PSİKOPAT LİSELİ 1!

Desene Bu Gece Uyku Yok!!

+Nasıl ya? Beril?
dedim Beril'e dönerek. Bu durumu açıklamasını bekliyordum.

*Canım benim ya. Defnecim. Birtanecik arkadaşım. En sevdiğim kankam...
diye başlamıştı Beril.

+Beril sadede gel!

*Şimdi ben aradım Selim'i. Dedim ki Selim bizim kız ayrı eve çıkmak istiyormuş bildiğin bir yer var mı? dedim o da saolsun sordu soruşturdu aradı araştırdı ve bir ev buldu.

+Ee?

*Sonra da burdayız.
dedi gülümseyerek.

+Pekala öyle olsun bakalım.
dedim ve Selim'e döndüğümde;

-Gece korkmazsınız değil mi?
diye sorduğunda Ekim;

~Neyden?
diye sordu. Beril de;

*Ben korkarım.
demişti.

-İsterseniz---
diyemeden Selim'in sözünü kesmiştim.

+Hayır. İyi böyle.
dediğimde Selim'in yüzü asılmıştı. Kusura bakmasın ama bende böyle. Selim'i gönderdikten sonra arabadan bavulumu çıkardım. Ve odama geçtim eşyalarımı dolaba yerleştirdim birazdan akşam olacaktı. Aşağıya inip televizyon izleyen bizimkileri gördüm.

+Yemek yemeyi düşünüyor muyuz acaba?
dediğimde zil çalmıştı.

+İnsallah komşulardan biri yemek getirmiştir.
dediğimde Ekim;

~Merak etme yemeğin kralı geldi.
demişti. Ben de anlamamış gözlerle ona bakarken kapıyı açtım ve karşımda duran pizzacı;

*Bayan pizza siparişiniz geldi!
demişti. Elindeki üç paketi gördüğümde cebimdeki parayı çıkarıp verdim ve paketleri alıp ayağımla kapıyı kapatarak içeri geçtim.

+Harika olduğunuzu söylemiş miydim?
diye sordum paketlerin ağızlarını açarken. Ekimle Beril gülmüşlerdi halime. Ekim mutfaktan kolayı, Beril de bardakları getirmişti. Ve pizzaları bitirdikten sonra odalara dağılmıştık.

Beril'in ağzından;

Herkes odalara dağıldıktan sonra bende tam yatağıma yatacaktım ki susadığım aklıma gelmişti. Merdivenlerden indim her yer karanlıktı içeriyi sokak lambası aydınlatıyordu. Mutfağa doğru ilerlerken mutfaktan hareket eden bir gölge gördüğümde ağır ağır ses yapmadan geri geri yürüyordum merdivenlere geçtiğim anda telefonu cebimden çıkarıp Kuzey'i aradım kısık sesle;

+Kuzey! Kuzey! Kuzey!

-Kızım gecenin bu vakti ismimi ezberlemek için mi aradın?
dediğinde saate baktım gece yarısını geçmişti.

+Kuzey başlatma şimdi ismine! Kuzey evde biri var! Gölgesi görünüyor.
dediğimde;

-Ne demek biri var kızım? Nerdesin sen adresi ver çabuk. Odana git kapını kilitle!

+Bizimkiler nolcak?
diye sordum.

-Haberleri yoksa kızları korkutma kaçırabilirsiniz! Bekle geliyorum.
diyip suratıma kapatmıştı. Ben de yavaşça merdivenlerden çıkıp odama girdim ve kapımı kilitleyip kapının arkasına yere oturarak dinlemeye başladım.

Defne nin ağzından;

Karanlıktan korktuğum için ışıklarım hep yanık kalırdı. Odama çıkalı ya on dakika ya on beş dakika anca olmuştur. Bir anda elektrikler gitti ve aşağıdan kapı kırılma sesi gelince aniden yataktan kalkıp kapıya doğru ilerledim. Ama kapıyı bir türlü bulamıyordum. Sert bir yere vurarken bağırdım.

+Yardım edin! İmdatttt!
dedim sesim aglamaklı çıkıyordu. Ama karanlık benim en büyük korkumdu. Elimle duvara dokunarak kapıyı bulmaya çalışıyordum.