ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

-ΠΕΘΑΝΕΣ-

Η Νέλη σηκώθηκε αμέσως απο τα πόδια του και φαινόταν γεμάτη ζωντάνια ''Σήκωσέ το''απαίτησε με ύφος.Ο Έρικ κρατούσε ακόμα το τηλέφωνο στο χέρι που δε σταματούσε να χτυπάει ''Σήκωσέ το είπα''του τόνισε για άλλη μια φορά.''Νέλη''το μόνο που κατάφερε να πει,το όνομά της.''Άστο.Κατάλαβα''του απάντησε γελώντας θυμωμένα.Η θλίψη είχε εξαφανιστεί και η ζήλεια την έκανε θηρίο.Στο μυαλό τρύπωσαν περίεργες σκέψεις για το τι έκανε όσο καιρό ήταν χώρια.Τον προσπέρασε και κατέβηκε με έντονο βήμα στη τραπεζαρία.''Λοιπόν!δε θα φάμε γλυκό?''ρώτησε και όλοι τη κοιτούσαν άναυδοι.Άλλος άνθρωπος ανέβηκε και άλλος είχε κατέβει.Άνοιξε το ψυγείο με νέυρο στις κινήσεις και έβαλε το γλυκό στη μέση του τραπεζιού. Ωστόσο είχε έρθει και ο Έρικ.Ο Στηβ του έριξε ένα βλέμμα και εκείνος κουνώντας το κεφάλι αρνητικά του έδειξε πως τα πράγματα δε πήγαν τόσο καλά.Η Νέλη έβαλε ένα μεγάλο κομμάτι στο πιάτο της και απολάμβανε γεμάτες κουταλιές ''Παιδί μου είσαι καλά?''τη ρώτησε ο πατέρας της ''Φανταστηκά''απάντησε με το στόμα γεμάτο σοκολάτα.Άπλωσε το χέρι της και πήρε το κινητό.Κάλεσε έναν αριθμό και επιδεικτηκά είπε ''Έλα.Σε μισή ώρα πέρνα να με πάρεις...Φιλάκια''.Το κορμί του Έρικ σφίχτηκε και ο Κλάιν τον κλώτσισε κάτω απο το τραπέζι.''Τι ήταν αυτό?''τη ρώτησε με βλέμμα επιβλητικό.Η Νέλη τον κοιτούσε ρουφώντας το εσωτερικό απο τα μάγουλά της ''Ορίστε?Ανάκριση μου κάνεις?''του πέταξε και κανείς δε καταλάβαινε τίποτα.''Πολύ ωραία!''δήλωσε ο Έρικ και σηκώθηκε όρθιος ''Φεύγουμε''είπε στους άλλους και δειλά δειλά μαζεύτηκαν για να κάνουν ότι τους ζήτησε.Τα νεύρα της Νέλης σπασμένα και πέταξε με δύναμη το κουταλάκι που κρατούσε στο χέρι ''Ε ΒΕΒΑΙΑ...ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΕΜΙΛΥ!''φώναξε και εκείνος κοντοστάθηκε,έστριψε το κεφάλι πάνω απο τον ώμο του και χαιρετώντας τους γονείς της έφυγε μαζί με τους υπόλοιπους.Όταν έκλεισε η πόρτα εκείνη άρπαξε ένα ποτήρι και το πέταξε με μανία στο πάτωμα βγάζοντας μια κραυγή γεμάτη θυμό.

Η Νέλη είχε καλέσει τον Φίλιπ και έτσι ανέβηκε στο δωμάτιό της να ετοιμαστεί.Όλα τα έκανε απότομα και στο ενδιάμεσο παραμιλούσε ''Έμιλυ ε?και μου μιλάς για αγάπες και βλακείες.Θα σου πω εγω''.Έβγαλε το πιο κοντό φόρεμα που είχε και τα πιο ψηλά παπούτσια.Μόλις έμεινε με τα εσώρουχα ένιωσε εκείνο το κολιέ που της είχε πάρει και σηκώνοντάς το μπροστά στα μάτια της, το διάβασε.Τα συναισθήματα ανάμεικτα, ξαφνικά το τράβηξε και αυτό εύκολα κόπηκε.Ντύθηκε,έβαψε έντονα τα μάτια της και έβαλε ένα κατακόκκινο κραγιόν.Φωτιά,σκέτη μια φωτιά.