I'm Married ∞ | ✓

I'm Married ♡: Chapter 65

Chapter 65

 

Austin’s POV

 

 

“Don’t go… Ivan.”

Halos manlumo ako sa narinig kong pangngalan binanggit nya. Halos madurog ang puso ko. Para akong binagsakan ng lupa at langit. Bakit hanggang sa pagtulog si Ivan pa din? Bakit kahit anong gawin ko si Ivan pa din?

Unti unting may tumulong luha sa mata ko.

How long can I bear the pain?

 

How long can I wait?

 

Pinunasan ko ang luha ko. Hinawakan ko ang kamay nya at idinampi sa pisngi ko, “Mamahalin mo din naman ako Alisa di ba? Yung kahit bumalik na yung mga alaala mo, ako pa din ang pipiliin mo? Di ba mangyayari yun? Tas magiging masaya tayong dalawa. Yung tayong dalawa lang. At pag dumating yung araw na papipiliin ka kung ako o si Ivan… A-Ako yung pipiliin mo dahil ako na yung mahal mo. Mangyayari yung di ba?” Putol-putol na rin ang mga salita ko dahil sa pag-iyak ko. Hindi ko mapigilan ang hindi mapa-iyak. Ngayon ko lang naramdaman ang gantong sakit. Ngayon lang kasi ako nagmahal ng ganto.

“Kasi ako… If I could be with anyone, I’d still choose you.” Hinalikan ko sya sa noo.

Mamaya magising sya at magtaka naman sya kung bakit ako naiyak. Mamaya sabihin pa nya na bakla ako. Ang drama ko yata. Sorry naman. Kahit naman kasi kaming mga lalaki, nasasaktan din. Lalo na’t hindi ka magawang mahalin ng taong mahal mo.

//

 “Good morning!” Bati nya sa akin ng makababa sya ng hagdan, “Anong breakfast? ^o^” Masigla nyang tanong. Bakit ganun? Sya sobrang saya. Ako.. Lihim na nasasaktan.

“Cornbeef, egg, and spam. Tas may bread dyan, peanut butter, ube or strawberry jam o nutella ang mga palaman.” Sabi ko naman sa kanya ng makapaghain ako ng pinggan, baso at mga kutsara at tinidor.

 Umupo na ako. Pakiramdam ko, wala pa ding nagbago sa naramdaman ko. Kahit naitulog ko na, ganun pa din kasakit.

“Uy! Okay ka lang? Anong nangyari sayo?” Nag-aalala naman nyang tanong sa akin.

Nginitian ko sya, “Wala ah! Haha. Kulang lang siguro ako sa tulog.” Pagdadahilan ko naman.

“Hayy. Dapat di ka muna maagang gumising ngayon. Pwede namang ma-late eh. Pwede din naman na ako na ang magluto ng umagahan nating dalawa.” 

Bakit mas lalong nasakit?

 

Bakit mas nalala ang sakit ng nararamdaman ko?

**