PSİKOPAT LİSELİ 1!

Yarışı Kaybettin!!

Defne'nin ağzından;

Gözüme gelen ışıkla kendime gelmeye çalıştım ama kafam buna izin vermiyor. Her ne kadar kalkmaya çalışsam da beceremiyordum. Odaya göz gezdirdim mor renkte, benim odam da mor renk ama burası benim odam değil ki. Ne yapacağım şimdi?

Üstümdeki pijamaları farkedince korkmamak elde değil. Mor renk pijamaları giydiğimemi sevineyim yoksa beni kimin giydirdiğine mi korkayım?

Son bir kuvvet kalkarak yatakta oturdum. Başımın zonklamasıyla yüzümü buruşturmuştum. Odaya göz gezdirirken pencerenin önünde koltukta yatan Selim'i gördüm. Gözü kapalıydı duvar saatine baktım saat 7:00, okulun başlamasına 1 saat kalmıştı. Telefonuma baktım, ne arayan vardı ne de soran... Ya insan hiç mi merak etmez kızının nerede olduğunu? Selim'e baktım hâlâ daha uyuyordu, kalkıp dolabı karıştırdım başkasının dolabı ama olsun yani. Bir dakka benim bu evde hatta Selim'le aynı odada ne işim var? Ne oluyor burda? Dün noldu da ben burdayım? Saçmalama Defne kendine gel! Dün en son partideydim içecek içiyordum... Sonrası... Yanıma bir çocuk geldi peki ya devamı? Devamı nerde bu anıların? Selim;

"Ne yapıyorsun sen?" diye sordu sertçe. Ben de haliyle olduğum yerde sıçradım.

"Benim burada ne işim var?"

"Dün içkiyi fazla kaçırdın."

"İyi de ben içki içmem ki?"

"İçmişsin ama Defne!" dedi koltukta otururken ve ayağa kalkıp; "Okula gitmeliyiz." demişti. Ne okulu ya? Pijamayla mı gideceğimi sanıyor? Eğer öyle sanıyorsa yanılıyor.

"Tabii ki de hayır! Hele hele bu halde..." Biraz önce yöneldiğim dolabı açtı ve içinden kısa bir şort çıkardı ve bana attı. Refleks olarak havada tuttum ve ilk bir baktım; "Pardon?" diye sordum öyle bir baktı kı en iyisi cevabı ben vereyim;
"Bu soğukta kısa şort giymek aptallık!"

"Bugün hava sıcaklığında artış var!"

"İyi. Çık dışarı!"

"Benim evimden beni mi kovuyorsun?"

"Üstümü değiştireceğim. Dışarı çıkar mısın?"

"Aferin böyle ol!" dedi ve kapıya yöneldi. "Salak." dedim ama içimden yani sessiz demiştim ben onu. Ama artık nasıl bir kulağı varsa;

"Birşey mi dedin?" diye sordu.

"Yok sadece çıkmanı bekliyorum."
dedim ve çıkıp kapıyı kapattı. Ne yani annesi bu kadar kısa şort mu giyiyor? Annesini merak ettim doğrusu?

Şortu giydim ve dolabı açıp üstüne siyah bol bir tişort giydim. Saçlarım desen kendinden geçmiş neyseki düzdü ve arkaya salınık bıraktım siyah yuvarlak bir şapka taktım. Sanki kırmızı halıda modellik şovu yapacağım. Her neyse makyaja da gerek duymadım. Kapıyı açtığımda Selim'i gördüm.

"Okula böyle mi gideceğiz?"

"Ne bekliyordun?"

"Of tamam!"

"Dün neler yaptın sen öyle?" dedi şaşırmış ve gülümsemişti. Ne yaptım ki ben?

"Hangi konuda?"

"Ne hatırlıyorsun tam olarak?"

"Hiçbirşey." dediğimde gülümsemesi yüzünden silinmiş ve merdivenlerden inmeye başlamıştı. Ne yaptım ki ben ya? Her neyse diyerekten Selim'i takip ettim. Bir alt kata indiğimizde duvarsız odamı desem yoksa başka bir şey mi belli değil. Ama güzelmiş.

"Burası kimin? Çok güzelmiş..."

"Benim!" dedi ne tersliyorsun ya?

"Neden bu odanın duvarları yok?"