PSİKOPAT LİSELİ 1!

Berille Selim Arkamdan İş Mi Çevirdiler?

+Sen ne yaptığının farkında mısın?
dedim sinirle arabadan çıkarak.

-Evet!
dedi gülerek. Şeytan diyor suratının ortasına bir tane patlat bak bakalım bir daha korkutabiliyor mu? Tabii unuttuğum bir şey var bu kişi Selimse akıllanmaz.

+Az önce az kalsın ölüyordun!

-Ama ölmedim.
diyince derin bir nefes aldım.

+Sen ne kadar sinir bozucusun ya. Hangi ara böyle oldun sen?
diye sorduğum esnada arkadan ani fren yaparak asfaltı yakan gerizekalının biri tam yanımızda durunca Selim kolumdan tutup biraz geri çekti. Arabadan inen Tolga'yı gördüğümüzde Selim;

-Bu sefer Defne'ye yaklaşmadın, hayret bölmedin de. Neden burdasın sen?

*Yolun ortasında durunca dikkat çektiniz. Kavga mı var diye bir bakayım dedim.

-İyi bir halt yedin!
demişti Selim.

+Her neyse siz konu neyse tartışın. Benden bu kadar. Eve gideceğim ben ya. Dinleneceğim. Ben de insanım. Benim de dinlenmeye hakkım var!
dedim hayır yani neden bu kadar abarttım ki ben şimdi? Tam o sırada sokağın ordan geçen Deniz'i gördüm. Ah aman tanrım bir sen eksiktin zaten. Deniz bizi görünce hemen yanımıza gelip;

•Selam Defne.
dedi. Tam selam verecekken;

-Hayırdır sokakta parti var da biz mi bilmiyoruz?
diye sordu Selim göz kırparak sinirle.

•Seni davet ettiğimi sanmıyorum.
diyince araya girme hissi oluşmuştu bende.

+Her neyse siz de ayrılacak mısınız napacaksanız yapın. Ben gidiyorum.
dedim arabaya binerken. Ve arabanın direksiyonunu ben alıp kaldırıma çıkıp tekrar şeride girdim. Çünkü tek boş yer kaldırımdı. Malum şeridin diğerini Tolga kaplayınca. Eve geldiğimde arabadan inip kapıdan içeri girecektim ki Anıl bey bana doğru geliyordu. Ben de hızla içeri girip odama girdim ve üstümü değiştirip salona girdiğimde Anıl oturuyordu. Onu gördüğüm anda geri çıkacağım anda;

*Otur!
diye bir emir verdi. Durdum. Gözlerimi kapattım sakinleşmeyi bekledim daha sonra;

*Lütfen!
diyince derin bir iç çekip karşısına oturdum.

*Bak şimdi beni dinle. Selim'in ölmediğini söyleyemedim çünkü tekrar üzülmeni istemedim. Benim gibi olmanı istemedim. Biliyorum kalbin kırık bana kırgınsın ben olsam da kırılırdım ama Selim'i ben çok iyi biliyorum şimdiye kadar kızların hepsini kullandı. Ama sana dokunamadı, dokunamaz da. Ve ben de sana dokunmasını istemiyorum.
dedi gözünden bir damla yaş akarken benden cevap bekliyordu ben de;

+Bitti mi?
diye sordum. Şaşırmıştı. Ben de salondan çıkıp terasa çıktığımda annem koltuğuna uzanmış gözlüklerini takmış hamağın üstünde uyuyordu. Onu rahatsız etmeyerek terastan çıktım ve çalışma odasına gittim, babam birkaç dosyayla ilgileniyordu. Kapıyı tıklatarak içeri girdim;

+Baba? Müsait misin?

-Hayır!
dedi aslında buna aldırış etmemek lazım. Sonuçta hiçbir zaman umurlarında olmadım. Yani bu cevabı bekliyordum. Kapıyı kapatarak odama çıkarken bizim hizmetçi ablalardan biri;

~Odanıza birşey ister misiniz küçük hanım?
diye sorunca hayır anlamında başımı sallayıp odama çıktım ve yatağımın üstüne oturdum;

+Suny bana Ekimle Beril'i bağlar mısın?

-Selam. Naber?
diye sordu Beril. Ekim de;

~Bir sorun mu var Defne?
diye sorunca;