PSİKOPAT LİSELİ 1!

Yaşıyorsun Ama Benim İçin Ölüsün Sen!

+Deniz ben bu anahtarı alamam.

-Hadi ama! İddiaya girmiştik.

+İddianın canı cehenneme istemiyorum.

-O zaman seninle biraz dertleşelim.
diyince düşündüm.

+Sonra. Eve gitmeliyim.

-Zamanını fazla çalmayacağım merak etme.
dedi sırıtarak ve anahtarını alıp arabasına bindiğinde onu takip etmemi söylemişti. Arabama bindim ve sürdüm. Onu takip etmiştim. Büyük yeşil alanda olan bir çay bahçesine gelmiştik. Arabadan indim ve bir sürü sandalyeler vardı. Ama gidip yere oturdum. Ve gökyüzüne bakmaya başladım. Yanıma Deniz gelip oturdu.

+Seni dinliyorum.

-Efendim?
Dedi sorarcasına.

+Dertleşmek istediğini söyledin.

-Senin daha çok dertleşmeye ihtiyacın var anlat bakalım.

+Neyi?

-Sevgilini.

+Selim benim geçmişimdi ya da geleceğimdi. Belki de herşeyimdi.
dedim bir anda. Ve elime geçen çimleri yolmaya başlamıştım.

-Hey sakin. Noldu peki?

+Bıçaklamışlar yetmiyormuş gibi bir de denize atmışlar.

-Kötü bir durum.
demişti. Evet sen onu gel bir de bana anlat.

*Defne?
demişti Suny kulaklıktan seslenerek.

+Efendim?
dediğimde Deniz bana anlamamış gözlerle bakıyordu.

+Sunyle konuşuyorum.
dediğimde beni onayladı ve Suny;

*Size iyi bir haberim var!

+Bundan sonra bana verilecek haberler pek bir anlam içermiyor.

~Defne?
dedi arkamdan başka biri seslenmişti. Bu ses Selim'indi.

*İşte ben de bunu kastetmiştim.
dedi Suny. Ve arkama döndüğümde Selim'i görmüştüm. Yaşıyordu biliyordum. Hızla ayağa kalktım ve koşarak yanına gidip sarıldım.

+Selim?
dedim mutluydum ölmemişti. Gözümden akan yaşlara engel olamıyordum.

*Evet güzelim benim!
dedi sarılmama karşılık verirken. Hayatımın anlamı ortaya çıkmıştı. Ama bir sorun vardı. Onu ittirdim ve geriye birkaç adım gittiğinde gidip yumruk attım. Yere düşmek üzereyken kendini toparladı ve çenesini tutarak bana baktı;

+Seni adi herif! Ben burda neler yaşadım senin haberin var mı! Seninle birlikte ben de ölmek istedim! Ama senin yaptığına bak! Hayatın resmen bir oyun! Ve bu oyunun içine beni de kattın! Ama bunu yapmayacaktın! Her ne pahasına olursa olsun bana söylemeliydin!
dedim hıçkırıklarımın arasında. Deniz yanıma gelerek kolumdan destek oldu;

-İyi misin?
diye sordu Deniz. Sorun yok anlamında elimi salladım ve tekrar baktığımda;

+Yaşıyorsun ama benim için ölüsün sen!

*Bak ben açıklayabilirim. Üzgünüm. Lütfen beni bi dinle. Psikolojin bozulmuş anlayabiliyorum ama--
diyemeden sözünü kestim ve;

+Senin karakterin benim psikolojimden daha bozuk be!
dedim ve arabama binerken kolumu tuttu ve beni kendine çevirerek;

*Bak üzgünüm. Beni dinlemelisin lütfen. Seni kaybetmek istemiyorum. Seni seviyorum.

+İyi bir halt ediyorsun.
dedim sakince ve kolumu yavaşça kendime çektim.