ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΗΡΕΜΙΑ?

Η Νέλη πριν πάει σε εκείνο το ραντεβού υποδέχτηκε με χαρά στο σπίτι της τον Κλάιν.Είχε να τον δει μερικές μέρες και πραγματικά της είχε λείψει.Μαζί όπως πάντα είπαν τα νέα τους και εκείνη του διηγήθηκε τι συναίβει στην εκδρομή της με τον Έρικ ''Τον χαστούκισες?''τη ρώτησε έκπληκτος και εκείνη το επιβεβαίωσε γελώντας.Οι στιγμές που η Νέλη περνούσε με τον Κλάιν τη γέμιζαν και τις θεωρούσε πλέον πολύτιμες και απαραίτητες.Συζήτησαν για τις πωλήσεις του βιβλίου που πήγαινε ανέλπιστα καλά και έπειτα της μίλησε για το καινούριο που ετοίμαζε ''Αυτή τη φορά παιδί μου θέλω να εκδοθεί με το δικό σου όνομα''της δήλωσε και εκείνη τον κοίταξε γλυκά ''Θα δούμε.Θα ήταν χαρά μου αν γίνει αυτό''του απάντησε και άγγιξε το χέρι του.

Φυσικά για το ραντεβού που είχε δεν είπε κουβέντα και όταν έφυγε ο Κλάιν εκείνη άρχισε να ετοιμάζεται.Δε θα άφηνε τη ζωή του Έρικ σε κανενός τα χέρια,δε θα επέτρεπε στον εαυτό της να μείνει άπραγη παρακολουθώντας τον να δυστυχεί.Έφτασε σε εκείνο το καφέ ένα τέταρτο νωρίτερα και προς μεγάλη έκπληξη είδε οτι ο πατέρας του ήταν ήδη εκεί.Καθόταν σε ένα τραπέζι στο τέρμα του μαγαζιού με γυρισμένη πλάτη ''Χμ!φοβάσαι''είπε η Νέλη στον αέρα και τον πλησίασε.Στάθηκε λιγάκι πίσω του ''κύριε Έμερσον''πέταξε και κάθησε αμέσως απέναντί του.Μόλις εκείνος συνειδητοποίησε απο ποιον είχε λάβει το μήνυμα, μαρμάρωσε.''Εσυ?''είπε έχοντας ακόμα το στόμα ανοιχτό.

Η Νέλη βολεύτηκε στη θέση της και δε μίλησε μέχρι να της φέρουν το καφέ.Ήθελε να τον βασανίσει και το κατάφερνε μια χαρά.Γινόταν νευρικός και το ύφος του άλλαζε κάθε τόσο.''Δεν έχω χρόνο γι αυτό λέγε!''της δήλωσε απότομα.''Κακώς,για τα παιδιά σας πρόκειται.Είναι πιο σημαντική η δουλειά απ'αυτά?''του πέταξε στη μούρη με ανασηκωμένο το φρύδι της.Αυτός φούντωνε μέσα του αλλά συγκρατούσε τον εαυτό του καθώς ήξερε πως είχε βρεθεί σε μειονεκτική θέση.Η Νέλη ένωσε τα χέρια της και τα ακούμπησε απαλά στο τραπέζι ''Λοιπόν επειδή ούτε εμένα μου είναι ευχάριστο να σε βλέπω...''άρχισε να λέει καταργόντας τον πληθυντικό αφού μέσα της δεν υπήρχε πια ίχνος σεβασμού προς το πρόσωπό του.''...ξέρω την αλήθεια.Ξέρω πως το παιδί είναι δικό σου...''είπε ευθαρσώς και τον είδε να γουρλώνει για άλλη μια φορά τα μάτια του και έπειτα το πρόσωπο μαζεύτηκε σε μια άμορφη μάζα γεμάτη ρυτίδες και κακία ''Είσαι τρελή!''απάντησε μισοφωνάζοντας έξαλος ''Μην εξάπτεσαι άλλωστε το τέστ θα γίνει, αλλά εύκολα μπορώ να πείσω τον Έρικ να κάνει ένα δεύτερο κάπου αλλού,εκεί που δε θα υπάρχει κανείς πληρωμένος αλήτης απο εσένα.Τέστ συγγένειας λέγεται''εξήγησε στον ίδιο επιβλητικό και γεμάτο σιγουριά τόνο ''Και για να μη μακρυγορούμε,άκου με προσεκτικά.Θα κρατήσω κρυφές τις βρωμιές σου αν κάνεις αυτό που θα σου πω.''μπήκε αμέσως στο θέμα γιατί άρχισε να αισθάνεται την ίδια φρικτή αηδία όσο τον έβλεπε ''Θα τον αφήσεις ήσυχο,μαζί και εμένα.Δε θα προσπαθήσεις να τον κάνεις να τη παντρευτεί και δε θα ανακατευτείς ξανά στις δουλειές του με αυτό τον απαίσιο τρόπο.Όσο για το μωρό,θα είναι τυχερό που θα ασχοληθεί ο Έρικ μαζί του γιατί οι πραγματικοί γονείς του είναι εντελώς άχρηστοι''στο άκουσμα των λέξεων, το χέρι του σηκώθηκε απότομα στον αέρα,έτοιμο να καταλλήξει στο πρόσωπό της.Η Νέλη γέλασε αφού εκείνος τελικά δε τόλμησε.Σηκώθηκε απο τη θέση της ''Δεν έχω συναντήσει χειρότερο άνθρωπο απο εσένα.Είσαι ένα ανθρώπινο μίασμα,σκουπίδι σκέτο''του πέταξε με το ανάλογο στυλ και προσπερνώντας τον, έφυγε.Ο πατέρας του Έρικ έμεινε με το ποτήρι στο χέρι,το έσφιγγε μέχρι που έγινε θρίψαλα κόβοντάς τον ''Θα σε θάψω''μονολόγισε και κοίταξε το αίμα που έσταζε.Σχεδόν τον γοήτευε το κόκκινο χρώμα του και έτσι το άφησε να τρέχει πάνω στο γυάλινο τραπέζι παρακολουθώντας εκστασιασμένος τη λίμνη που έφτιαχνε.Μέσα της,έβλεπε τα επόμενα σχέδιά του.