PSİKOPAT LİSELİ 1!

Abimin Sevgilisi Burak'ın Ablası mı?

"Aa! Abicim... Nasılsın? Seni çok özlemişim ya." dedim gidip sarılarak.

"Abisinin gülü... Asıl sen nasılsın?" dedi sinirli gibiydi ama onu takmayarak;

"İyiyim ben de. Buraları özlemişiz kalktık geldik." dedim abimden ayrılırken. Beni tınlamadan;

"Oo...Selim. Naber?" dedi elini uzatarak.

"İyidir abi. Senden?" dedi abimin uzattığı elini sıkarak.

"İyilik."  dedi ve arabanın içine baktı. O abimin sevgilisi miydi? Bana mı öyle geldi? Hani şu Selin.

"Abi sevgilin?"

"Ha evet, onla gelmiştik. Oturur birşeyler içeriz diye düşünmüştüm."

"Anıl, kusura bakma kardeşim benim işim var!" dedi Selim sinirle arabanın içindeki kıza bakarak. Ne bu şimdi? Selim bu kızı nerden tanıyor ki? İlk tanıştıklarında da hiç selam vermemişti. Neler oluyor burada?

"Bir sorun mu var?" diye sordu abim haklıydı da. Acaba bir sorun mu vardı ki? Yok ya ne olabilir ki?

"Yok. Yorgunum bizimkilerin yanına gideyim hem." dedi Selim ve abim bana bakınca;

"Abicim hiiiçç kusura bakma. Benim de işim var. Siz baş başa takılın." dedim ve abimin arkasındaki arabamı görünce gözlüğümü çıkarıp saçıma taktım ve ıslık çalarak arabama binecekken;

"Hişt yakışıklı... İstersen seni evine kadar bırakayım. Bu saatte sokaklarda dolanma tek başına!" dedim Selim'e. Bir an abimin olduğunu unutmuşum. Jeton düşüp abime baktığımda sinirle bana bakıyordu. "Selim bey sizi acil arabadan bekliyorlar." dedim ve direk arabaya bindim. Patavatsızlığın da bu kadarı artık. Resmen kendimi aştım. Umarım eve varınca birşey demez. Selim gülerek arabanın kapısını yukarı kaldırıp bindi ve kapatınca;

"Ne o? Seni çok neşeli gördüm." dedi ben de arabayı çalıştırıp yola çıkınca;

"Ben de seni pek bir üzgün gördüm nedense..." dedim. Derin bir nefes alarak.

"Yoo." diyince sustum. Anlatmasını bekledim ama anlatmamıştı. Evlerinin önüne gelip arabayı durdurduğumda;

"Geldik."

*Farkettim.
dedi ve kapıyı yukarı kaldırıp tam çıkacakken tekrar geri binip hızla yanağıma öpücük konudurup arabadan çıktı.

+Oha!
dedim bir anda ve arabanın kapısından kafasını içeri sokup;

*Sen bana mı dedin onu?
diye sordu tek kaşını kaldırarak.

+Yoo. Hayır! Yoldan geçene dedim ben onu...
dedim elimle sokağı işaret edecektim ama bu evin ormanda olduğu aklıma gelince biraz jeton geç düşse de Selim'in gülmesinden anlamıştım. Kapıyı hızla aşağıya doğru kapatıp

*Evine git!
dedi ve arabadan uzaklaşıp evine girdi. Ben bir cevap verseydim iyi olurdu ama. Ne o öyle emir verir gibi ya. Arabayı çalıştırıp evime gitmek üzere yol aldım ve ormanın içinden çıkarken arabanın içi çok sıcak olduğu için klima yerine camı açtığımda bir çığlık sesi duymamla frene basmam bir olmuştu. Sanırım bu çığlık bir kadına aitti. Arabadan indim ve;

+Kim var orda?
diye bağırdım. Hiçbir ses gelmeyince yanıldığım kaygısına vararak arabaya binecekken bir mesaj geldi tanımadığım numaradan;
"arkana bak"
yazısını görmemle birlikte hızlıca arkama baktım sadece sallanan çalılıklar vardı. Sanırım burdan gitmeliyim. Arabaya binip gaza bastım ve evime geldiğime her ne kadar sevinsem de biraz sonra abimle diyaloğa gireceğim aklıma geldi.