I'm His Unwanted Wife (COMPLETE, but REVISING)

Chapter 46

Chapter 46

ANN's POV

Kahit kailan tanga talaga si Morgan. Hindi man lang siya nagmana sa tatay niya. Wala ata siyang minana kahit katiting man lang.

Ngayon sa mga anak mo ako maghihinganti. Tignan lang natin kung mabuo pa kayo. Lalo't na nandito na sila sa akin. Sila ang mag ba-bayad sa ginawa mo.

Stupid Morgan. Kung ako ang naapi noon ibahin mo ngayon. Bilog ang mundo, ako na ang nasa itaas ngayon at ikaw na ang ka awa-awa sa atin. Dapat lang na maranasan mo din ang hirap na naranasan ko.

Lumingon ako sa katabi ko ngayon. Mahimbing na natutulog si Travis. Napangisi naman ako bigla dahil pagkatapos nito sisiguraduhin ko na kakamuhian ka niya.

"You're too weak Travis." I traced his jaw line. Napailing pa ako sa kanya. "Ngayon nasa akin ka na ulit hindi na kayo magkikita pa ng babae na iyon." I smirked

Nasa gilid ngayon ang mga anak nito. Inirapan ko silang dalawa. Bakit ba kasi umiyak-iyak ang mga batang 'to kanina. Muntikan pang mabulilyasaw ang plano ko.

Hindi bale maganda na rin ito na nasa akin sila dahil para hindi na ako mahirapan pa.

Here we come again Manila.

MORGAN POV

Maaga akong nagising para puntahan si Terrence sa hospital. Ayokong sabihan sa kanila na umalis si Travis at bitbit ang mga bata. Well, alam ko na malalaman din nila iyon. Lalo't na tinawagan ko sila kahapon. Ang tanga mo Morgan!

I look myself infront of my human size mirror. I wore my knee length floral dress.

I sighed. Ako na nga ang iniwan ako pa ba ang magmumukhang kawawa sa harap nila. Kailangan kong magpakatatag para makuha ko ulit ang mga anak ko. Bumaba na ako ng hagdan at chineck ang mga appliances kung may naka saksak ba. Wala naman akong nakita na naka-on kaya lumabas na ako.

Ang sariwang hangin ng Seoul ang sumalubong sa akin. Naglakad lakad muna ako sa daan hanggang sa may humintong taxi at sumakay na ako.

When we reached the hospital mabilis akong bumaba ng sasakyan. I smiled to hide the pain. Napangisi naman ako sa inisip ko, soon Ann we'll meet again and i'll make your life miserable bitch.

Pumunta na ako sa kwarto ni Terrence. Si Tyron ang nadatnan ko na nagbabantay sa loob.

I smiled and greeted him. "Hi. Kamusta si Terrence?"

Tinignan niya muna ako mula ulo hanggang paa. "Okay naman si Terrence. Why you're here?"

Inirapan ko lang siya. Hmp! Kahit kailan siya talaga ang pinaka observant sa kanilang lahat. Hindi mo maiisahan, mas tuso pa sa lahat ng tuso. Kumbaga sa palaka napaka dulas niya. Kaya mukha siyang palaka.

"Bakit may nakalagay ba na bawal akong pumunta dito? Unless, kung ipapagawa mo iyon? Baka sakali." I smirked.

"Bakit ba ang isang tulad mo mas ginustong maging Morgan Sy lang?" Nanigas naman ako sa sunod niyang sinabi.

So, may alam pala siya. Winaksi ko sa isipan ko ang mga posibleng mangyari. Kaya pinili ko na magkunwari na hindi ko alam ang tinutukoy niya.

"What?" Binigyan ko siya ng look na what-the-hell-are-you-talking-about-dude. At umarte na parang hindi ko alam ang tinutukoy niya.

"Morgan Sy-Marquez. Ang anak nila Fernando Marquez at Margarita Sy." Tumigil muna siya sa sinabi niya at tinignan ako. "The only daughter of Marquez' and a run away bride, huh."

Lumaki ako sa Greece dahil doon nakatira ang mga magulang ko. Kahit na iyon ang kinagisnan kong bansa at natuto ako sa kultura nila, ay matatas parin akong magtagalog dahil na din sa parehong Pilipino ang magulang ko at ang mga nakakasama ko ay mga Pilipino din. Kahit kailan hindi ko kinahiya na Pilipino ako.