I'm Married ∞ | ✓

I'm Married ♡: Chapter 42

Chapter 42

Alisa’s POV

“Ano ba kasing nangyari sayo kahapon? Ang sabi mo sabay tayong uuwi. Pero, nawala ka.” Sabi ko sa kanya habang nagdadrive sya.

“Ah. Yun ba? Sorry ha. Nagka-photoshoots ako eh. Sorry talaga. Hindi ko lang matinggihan. Promise, hindi na kita pag-aantayin.” Sabi naman nya.

“Hehe. Okay lang yun. ^_^” Sabi ko naman. Nakita ko naman syang ngumiti. He’s so cute. *u*

Tumingin ako sa bintana. Napangiti naman ako. Pinikit ko ang dalawa kong mata.

*“What should I do to make you love me like the way I love you?”*

Napamulat ako. Sinabi ko ang mga salitang iyon sa lalaking natutulog. Muli kong pinikit ang mga mata ko para makita ko ang mukha ng lalaking iyon pero….blurred ito.

“Aray..” Napahawak na naman ako sa ulo ko.

“Alisa. Okay ka lang?” Nag-aalalang tanong sa akin ni Austin ng ihinto nya ang sasakyan sa kanto.

“O-Oo.”

“Tss. May inaalala ka ba? Please. Wag mo ng alalahanin yon. Mas lalo kang masasaktan. Yan ang magiging sanhi pag pilit mong inaalala ang bagay na nakalimutan mo Alisa.” Sabi naman sa akin ni Austin.

“S-Sorry. Basta nalang kasi ako may naalala eh.” Sabi ko naman dito.

“Ano ba yung naalala mo?” Tanong nya sa akin.

Pumikit akong muli, “Naka-upo ako sa side ng kama at nakatitig sa isang lalaki na mukhang natutulog. What… s-should ..I d-do to m-make… you l-love me l-like…. the way I l-love you?” Salitang sinabi ng utak ko na utal utal kong sinabi. Muli kong minulat ang mga mata ko, “ Pero, ba’t ganun? Blurred ang mukha nya.” Sabi ko naman dito.

“Ah. Wag mong alalahanin yun. Baka sumakit pa lalo ulo mo.” Sabi naman nya na muling pinaandar ang sasakyan.

Pagpasok sa school, as usual, pinagtitinginan na naman kami. Ganun naman lagi eh. Paulit-ulit din ang sinasabi nila na ang pogi-pogi ni Austin at bagay daw kami. Kami nga ang couple of the year dito sa University eh. We’re not couple. We’re married. Hindi ko alam, matandaan at maalala kung bakit o paano kami napunta ni Austin sa kasalanan naganap non. Napa-isip ako….. Ah! Siguro kami dati at mahal ko sya dahilanan para magpakasal kami. At dahil sa sikat nga sya, nililihim pa din namin ang meron kami ngayon.

“Alisa…” Tawag nya sa pangngalan ko para bumalik ako sa ulirat ako.

“May iniisip ka ba?” Tanong nya sa akin.

“Ah. Wala naman. Hehe.” Sabi ko naman.

“Lampas ka na kasi sa room mo eh.” Sabi naman nya.

Napatingin naman ako sa likod, (-_-) Oo nga. Lumampas na ko.

“Ah. Hehe. Sige, pasok na ko.” Sabi ko naman sa kanya at tumakbo na papunta sa classroom.

Pagka-upo ko, nakaramdam na naman ako ng pananakit ng ulo. Wala pa naman ang prof. namin kaya itinungo ko sa lamesa ang ulo ko.

“Bestfriend!” Sigaw ni Kyla dahilanan para iangat kong muli ang ulo ko. Na-late yata sya ngayon.

“Bakit?” Tanong ko sa kanya ng umupo sya sa tabi ko.

“Birthday ni Aaron. Tanda mo?” Tanong sa akin ni Kyla.

Napa-isip ako. Mas sumakit ang ulo ko pero hindi ako dumaing. Alam kong tatawagan ni Kyla si Austin. Ayokong mag-alala pa sa akin si Austin.