I'm Married ∞ | ✓

I'm Married ♡: Chapter 25

Chapter 25

 

Play the song on the right side –I’ll Be Waiting For You (BOF OST)

 

Ivan’s POV

 

-Dumaan ang birthday nya. Pero, hindi ako nakagawa ng paraan para mapuntahan sya. Dahil kahit anong pilit kung pagpunta dun. Papasok palang ako ng elevator, pilit hinaharang na ako ng driver nila at ni Ate Sarah. At may mga guards din. Hindi ko alam kung bakit may body guards pa.

Ganto na ba kalupit sa kin ang mundo? Gustong-gusto ko na syang makita.

-Dumaan ang christmas. Pero, hindi pa din ako makagawang makapunta sa kanya. Pero, hanggang ngayon comatose pa din sya. Hindi ko alam pero, bakit parang sobrang pinagkakaitan sya ng mundo na mabuhay?

-Dumaan ang new year at Valentines Day. Hindi pa din sya nagigising. Isang buwan na lang. Isang buwan na lang, gaga-graduate na tayo Alisa. Isa yun sa pangarap mo di ba? Ang sabay tayong gumaraduate at makakatatanggap ng diploma. Di ba? Kaya please.. Gumising kana.

Kung hindi nyo naitatanong, ako na mismo ang nagsabi kay Kevin na wag na nya akong tulungan kay Ianne dahil ayoko na. Dahil pag pinagpilitan ko pa ang bagay na hindi naman talaga sa akin, baka hindi lang si Alisa ang mapahamak.

-Dumaan ang mga normal na araw. Wala akong ibang gawin kundi ang basahin ang diary nya. Hindi ko nga alam kung sya nga ba ang may-ari ng diary na’to. Dahil lahat ng nakalagay dito… about sa kin. Kilalang-kilala nya ako. Lahat ng gawin ko. Napapansin nya. Diary nya to simula noong 1st year high school kami. Kahit nga mapatingin lang ako sa kanya ng isang segundo, sinusulat nya iyon. Sobra na nyang saya doon. Wala syang naisulat about sa sarili nya. Basta ang lahat ng nandun tungkol sa kin.

//

Eto, eto na ang pinakaiintay naming lahat. Ang GRADUATION. Kung lahat masaya, kami lang siguro ni Kyla ang tila hindi masaya na makaka-graduate na kami. Kasi, hanggang ngayon hindi pa din sya nagigising. Ilang months na syang comatose. At eto nakakaramdam na naman ako ng guilt sa sarili ko, kung hindi sya naaksidente ng dahil sa kin, baka ngayon siguro sabay-sabay kaming makaka-graduate. Kami pa siguro ngayon, masaya kaming gagraduate dalawa.

Ka-tie ko si Ianne ngayon sa honor soc. Katabi ko din sya sa upuan, pero wala na yung sobrang pagmamahal ko sa kanya. Isang buwan bago maaksidente si Alisa, saka lang ako nalinawan na move-on na nga ako sa kanya. Nag-uusap na din kami ng parang mag-kaibigan. Kung meron man akong nararamdaman sa kanya, siguro pag-hanga na lang ang lahat ng iyon.

Pumanik na ako sa stage, binigay na ang diploma ko. Mas masaya ako siguro kung makita ko din sya na tinatanggap ang diploma nya.

Nitong mga nakaraang buwan, mas naging ka-close na naming magbabarkada si Kyla. At syempre, ganun pa din sila ni Vince. Away, asaran at pikunan. Sa gitna ng mga tawanan at kwentuhan namin, nasagi pa din sa isipan namin ang nangyari kay Alisa. Ganun din si Aaron. Ka-barkada na namin sya ulit. Akalain mo yun? Na-miss ko ang gagong to.

Sa galaan, nakakasama din namin si Ianne. Pero, para sa kin. Isa na lang sya kaibigan. Hindi ko alam kung bakit parang nawala lahat ng nararamdaman ko sa kanya. Parang dati lang, gustong-gusto ko syang bawiin kay Aaron. Pero ngayon, botong-boto ako sa kanila. Tama nga sila, “When time goes by, it can also change your mind.”