İntikam Değişimi (TAMAMLANDI.)

"Aylar..."

İyi Okumalar İntikam Ailesi...

---

Değişim...

---

Kameranın kayıt tuşuna bastığımda ilk önce tarihi seslendirdim. 

"06.06.2018 İlk video günlüğüm."

"Diyetisyenim ile görüşmeye başlayalı neredeyse sadece bir hafta oluyordu. Her şey yerli yerinde gitmeye başlamıştı. İlk haftada çok ama çok hızlı kilo vermeye başlamıştım. Sadece doğru liste ile her şey mümkün oluyordu. Bir hafta öncesinden daha mutlu hissediyordum kendimi."

"Sadece kafamı kurcalayan tek şey hala Murat pisliğinin amacını çözemeyişimdi. Teyzemi sevmediği halde ısrarla yanında istemesi bana çok garip geliyordu. Ancak çözecektim. Hatta gerekirse o kursta ders alıp yanında olacaktım. "

---

Kameralı günlüğümün kayıt tuşuna basmadan hemen önce gözyaşlarımı sildim.

Ve kayıt tuşuna bastım.

"28.06.2018"

"Neden bilmiyorum ama her şey çok zor gelmeye başladı. Bugün ailemin ölüm yıl dönümü. Yengemin bana verdiği resimlere bakmaktan başka hiçbir şey yapamadım bugün. O  kadar zor ki..."

"Rüyalarımda gözlerinin önündeler ama uyandığında yoklar. Kokuları yok, sesleri yok, bedenleri yok."

Gözyaşlarımı yeniden sildim ancak fayda etmiyordu. Sildiğim gözyaşımı unutamadan diğeri geliyordu.

"İki gündür kendime gelemiyorum. Sesleri gitmiyor kulaklarımdan. Gözlerim kapalıyken beliren suretleri açınca kayboluyor. Yeniden bir kaç kilo aldım. Yataktan çıkmak istemiyorum. Sürekli acı içinde kıvranıyorum. Karnım ve kalbim ağrıyor. Doktorlar hiçbir şeyimin olmadığını söyledi. Teyzem hastaneleri ayağa kaldırdı. Tüm testler yapıldı ve ihtimaller göz önünde bulunduruldu. Ancak gerçekten hiçbir şey çıkmadı. Bundan kimseye bahsetmeme kararı aldık ancak Yağız'ı arayıp içimi dökmemek için zor duruyorum. Her sene böyle olduğumu biliyorlar ve sürekli arayıp mesaj atıyorlar ama iyi numarası yapıyorum. Sanırım bu beni daha da çok yıprattı.

Burnumu çektim sertçe.

"Spor yapmak işkence gibi geliyor. Tüm kemiklerime çekiçle vururlarken ben kendimi zorluyor ve daha çok acı çekmemi sağlıyorum. Çünkü çektiğim ruhsal acı çok fazla."

"Bilmiyorum. Bir depresyon eşiğinde gibiyim. Zaten yıllardır iyi numarası yapan ben, yılın bu zamanlarında bir yığıntıya dönüşüyorum. Yıllar acımaz alıştırır diyen bir kaç insan vardı. Hani o zaman yıllar bana neden acımayıp alıştırtmıyordu? Böyle giderse vazgeçecektim. Her şeyden, tüm hırslarımdan, isteklerimden vazgeçecektim."

Kayıt tuşuna basıp kamerayı kapattım. Daha fazla konuşamayacaktım.

---

Neşe ile kameramın karşısına geçip oturdum. Kayıt tuşuna bastığımda her zaman ki gibi tarihi söylemek ile başladım.

"11.07.2018"

"Bugün, Murat pisliğinin tüm planını alaşağı ettiğim gün. O adamın tek amacı teyzem ile evlenip parasına konmakmış. Çok yakın bir arkadaşı ile konuşurken duymuştum ve hemen ses kaydı alıp teyzeme göndermiştim. Murat'ın yüzüne okkalı bir tokat attıktan sonra ondan ayrıldı. Bende yüzüne tükürmeden edemedim tabi. Neredeyse 1 aydır yanında durup aramız iyimiş, onu seviyormuşum gibi davranmak benim için bir zulümdü."

"Bunun dışında Can ile olan dostluğum baya iyi ilerliyor. Artık arkadaş değil dost olmuştuk. Sürekli beni görüntülü aramak istiyorlardı ancak buna izin vermiyordum. Çünkü inanılmaz bir değişimin tam ortasındaydım. Yüzüm tahmin ettiğimden daha çok değişmişti. Kıyafet bedenlerimde ki değişimden hiç bahsetmiyorum bile. İnanılmazım. Hiç bu kadar başarılı olacağımı düşünmüyordum ama işte, kamerada gördüğüm kişi benim. Ve artık elimde kapı gibi bir ehliyetim vardı. Şu anlık tek çıkmaya biraz korksam da teyzem ile her yere gidebiliyordum. Dayım ehliyet aldığımı duyunca burada ki araba bayisinden bir araba satın almış ve doğum günü hediyem olarak saymamı istemişti. Kim doğum günü hediyesi olan bir arabaya hayır derdi ki?"

