ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Ο Στηβ προσπέρασε τη Νέλη και στάθηκε μπροστά στη Νάντια που άρχισε ήδη να τρέμει.Αν τον κοιτούσες απο πίσω, το κορμί του την έκρυβε εντελώς.Ήταν αδύνατη πολύ και του έφτανε μέχρι το στήθος.Ένα τέτοιο πλάσμα εύκολα το έκανες οτι ήθελες,αν δεν ήσουν άντρας.Τα μάτια του χάθηκαν μέσα στα δικά της και αργά σήκωσε το χέρι του αγγίζοντας την στο πρόσωπό, προσεκτικά.Τη τράβηξε ελαφρά και την έφερε κοντά του.Δυο δάκρυα έτρεξαν απο τα μάτια της και εκείνος της ψιθύρησε ''Σσσσς,μη κλαις μικρή μου.Να μου πεις πως έγινε θέλω μόνο''.Η Νάντια δεν είχε μάθει να μιλάει,δε της το επέτρεπαν και οι λίγες κουβέντες που έλεγε ήταν μετρημένες.Πως να το κάνει τώρα?Τι να του πει?Έτσι αποφάσισε να δείξει.Πήγε ένα βήμα πιο μακρυά του και έπειτα έπιασε το ένα χέρι του Στηβ.Το έβαλε πίσω απο το λαιμό της και τυλίγοντάς το γύρω, τα δυο δάχτυλά του έπεσαν ακριβώς πάνω στις μελανιές.Η Νάντια όμως δε σταμάτησε εκεί και πολύ γρήγορα σήκωσε και το άλλο του χέρι.Απαλά του το έκλεισε και έβαλε τη μπουνιά του στη κοιλιά της.Τα μάτια του Στηβ πέταξαν σπίθες και το στήθος του φούσκωνε απο τις βαθιές και θυμωμένες ανάσες.Τραβήχτηκε άξαφνα αφήνοντας το σβέρκο της και με το άλλο έπιασε την άκρη της μπλούζας της.Η Νάντια έκλαιγε σιωπηλά και κούνησε αρνητικά το κεφάλι μα δίχως να αντιστέκεται.Ήταν καλά εκπαιδευμένη,ένα πλάσμα άβουλο με βία μαθημένο.Το αντρικό άγγιγμα τη πονούσε πάντα,η αντρική όψη τη τρόμαζε και έτσι φοβισμένα στεκόταν μπροστά στον Στηβ.Εκείνος ανασήκωσε λίγο τη μπλούζα της και όταν είδε το μελανό δέρμα, γύρισε τη πλάτη του και έσφιξε τις μπουνιές μπροστά του με δύναμη.Η Νέλη αγκάλιασε τη φίλη της που πλέον δε μπορούσε να συγκρατηθεί.Η Άννα έβαλε τη παλάμη στο στόμα της σοκαρισμένη και απομακρύνθηκε λιγάκι.

Ο Έρικ πλησίασε το ξάδερφό του,σώμα με σώμα ''Πρέπει να μάθουμε τι συμβαίνει''του ειπε και το μόνο που ακουγε ήταν τα πνευμόνια του Στηβ που άνοιγαν και έκλειναν άγρια μέσα του.Το μέτωπό του γέμισε ρυτίδες και οι γωνίες στο πρόσωπο έγιναν σχεδόν κοφτερές.Έγλυψε τα χείλη του και πέρασε άγρια το χέρι στο αξύριστο μάγουλό του.Κοιτούσε ευθεία λες και ο τοίχος απέναντι του έδινε οδηγίες ,λες και εκεί υπήρχαν οι απαντήσεις.

Και οι δυο τους ήταν ευαίσθητοι με αυτό το θέμα σε τραγικό σημείο.Και οι δύο είχαν ζήσει τη βία στα σπίτια τους.Ο πατέρας του Έρικ και ο πατέρας του Στηβ ήταν αδέρφια.Οι μανάδες τους αντιμετώπιζαν τη βία σχεδόν καθημερινά και τα δυο τότε πιτσιρίκια ούρλιαζαν μπαίνοντας στη μέση για να τις σώσουν με τα μικρά κορμιά τους.Ο Στηβ θυμάται τον εαυτό του να σκουπίζει τα αίματα απο το πρόσωπο της μητέρας του και εκείνη να παλεύει να σταθεί στα πόδια της.Ο Έρικ απο την άλλη προτιμούσε να προκαλεί το πατέρα του να ξεσπάει πάνω του με την ελπίδα πως δε θα άγγιζε κανέναν άλλον.Η Άννα όλα αυτά με έναν μαγικό τρόπο τα είχε διαγράψει απο τη μνήμη της ή έτσι έλεγε τουλάχιστον.Συναντούσε ο ένας τον άλλον και μέτραγαν τις μελανιές τους και έπειτα έπερναν τα ποδήλατα και έφταναν στο πιο ψηλό σημείο της πόλης.Κατέβαιναν και στέκονταν στην άκρη ουρλιάζοντας με όλη τους τη δύναμη.Απο τότε,απο τότε χτύπαγαν τις μπουνιές τους και έδωσαν όρκο να μην αγγίξουν ποτέ γυναίκα και πως όποιος άλλος το έκανε θα τον τιμωρούσαν όπως του άξιζε.Απο τότε εκείνα τα δυο μικρά αγόρια έκρυβαν έναν αλλιώτικο άντρα μέσα τους και τον όρκο το κράταγαν μέχρι και σήμερα.