PSİKOPAT LİSELİ 1!

Eski Sevgilim Mi? Olamaz!!

"Hayır gelmeyeceğim.'

"Evet geleceksin"

"Ya istemiyorum zorla mı?"

"Zorla!" dedi ve odama girdik. İnanmıyorum ya, annem evde, babam evde ve birinin omzunda odaya  giriyorum, daha iki gün oldu tanışalı. Tabi buna tanışmak denilirse...
Yatağın üstüne fırlattı beni. Yani fırlatmak değil de yine fırlatmış kadar oldu. Sanırsın elinde alışveriş poşeti taşıyor.

"Ne yapıyorsun?"

"Çok konuşma da giyin!"

"Senin önünde mi asla! Sapık mısın sen ya?" diye bağırdım, abim hemen cevap verdi aşağıdan. Artık nasıl bağırdıysam...

"Ses yapmayın! Evde aile var." Evde aile varmış.. Allahım ya nasıl izin verir?

"Abimi nasıl kandırdın?"

"Ha?" diye bi ses çıktı ağzından. Abimi ayartıyor ayartıyor sonra da bilmezlikten geliyor.

"Abim diyorum. Nasıl izin verdi diyorum?"

"Biz abinle kardeş hobiyizdir ve birbirimizi de 6 yıldan beri tanıyoruz. Ayrıca babalarımız kendi şirketlerinde ortak. O da yetmiyormuş gibi senin annenle benim annem çocukluk arkadaşı." dedi bıkkın sesiyle. Her halinden belliydi benden hoşlanmadığı. Sanki ben sana bayılıyordum da.

"Ne yani ? İnanmıyorum! Sınıf arkadaşım olduğun yetmiyor bir de ailemlede mi tanışıyorsunuz?"

"Artık giyin de gidelim!"

"İstemiyorum." dedim kısa ve net, ama Selim anlar mı tabii ki de hayır. Elbise dolabımın yanına gidip kapaklarını açtı. Ne yapıyordu bu?

"Ne yapıyorsun?"

"Sana uygun elbise arıyorum." dedi ve bir elbiseyi elinde tutup; "Hmm işte bu güzel. Bunu giy hemen, kapıdayım!"
dedi tehdit eder gibi, aslında şöyle demesi gerekiyordu 'eğer kaçmaya çalışırsan kapıdayım!' gibi birşey bekliyordum. Odadan çıkınca hemen pencereye koştum kaçabilir miyim? diye ama üçüncü kattayım. Eğer burdan atlarsam ölme ihtimalim %98 ve ölmek için çok gencim. Başka çare yok artık mecbur giyeceğiz. Hadi Defne bu ne ki zaten, yapabilirsin. Bir günlüğüne katlanabilirsin Selim'e. Evet evet yapabilirim. Elimde olan elbiseye baktım, siyah straplez bir elbiseydi. Giydim ve saçımı da salık bırakarak bileklik kutuma baktım hep siyah tarzda giydiğim için genellikle siyah vardı ve birkaç tanesini sol bileğime geçirdim. Birkaç tane de işaret parmağıma yüzük takarak kombinimi tamamlamıştım. Siyah göz kalemimi sürdükten sonra hafif bir parlatıcı sürdüm ve işimi bitirmiştim. Ve son olarak ayakkabı, topuklu ayakkabıları çok nadir zamanlarda giyerdim ve o nadir zamanlarımda değildim kendimi rahat hissetmeliydim. Bilek kısmının biraz üstünde olan siyah bir bot giydim. Defne ne yapıyorsun saçmalama! Bot olur mu kızım onun altına. Botu çıkarıp siyah topuklu bilekte biten bağcıklı bir ayakkabı giydim. İşte böyle. Kendime son kez aynada baktım. İstemediğim bir parti olduğu için kendime fazla özen göstermemiştim. Kapıyı aniden açmamla birlikte Selim az kalsın düşüyordu. Gülüyordum ama belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü kapıya yaslanmıştı. Gülmeme karşılık ani bir tepki verdi;

"Ha ha çok komiksin!" dedi ve beni baştan aşağıya süzdü. Süzme işlemi bittikten sonra ıslık çaldı ve sözüne devam ederek; "Çok güzel olmuşsun şaşırdım doğrusu. Sen böyle biri miydin? Vay be!" dedi tekrar süzerek. Şimdi bu bana normalde çok çirkinsin mi demek istedi. Moralimi alt üst etti aniden. Abim merdivenlerden çıkarak;

"Oo kardeşim çok güzel olmuşsun."

"Bana kardeşim falan deme! Ben senin kardeşin değilim eğer olsaydım gitmeme izin vermezdin." dedim bağırarak;