"Bunların dışında kendini savunma sanatları hocam olan Gökhan bana burada Deniz'den sonra arkadaşlık eden ikinci isim oldu. Sanki yavaş yavaş iyileşiyordum. Acımın izleri kayboldukça, kilolarım gittikçe içime gömülen özgüvenim yerine geliyordu. Gökhan ile çok eğleniyorduk. Gösterdiği hareketler geçtiğimiz haftaya kadar basit sıradan hareketlerdi. Ama başıma gelenleri anlattığımda kendimi daha fazla korumam gerekebileceğine karar vermiş ve seviye zorluğunu bir hayli arttırmıştı. Artık çoğu zamanımı orada geçiriyordum. Bazı hareketler çok zordu ve gün boyu sadece benimle ilgilenip alıştırma yapmamda yardımcı oluyordu. Şimdiden hakkını asla ödeyemeyeceğimi biliyorum."

Gülümseyerek kamerayı kapattım ve yatağıma yattım. Kurduğum düzenden çok memnundum. 

---

"22.08.2018"

"O kadar kötü hissediyorum ki kendimi... Nefes almak bile zor geliyor. Gizli numaradan mesajlar gelmeye başlamıştı. Yeniden... Kısmen iki aydır beni asla rahatsız etmemişti ama sabah ansızın tehdit mesajına uyanmıştım. Dikkatli olmam gerektiğinden yoksa başıma geleceklerden sorumlu olmayacağını yazmıştı. Neyden bahsettiğini bilmiyordum. Başıma gelecekler ondan mı gelecekti? Yoksa göremediğim başka bir şey mi vardı bilmiyordum. Gerçi ondan gelecek olmasa beni neden diğer tehlikeler için uyarsın ki? Benden çok dayım ile bir sorunu varmış gibi hissediyordum. Çünkü dayım onun hakkında çok endişeleniyordu. Belki de diğer düşmanları gibiydi ancak rol yapıyordu bilemiyorum. Şirketler arası bir çok çekişme yaşanılıyordu ve ne yazık ki hepsinin sonu dostça sonlanmıyordu."

"Şimdi sonu dostça sonlanmamış bir olayın kurbanı bendim. Ancak bu attığı mesajlara, tehditlerine, sürekli arkamdaymış hissine dayanabilir miydim bilmiyorum. Bugün Gökhan'a mesajların yeniden başladığını söylediğimde konumumda gayet iyi olduğumu, beni biraz daha zorlayacağını söyledi. Bu zorluk seviyesini arttırdığını gösteriyordu. Şahsen bedenimde ki değişiklikten sonra her hareketi daha rahat yapmaya başlamıştım. Artık Gökhan ile benim seviyemde karşılaştığımızda onu yenebiliyordum.  Bir üst seviye de karşılaşmaya yemiyordu zaten." Ayağa kalktım ve bilgisayarımın kamerasının görüş alanı boyunca geri gittim. 

"Kamerada ki bene alışmakta onu ortaya çıkartmak kadar zor oldu. Bazen teyzem beni tanıyamıyor. Bir alışveriş merkezinde beklerken yanımdan geçip gidebiliyor. Tek değişmeyen şey gözlerim. Onun dışında saçım bile uzayıp değişmişti. Diyetisyen kontrolüne gidene kadar devam edecektim ve sağlıklı beslenme alışkanlığımı bırakmayacağım. Burada ki arkadaşlarımı bırakmayacağım. Artık İzmir benim için şehir olmaktan çok daha başka anlamlar besliyor. Burada hayatımın iplerini yeniden elime aldığımı hissediyorum. Değişmiştim. Hem ruhen, hem bedenen. Korkularımı bastırmayı biliyordum mesela. Çünkü korktuğum da kendimi nasıl koruyacağımı biliyorum." Gülümseyerek bilgisayarın karşısına yeniden oturdum. Kendimi kendime anlatmak beni artık çok rahatlatıyordu. Kafam çoktan dağılmıştı bile.

---

Kitabın eski versiyonunda bundan bir kaç bölüm sonra diğer bölüme geçerken kızımız bir anda değişiyordu ve ben bunun çok saçma olduğunu okuduğumda anladım. O yüzden araya böyle bir bölüm sıkıştırmak istedim. Su, kameralı günlüğünde değişiminden ve hayatında ki değişiklerden, acılardan bahsederek size biraz daha kendini anlattı. Umarım tatmin olmuşsunuzdur ve umarım gelecekte bunu okuduğumda bende pişman olmam. 😂

Sizleri seviyorum Hayaletler'im 💖

6.776 239 70 26.02.2020

228.435 3.532