Chapter 30

58.7K 728 32
                                    

Chapter 30- Kiss

Pinilit ko siyang tinutulak subalit lalo lang niyang diniin ang pag halik niya sa akin. Hanggang sa hindi na ako tumutol pero hindi ko din naman sinagot ang halik niya.

Ano siya sinu-swerte baka tadyakin ko pa ito sa sobrang inis ko. Argh!

"Open your mouth." Usal niya. Hindi ko parin siya pinakikinggan. Hanggang siya na mismo ang bumitaw sa pagkakahawak sa akin at tinigil niya ang kanyang paghalik.

Useless yan ang nararamdman ko ngayon. Samot sari ang nararamdaman ko dahil sa ginawa niya. Naramdaman ko ang paghawak niya sa akin pisngi at pinusan ang basa. Hindi ko napansin na umiiyak na pala ako hanggang sa napahagulgol na ako. Puro iyak lang ang ginawa ko. Wala akong lakas na sumbatin sya kahit anong gawin ko sya parin ang ama ng aking anak at ang lalaking minamahal ko sa kabila ng ginawa niya sa akin. Kailan man hindi nagbago ang pagtingin ko para sa kanya. Habang lumilipas ang panahon lalo lang itong lumalalim hindi ko alam kung makakaya ko pang maka-ahon.

"Bi-bitawan m-o ako." Pinipilit kong makawala pero lalo naman nyang niyang hihigpitan ang yakap nya. Para bang gusto nyang iparating na safe ako sa piling nya but it's too late.

"I'm sorry. I'm sorry sa lahat ng nagawa ko sayo. Sorry. Mahal mo pa ba ako?" Inaalo niya ako habang hinahagod ang aking buhok.

"Its too late Travis. I-i don't lo-ve you anymore." bulong ko alam ko naman na niloloko ko lang ang sarili ko sa ginagawa ko.

"Please don't say that. Ple-ase." Mas lalo nya akong niyakap dahil sa sinabe ko at tumiyok sya. Umiiyak din ba sya?

"Travis, sa limang taon na nakaraan sinaktan mo ako. Sa tingin mo mamahalin pa kita pagkatapos mo akong pagtabuyan na parang aso sa buhay mo. Hindi mo man lang naisip na may kung uuwian ba ako. Ganun mo ba ako kinamumuhian na pati ang anak mo tinaboy mo rin ng mga panahon na hindi ko pa ito naisi-silang. Sa mga panahon na magkasama tayo, araw-araw lagi kong pinag-darasal na mahalin mo lang ang anak mo kahit hindi na ako. A-akala ko okay na tayo pero mali pala ako na pati ang kasal natin pineke mo." ginawa ako ang lahat para maging maayos ang pananalita ko. Muling nag balik sa akin ang sakit ng kahapon, napangiti na lang ako ng mapait.

"I know. I'm a jerk, you know how much I love Ann. Saksi ka kung ano ang kinalabasan noon. Akala ko masaya na din tayo, pero mali ako. Dahil bumalik siya." Paliwanag nito. "I'm sorry, Please forgive me."

"How can I forgive you? Madaling magpatawad pero ang tiwala na binigay ko sa yo sirang-sira na. Kaya bitawan mo na ako." kailan kong makaalis dito ngayon kung hindi baka mas lalo lang akong maging emosyonal. "Anong tingin mo sa akin reserba? Pag wala si Ann ako ang pagtutu-unan mo ng pansin? Bullshit! Tao ako! May nararamdaman ako. Hindi ako robot na pag hindi mo na kailangan ide-desposed mo na."

"Kaya nga ako nandito. Pinahanap kita pero ni isa sa mga P.I ko na hi-nire walang nakakita sayo. Hindi ko alam na narito ka nandito lang ako para sana mag bakasyon at pagkatapos ay ako na mismo ang ha-hanap sayo. Luckily, you're here and I'm happy because of that." Hinanap nya kami? Tama ba ang narinig ko?

Hindi parin ako nagsasalita at patuloy lang na umiyak sa kanya at ayaw niya parin akong bitawan. Hinawakan nya ang baba ko at tiningala nya ito at siya'y yumuko para magkasing-tangkad na kami.

"Tahan na. Namamaga na ang mata mo. Hatid na kita sa kwarto mo. Promise babawi ako sayo." Hinalikan ako nito sa noo at pinunasan ang aking luha.

"Kaya ko ang sarili ko. Hindi ko kailangan ng tulong mo. Kung kinaya ko na namuhay na wala ka sa tabi ko noon, ngayon pa kaya." Iniwasan kong tumingin sa mga mata nya sahalip tumingin na lang ako sa labas.

Iniwan ko ito na nakatulala at tumungo sa kwarto ko gusto kong mapag-isa at matulog. Naalimpungatan ako ng may maramdaman ako na humawak sa aking mukha. Mahapdi man ang mga mata ko pinilit ko parin buksan ang mga mata ko at pagmulat ko nakita ko ang anak ko na nakapantulog na.

"Nanay, kumain kana po. Kumain na po ako pinaliguan na po ako ni Lola nanay." Amoy pabango nga pa ito. Ang sinabe nya na lola nanay ay si Nay Donna.

"Busog pa ako." Niyakap ko lang ang anak ko ng napaka-higpit, nagkita na kaya sila? Natatakot ako na baka pag gising ko wala na ang anak ko sa tabi ko.

"Matulog na po tayo." Niyakap din ako nito at sumiksik sa akin. Di naman nagtagal ay nakatulog din ito at nakatulog na din ulit ako.

Travis POV

Pumasok ako sa kwarto kung saan pumasok ang isang bata. Narinig ko ang pag uusap nila kanina. Hindi ako pwedeng magkamali siya nga ang anak ko. Nilapitan ko ang mga ito at sinigurado na tulog na sila.

"Goodnight wife and son." Hinalikan ko sila sa noo at inayos muna ang kumot nila bago ako muling lumabas ng kwarto.

***

Barbara and Francisco at the picture.

Note: Read "A Heartless Winter" karugtong po siya ng I'm His Unwanted Wife! Thanks!

I'm His Unwanted Wife (COMPLETE, but REVISING) Onde histórias criam vida. Descubra agora