τη ρώταγε σοκαρισμένος και βρέθηκε μπροστά της.Έκλεισε το πρόσωπό της στα χέρια του και το σήκωσε ελαφρά ''Τόσο χάλια είμαι?...''ξεκίνησε να λέει κλαίγοντας παραπονιάρικα ''...πεινάω συνέχεια...η κοιλιά μου μεγαλώνει κάθε μέρα...και εσύ...εσύ βγαίνεις με άλλες...''δήλωσε μέσα στο κλάμα.Τα πόδια του Έρικ λύγισαν και σιγά σιγά τη πήρε στην αγκαλιά του ''Όχι μάτια μου...δεν εννοούσα αυτό μωρό μου.Είσαι πανέμορφη.Μη κλαις''της έλεγε και ο Στηβ με την Άννα τον κορόιδευαν κάνοντας νοήματα.Η Νέλη απομακρύνθηκε και σκούπησε τα μάτια της με τις παλάμες.Ρουθούνιζε και δάγκωνε τα χείλη της ''Δώσμου το τηλέφωνό σου''του είπε και εκείνος γούρλωσε τα μάτια ''Ορίστε?''απόρρησε ξαφνιασμένος απο το αίτημα της''Δώστο μου''απαίτησε ξανά.Η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και δεν ήξερε τι να κάνει.''Είπα δώστο μου!''του τόνισε και άπλωσε το χέρι της ''Βρε Νέλη μου,βρε αγάπη μου δεν είναι ώρα...''προσπαθούσε να της αλλάξει γνώμη αλλά εκείνη έσφιξε το πρόσωπό της επιμένοντας πεισματικά.Εκείνος ξεφύσιξε και με βαριά καρδιά το έβγαλε απο τη τσέπη του.Μόλις αυτή το άρπαξε ο Έρικ απομακρύνθηκε δένοντας τα χέρια πίσω απο το κεφάλι αγχωμένος.Αυτή το άνοιξε και άρχισε να ψάχνει.Ξεκίνησε απο το κατάλογο.Ο Στηβ πλησίασε τον ξάδερφό του ''Τίποτα δεν έχεις σβήσει έτσι?''τον ρώτησε σιγανά ''Όχι ο μαλάκας''του απάντησε αγανακτισμένος με τον εαυτό του.