PSİKOPAT LİSELİ 1!

VEDA! ((( FİNAL )))

Selim sınıftan içeri bizim tayfayla girdiler. Yanıma oturup;

-Bir sorun mu var güzelim?
diye sordu. Hiçbirşey netleşmeden ona söyleyemezdim. Boşu boşuna telaşlanmasını istemem.

+Hayır. Bir sorun yok.
dedim rahat halimi takınarak.

-O zaman sana akşam üstü konum atacağım oraya gel.

+Şey--ben evde dinlensem biraz.
dedim yorgunmuş gibi yaparak.

-Malesef itiraz istemiyorum.
dedi. Onu kıramazdım. Başımla onaylamıştım.

Okul çıkışından üç dört saat sonra;

Bizim kızlar gardrobumun başına geçmişler bana elbise bakıyorlardı. Ekim elindeki elbiseyi göstererek benim üzerimde tutarken;

*Bu nasıl?
diye sordu kocaman gülümsemesiyle. Beril elinde diğer elbiseyle gelip Ekim'in tuttuğu elbissesinin üstüne tutarak;

~Bence bu daha harika. Hem rengi de hoş!
derken oflayıp yatağımın üstüne bagdaş kurarak oturdum.

+Kızlar! Ben aşırı yorgunum ve bir saatten beri bana elbise bulamadınız. En iyisi yarına bırakalım. Acelesi mi var ya of!
dediğimde ikisi birden;

~*Evet!!
demişti. İki elimi de havaya kaldırırken;

+Pekala. Sakin! Bağırmanıza gerek yok.
diyip ayağa kalktım ve pantalon deri ceket ve bir tişört alıp;

+Ben bunları giyeceğim!
dedim lavaboya yönelirken;

*Olmaz!
demişti Ekim. Durdum ve ona baktım.

+Nedenmiş Ekimcim?
diye sordum.

*Çünkü...
dedi ve sustu. Lafını tamamlamasına Beril yardımcı olmuştu.

~Çünkü güzel değiller.
demişti. Ekim de onaylayınca;

+Kusura bakmayın! Yorgunum diyorum. Biraz beni de anlayın. Ben bunları giyeceğim o kadar!
dedim oflayarak ve lavaboya girip üstümü değiştirdikten sonra kenardaki spor ayakkabımı giyip dışarıya çıktığımda kızlar yatağımın üstünde oturmuş beni bekliyorlardı. Beril Ekim'i dürterek;

~Sence de fazla sportif olmadı mı?

*Aynen. Uygun değil. Bence elbise giymeliydi.

~Bencede.
diye onayladı Beril.

+Ya yeter ama ya! Gidelim artık!
dedim bu sinirli halime pek aldırış etmiyorlardı. Etmemeleri iyiydi. Kalplerini kırmak istemiyordum. Sonuçta her zaman yanımda olan insanlar. Evden çıkıp arabama bindik. Suny bizi konum atılan yere götürüyordu. Oraya geldiğimizde arabadan indim. Etrafa bakındım. Sadece bar vardı.

+Suny? Burası olduğuna emin misin?
diye sordum.

*Evet bayan. Konum burayı gösteriyor!
dediğinde Kızlara bakıp;

+Ee? Siz inmiyor musunuz?
diye sorduğumda Beril Suny'e;

~Suny cim...Bizi biraz gezdirir misin rica etsem?
diye sorduğunda Suny;

*Tabiki.
demişti. Beril bana bakıp;

~Üzgünüm tatlım. Sen geç biz biraz sonra geliriz.
dediğinde gözlerimi devirip yürümeye devam etmiştim. Sunyle de bayaa iyi anlaşmışlardı. Merdivenlerden aşağıya inip kapının önünde duran adamlar dikkatimi çekmişti. Yanılmıyorsam bellerinde de silah vardı. Kapıdan tam geçerken adamın biri;

•Hoşgeldiniz Defne Hanım.
demişti. Durdum ve bir adım geri gidip sesin geldiği kişiye bakarak.

+Hoşbulduk da... Bu bar kimin acaba?
diye sorduğumda;