ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΤΡΙΑ

Η Νέλη πλησίασε αργά και σταμάτησε μπροστά του.Ο Έρικ είχε αρχίσει ήδη να ζαρώνει το πρόσωπό του και ο Στηβ κοιτούσε έτοιμος για παν ενδεχόμενο.Στα χείλη αχνοφαίνονταν ένα χαμόγελο και ξαφνικά έπεσε στην αγκαλιά του.Αυτός την σήκωσε και της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.Ο Έρικ τον χτύπησε δυο τρεις φορές στο μπράτσο ''εεεε,φιλαράκο.Δεν είναι για χόρταση''του είπε και εκείνος την άφησε να πατήσει στο έδαφος.

Τον Κέβιν τον γνώριζε απο παιδί,με τους γονείς του έμενε ακριβώς δίπλα απο το δικό τους σπίτι και κάθε απόγευμα πέταγε στο παράθυρο του δωματίου της πετραδάκια για να τη κάνει να βγει και να τον συναντήσει.Εκείνη ξεγλυστρούσε απο τους γονείς της και τρύπωνε μαζί του στην μικρή τους αποθήκη.Εκεί έβαζαν μουσική και έκαναν τρέλες.Γελούσαν,τραγουδούσαν και χόρευαν.Η Νέλη μαζί του έμαθε να χορεύει τα συναισθήματά της.Κάθε φορά που τσακωνόταν με τους γονείς του, έκλεινε τα μάτια του και κουνιόταν.Αυτή τον παρακολουθούσε και στο τέλος τον ακολουθούσε.-Κλείσε τα μάτια Νέλη και νιώσε.Κλείστα και χόρεψε οτι νιώθεις-της έλεγε και εκείνη αβίαστα αφηνόταν στη μελωδία.Ένωναν τα χέρια τους και έκαναν κύκλους γελώντας με τη ψυχή τους.Ο Κέβιν ήταν μεγαλύτερός της και καθώς δεν είχε κανένας απο τους δυό αδέρφια, αποφάσισαν να γίνουν μεταξύ τους.Έτσι μια μέρα τρύπησαν τα δάχτυλά τους με μια βελόνα και τα κόλησαν.Ήταν πια επίσημα ο αδερφός της και εκείνη τη μέρα χόρεψαν το δεσμό τους αλλώκοτα,τρελά μα χαρούμενα.Δέκα χρόνια,δέκα χρόνια μεγάλωναν μαζί ώσπου τη μέρα που η μάνα της έφυγε,ο Κέβιν της ανακοίνωσε πως ο πατέρας του πήρε μετάθεση και έπρεπε να μετακομίσουν μακρυά.Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει ασταμάτητα και να χορεύει αυτή τη λύπη για μήνες.Ποιός μπορεί να χωρίσει τα αδέρφια?αναρωτιόταν τα βράδυα.Της είχε δώσει τη διεύθυνσή του και του έγραφε.Κάθε μήνα και ένα γράμμα.Του έλεγε τα νέα της και αυτός τα δικά του και έπειτα μιλούσαν στο τηλέφωνο.Αυτό κράτησε για ένα χρόνο,ώσπου εξαφανίστηκε και αυτός απο τη ζωή της.Τότε έμαθε να χορεύει το θυμό της,τη θλίψη της.Τότε!

Του έπιασε το χέρι και τον έβαλε να καθίσει στο τραπέζι.Δε μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν,δεν ήθελε να δώσει ακόμα εξηγήσεις και έτσι τους άφηνε ανίδεους για το ποιά ήταν η σχέση μεταξύ τους.Τράβηξε τη καρέκλα απέναντί του και βόλεψε τον εαυτό της.Κοιτάζονταν γλυκά''Μου έλειψες''του είπε και τα μάτια του Έρικ γούρλωσαν ''Μαλάκα κράτα με ''ψιθύρησε στον Στηβ.''Και εμένα''απάντησε ο Κέβιν και το στόμα της Άννας άνοιξε.Τα μάτια της Νέλης βούρκωσαν αλλά χαμογελούσε.Το χέρι του Κέβιν τεντώθηκε και την άγγιξε στο μάγουλο ''Κλείσε τα μάτια μικρή μου.Εδώ είμαι,άκου''της ζήτησε και εκείνη σα μαγεμένη σφράγισε τα βλέφαρά της.Δέκα χρόνια κάθε μέρα μαζί του,πάντα να τη προσέχει,πάντα να τη φροντίζει.Ήταν ο ένας και μοναδικός της φίλος που κάθε φορά την έβαζε στην αγκαλιά του όταν έκλαιγε και της τραγουδούσε.Αυτός της τα έμαθε όλα,αυτός.

Η Νέλη σκούπισε τα μάτια της και με ένα νόημα κάλεσε και τους άλλους,που κοιτούσαν σα χαζοί,να καθήσουν στο τραπέζι.Τους είπε λοιπόν εκείνη τη μικρή αλλά δυνατή τους ιστορία.Τα λόγια της γεμάτα τρυφερότητα και αγάπη για τον παιδικό της φίλο,δεν άφησαν αδιάφορο κανέναν.Ο Κέβιν είχε γίνει επαγγελματίας χορευτής και όταν το είπε στη Νέλη εκείνη ούρλιαξε απο χαρά.Αυτός κοιτούσε τη κοιλιά της ενθουσιασμένος και έπειτα γύρισε στον Έρικ ''Μπράβο ρε φίλε''είπε με μάτια γεμάτα αλήθεια για όσα ένιωθε.Και έτσι ο Κέβιν δε πέρασε κανένα καψόνι, το αντίθετο, έγινε μέλος του κύκλου όλων αυτών των ανθρώπων.Ένα ακόμα αξιόλογο μέλος,ενός κύκλου αγάπης,προστασίας και εμπιστοσύνης.Η Άννα δε θα μπορούσε να βρει καλύτερο άντρα και η Νέλη το επιβεβαίωσε με την αντίδραση και τα λόγια της.

Εκείνο το δείπνο δεν ήταν γνωριμίας, αλλά επανασύνδεσης και δέσμευσης και υπόσχεσης για το μέλλον.Σε εκείνο το δείπνο όλες οι καρδιές χτυπούσαν το ίδιο παίζοντας αυτή τη μοναδική μουσική της αγάπης.Μια μουσική που δε χρειάζεται πολλές νότες, ούτε πολλές φιγούρες,μόνο μία.Εκείνη που βγαίνει όταν οι καρδιές ενώνονται.

Μέσα σε δυό ώρες όλοι ένιωσαν σα να τον ήξεραν χρόνια, αφού όταν τα συναισθήματα υπάρχουν είναι σχεδόν αδύνατο να μη σε αγγίξουν και αυτοί είχαν ανοιχτές ψυχές για να τα δεχτούν.

Τα ζευγάρια ήταν πλέον τρία,τρεις αγκαλιές,τρείς έρωτες,τρεία πάθη και τρεις αγάπες.Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό?Το τρία είναι ο αριθμός της ψυχής και της αγάπης.Είναι η επιθυμία να δώσεις και να λάβεις ευτυχία.Είναι το γέλιο και η διασκέδαση.Είναι ο αριθμός της ζωής.Είναι αυτοί,που κάθε δύο,γίνεται ένα και όλοι μαζί τρείς και όλοι μαζί μια ψυχή!