PSİKOPAT LİSELİ 1!

Ne Demek Sınıfta Kaldık! Hem De Topluca!!

Selim sinirle Kuzey'e bağırarak;

-Hani iki gün iş gezisine gidiyordular?
diye sordu. Kuzey de elini ensesine atarak:

*Şey sanırım onlar gideli zaten iki gün oldu.
diyince tekrar devam etti;

*Bir dakika ya..ne yani ailen senin biliyorlarmıydı?
diyince hakikaten güzel bir konuya ayak basmıştı.

-Bu sonuca nerden vardın?
diye sordu Selim. Ben de;

+Ailenin ilk olarak araması gereken kişi Kuzey'di. Yani demek ki senden haberleri var.
diyince;

-Evet
demişti. Pekala. Tamam. Sakin olacağım. Sonuçta ailesi. Mutlaka söylemeliydi zaten. Ama bana da söyleseydi keşke. Beril de;

~Eve geri dönün en iyisi. Madem aileniz de gelmiş.
dedi. Ben arabama bindim Beril de benim eski arabaya bindiğinde Selim'e;

+Hoşçakal!
dedim ve oradan uzaklaştım. Beril de beni takip ediyordu. Evime gelmiştim. Kapıda oturan abimle Selin'i görünce bayaa sinirlendim açıkçası. Arabadan indim ve;

+Selin? Senin ne işin var bu saatte burada?
diye sorduğumda abim cevap vermişti.

•Defne eve gir!
dedi, sesinde emir verir gibi bir cümle çıkınca direk eve girdim. Beril de arkamdaydı ve bana emir verdiğini duyduğunda abime;

~O senin kardeşin! Hizmetçin değil!
diyip arkamdan gelmişti. Kimin arkadaşı ya! Nasılda belli oluyor? Salona geçip oturdum annem balkonda babam odasındaymış. Beril gelip yanıma oturdu ve;

~Bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun? Arabanın konuştuğunu?

+Şey..en yakın zamanda.

~Bu arabadan kimlerin haberi vardı?

+Ailemin ve--
diyemeden sözümü kesti

~Ve?

+Deniz'in.

~Ne yani çocukluk aşkının haberi var. Ama benim haberim yok. İşte bu harika!
diyip arkasına yaslandı. Yanına yaklaştım ve masumca ona baktım

+Özür dilerim. Söyleyecektim. Ama fırsat olmadı.
dediğimde bana baktı ve gülümsedi.

~Pekala.
dedi. Saatine baktı ve;

~Saat daha 23.00. Gel bir saat daha dolaşalım. Hem kafanı dağıtmış olursun.
diyince hemen ayağa kalktım. Burdan hemen gitmeliydim yoksa Selin elimde kalıcaktı. Merdivenlerden indiğimde abim kapıyı kapatmış içeri giriyordu. Sonunda kızı göndermiş galiba. Abim yanıma gelerek;

°Defne kusura bakma.
dedi hiçbirşey demeden merdivenlerden inip kapıyı açtığımda Selin hala yerde oturuyordu. Yoksa bunlar kavga mı etmiş?

√Aa. Defne. Selam nasılsın?

+Sanane.

√Hadi ama bu kadar kötü olamazsın değil mi?

+Senin kadar olmasada..
dedim ve ayağa kalkıp bana baktı.

√Burak seni çok seviyor.

+Ne tesadüf ama! Ben onu hiç sevmiyorum üstelik nefret ediyorum.
dedim ve dibime girerek;

√Kardeşim hakkında düzgün konuş!

+Konuşmazsam nolur? Beni mi kaçırırsın? Ya da abimden bilgi mi ôğrenmeye kalkarsın?
dediğimde afallamıştı.

√Ne dedin sen?

+Duydun..

√Ama sen nasıl... yani nerden biliyorsun bunları?