İntikam Değişimi (TAMAMLANDI.)

"Güç?"

Yazmayı deli gibi özlememe rağmen sınavlarım yüzünden geri kalıyorum :(

Neyse ki büyük bir azimle bitirdim bu bölümü.

Oy verip, yorum yaparsanız çok mutlu olurum. 💙

İyi Okumalar İntikam Ailesi...

---

Değişim...

---

Hayatın acımasız evreleri olurdu. Asla bitmeyeceğini düşündüğümüz, canımızdan can koparcasına acıtan evreler...

Bitmişti. 

Hiç bitmeyecek sandığım o evreyi bir ay önce atlattığımı düşündükçe şaka gibi geliyordu. Aylardır çabaladığım şeyin gerçekleştiğini düşündükçe üzerimden yük kalkıyordu.

Ama içimi gıdıklayan bir kısım vardı. Şu an ne yapıyorlardı?

En son aldığımız bilgilere göre Mert'in babası Kerim oğlunu kurtarmak için elinden geleni yapıyordu. Onu engelemeye çalışmıyorduk çünkü herkes bunu yapmamamı söylemişti. Can, Yağız ve Burak bu fikre şiddetle karşı çıkmıştı. Hepsine karşı çıkamadığım için işin peşini bırakmıştım. 

"Nefes, hazır mısın?" Kapının arkasından bana seslenen Asya'ya cevap vermeden önce silkelenip kendime geldim. Yine ve yine onu düşünüyordum. 

"Hazırım tatlım." dediğimde kapıyı açtı ve kafasını içeriye uzattı.

"Erkekler aşağıda bizi bekliyor." Yatağına bıraktığım çantamı omzuma astım ve boy aynasından son kez kendime baktım. 

Sırtında ince askıları olan gece mavisi elbise, beyaz tenimde güzel duruyordu. Açık kahve saçlarım Asya'nın önerdiği kremle parlıyordu. Hafif nude makyajımla tamamlanmıştım. 

Elini omzuma koyduğunda aynadan gözlerime baktı. "Güzelsin güzel." Gülümserken aradan gelen patırdı ile yerimden sıçradım. Asya telaşla "Su!" diye bağırıp koştuğunda peşinden gittim. 

Holun tam ortasında yerde yatan Su'nun güldüğünü gördüğümde derin bir nefes bıraktım. Şapşal kız. Kesin topuklular yüzünden yine yürüyememişti.

"Lanet gökdelenler." Gökdelenler dediği şey topuklu ayakkabılarıydı. Asya gülerek onu kaldırırken hepimiz hazır gözüküyorduk. Kapıya vurulduğunu duyduğumda Asya, Su'nun düşerken bozulan saçını düzeltiyordu. Aşağıya inip kapıyı açtığımda Oğuz, Yağız ve Can eve girdiler. 

Yağız, "Bizim hatunlar nerede kuzen?" diyerek elini omzuma attı. Diğer tarafımda duran Can, Yağız'ın bileğini tutup yavaşça kaldırırken yüzüne baktım ve gayet ciddi olduğunu fark ettim. Yağız sırıttı ve ona karşı çıkarak bana sarıldı. Dayanamayıp güldüğümüzde kızlarda aşağıya inmişlerdi. Su, Oğuz'un koluna girerken çok mutlu gözüküyordu. Aralarını yapalı üç hafta oluyordu. Gerçi bize gerek kalmadan Su, Oğuz'un üzerine düşerek her şeyi halletmişti. 

Asya bir anda beni rahat bırakması için Yağız'ı kendine doğru çekti. Nasıl barıştıklarını bilmiyordum ama sorduğumda ikisi de anlatmaktan kaçıyorlardı. Yağız ile benim aramda barışma gibi bir durum söz konusu olmamıştı çünkü o zaten benim ailemdi. Sonradan konuştuğumuzda her şeyi beni uzak tutmak için söylediğini itiraf etmişti zaten. Onu sağlam dövmek istesemde bunları yaşamasaydım bugünüm, bu durumda olmazdı. 

"Hadi çıkalım." İki çift de çıktığında sonunda içine bakıp kaybolmaktan asla korkmadığım o ormana döndüm. Yeşillerinin arasında sakladığı bir kaç dal kahverengi içinde parlayan yıldızları seçtim.