CHAPTER 29: FASHION SHOW

4.7K 133 3
                                    

Kung may tao lang siguro dito sa loob ng dressing room? Aakalain nilang baliw ako dahil salita ako ng salita na wala naman akong kausap HAHA repleksyon lang ng imahe ko ang nakikita ko sa salamin! Epekto to ng kagabi iihhhh <3 di pa rin kasi ako makaget over sa mga nangyari kagabi.. Oooppss! Wag green minded HAHA!

Hindi pa naman dapat ako kiligin at ayoko din naman magexpect ng sobra dahil lang doon -_- ang hirap pala ng ganito yung di mo alam kung ano na yung status niyo .. Pero ayos lang HAHA!

"Shi, after 5 minutes start na daw tayo okay na daw ba lahat?" Tanong nung isa kong katrabahong babae mula sa pintuan ng dressing room

Medyo nahiya ako ng kunti, kasi baka kanina pa siya doon hinihintay lang ako matapos kiligin. Nakakahiya talaga!

"Ahh ittriple check ko na lang hah?" With ngiting hiya tsaka tayo para di ko na maramdaman ang awkwardness, ngiting ngiti kasi siya ehh

Gaya ng sinabi ko tnriple check ko lahat mula sa guests,sa technical at yung mga models na rarampa, ayos na ang lahat at ready na sila but theres one thing na ikinaiinis ko -_-
He is not here!

"F*ck! Nasan naba yun?!" Inis na bulong ko sa sarili habang naglalakad pabalik sa back stage

Nakakunot na ang noo ko at halos dina maipinta ang mukha ko kaya pati mga nakakasalubong ko at nagtatangkang kausapin ako ay napapaatras.. Sino kasi ang hindj maiinis ehh ang sabi niya aattend siya >_<! Dapat kasi di ako umasa

"Start na tayo" sabi nung naka assign sa back stage

Tumango lang ako, wala na akong magagawa, alangan naman itigil ko ang show dahil lang sa iisang model na wala. Umattend man siya o hindi itutuloy at itutuloy namin ang show.

- 5 minutes later --

Hindi parin ako mapakali,paikot ikot parin ang mata ko, baka mahagip na nang mata ko siya, pero halos maduling na ako sa kakaikot ng mata ko wala pa rin siya.

Sa sobrang kaba, at hindi na ako mapakali napapunta tuloy ako sa comfort room, tumakbo na ako para agad akong makabalik sa event

Wala akong pakielam kung makabangga ako sa pagtakbo ko, naiiihi na ako ehh tsaka kailangan kong makabalik agad at sa katangahan ko, muntik na akong matumba pero buti na lang may sumalo sakin

"Are you okay?" Tanong nung lalaki sakin medyo malaki ang boses niya at halatang gwapo

"Ms. Are you alright?" Paulit nito, sa pagkakataon na yun napagtanto ko na di pa ako tumatayo mula sa pakakasalo niya

"You should be careful next time, kaya ka lagi nakakabangga" saad niya na may pagka awtoridad

Nakakailang siyang tingnan sa totoo lang parang ang taas taas niya I mean parang ang professional niya.. Kaya diko siya matingnan sa mata dahil na din sa kahihiyan ay Bumangon agad ako para tumayo

"Im sorry, I should be and thank you" payuko yuko kong sabi sa kanya

Iba yung nararamdaman ko sa lalaking to ehh hindi sa bad way hah parang ano something strange na ewan..

"I see, ms.sheryl" malalim niyang boses ang narinig ko habang nakatayo parin sa harapan ko

Ayokong pakita ang mukha ko sa kanya kaya nakayuko lang ako, at isa pang ikinahihiya ko ehh he knows my name irrrr! bakit nga ba niya alam ang pangalan ko? Kung mataas man ang estado niya sa buhay baka balikan niya ako kaya nakayuko ako para di niya makita mabuti ang beautiful face ko

"I should go by now, hope to see you again, sheryl"saad niya at tsaka naglakad palayo sakin

"By now? Hope to see me again? Gusto pa niya talaga ako makita?" Pabulong kong sabi saking sarili

My Model Boyfriendحيث تعيش القصص. اكتشف الآن