İntikam Değişimi (TAMAMLANDI.)

"Hafıza."

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım...

Kısa ancak bir günde iki bölüm olarak değil bir bölüm olarak düşünüldüğünde uzun kalıyor. 🙆‍♀️

İyi Okumalar İntikam Ailesi...

----

Uyarı...

---

Mert... 

Gözlerimin önümde yere serilen bedene baktım. Kafası taşa çarparken adı dudaklarımdan bir feryat gibi çıkmıştı.

"Nefes!"

Kaçan Alp'i umursamadım ve koşup yanına çömeldim. Kanlar içinde kalan kafasını kucağıma aldım.

"Nefes, Nefes beni duyabiliyor musun?"

Hiçbir tepki alamazken nefes alışverişini kontrol ettim. Zor duyuluyordu. Hemen kucağıma alıp geldiğimiz yere geri koştum ve daha depoya girmeden "Arabayı hazırlayın!" diye bağırdım. Sinan koşarak dışarıya çıktı. Bende hızla peşine gittim ve bedeni benim kucağımdayken arka tarafa oturdum.

"Sinan arabayı en yakın hastaneye sür. Ve dörtlüleri yak."

Araba hızla ilerlerken yüzüne baktım. Kanlar içinde kalmıştı. Pembe dudakları daha bir solmuştu. Kapalı gözlerinin bakarken hissettirdiği fırtınasını göremiyordum. İçinde yaşadıklarını belli etmemek için çaba sarf ediyormuş gibi duruyordu. Kimse anlamasın diyede hıncını gözlerine savurmuştu sanki. Kimse onu tanımasın, ne hissettiğini bilmesin istiyormuş gibiydi. Alp'in esiriyken bile gram korku geçmemişti gözünden. Gardını indirmemiş, sapasağlam durmuştu şakağına dayalı bir silah olsa da. Güçlü olduğunu sanki bir başkasına değilde, kendine kanıtlamak istermiş gibi bir hali vardı.

Öleceği fikri aklıma yerleştiğinde "Daha hızlı sür." diye mırıldandım. Sadece intikam almak için kullanacağım bir kız için bu kadar masrafa girmem akıllıca değildi. Bir düşman kazanmış ve depodan çıkarken gördüğüm kadarıyla bir kaç adamım yaralanmıştı. Ancak Alp'in elinde ölmesini istemiyordum. Zarar görmesini istemiyordum. O, bana lazımdı.

Okula ilk girdiği an bir yerden tanıyacak gibi olmuştum. Koluma bıraktığı iz hakkında konuşmasaydı tanımam daha uzun sürebilirdi.  Zil zurna sarhoştum o gece. Beni bıçakladığında hiçbir tepki verememiştim ama yemin etmiştim. Bu kızı ilk gördüğüm yerde karşılığını verecektim. Öyle bir hırstı ki içimde büyüyen, ben bile anlam veremiyordum. Hain ve zekice düşünen tarafımı ortaya çıkarmıştı. Aynı geçen akşam olduğu gibi. Asya ile Yağız'ın çıktığını öğrendiğim gece her şey kurgulanmıştı kafamda. Bu kızla intikamımı alacaktım. Yağız'ın Nefes'e kendinden çok güvendiği ve değer verdiği belliydi.

"Mert?"

Sinan'ın bana seslendiğini duyduğumda aynadan ona baktım.

"Onu hastaneye götürmek istediğine emin misin? Bizim doktora götürelim mi?"

"Hayır en yakın hastaneye gidelim." Doktorumuza gidecek kadar vakti olmayabilirdi. Risk alamazdım.

Bana aynadan sorgulayarak attığı bakışı yakaladım. 

"Neden Mert? Neden canını yakacağın bir kişi için bu çaba? Neden böyle yapıp Yağız'ı mutlu ediyorsun? Neden zaten darbe yiyecek bir kızı, bir diğer darbeden kurtarıyorsun? Alp ile de aranı bozdun."

"Hiçbiri umurumda değil. Ayrıca benim her zaman bir planım olur Sinan. Bu yüzden beni yaptıklarımla sorgulama, sadece izle."

Kucağımda duran, kan içinde ki yüze baktım.