My Model Boyfriend

CHAPTER 77

Everything was ruined. That's all I know. I was ruined .. My heart was broken and will break all over again and again..

After the accident, bumalik agad si blaster sa trabaho same as me, I felt guilty. Hindi na dapat nadamay si blaster, dapat ako na lang para di na ako nasasaktan araw-araw. Wala parin pinagbago sa stole magazine staffs, puno parin sila ng pag-asa,ako? Ito umaasa parin..

Kung dumami ang bashers ang stole mas dumami at dadami pa ngayon, hindi parin natitigil ang mga issues, bumaba na din ang sales ng magazine namin, at isa-isa na ding nagpupull-out ang mga investors, halos tanging suporta na lang ng kompanya nila blaster sa ibang bansa ang bumubuhay sa stole para hindi tuluyang bumagsak, pero heto parin kami keep moving.. But me? I can't move on..

Isang buwan na ata akong ganito, parang feeling ko wala akong naitutulong sa mga problema dito sa stole,  Im a big dissapointment. It was all my dream after all pero hinahayaan ko lang masira at mawala..

"Shi, are you alright?" Isang boses ng babae ang narinig ko.

Inangat ko ang mukha ko mula sa pagkakadukdok, and I see my friend na di ako iniiwan..

"Yes Anne, Im alright" walang gana kong sagot tapos umayos ng upo

Tiningnan niya pa ako suspicious look. Umiwas na lang ako.. Kukulitin niya lang ako ..

"Yes you are alright physically but mentally and emotionally you are not okay" sagot niya ng hindi ako tinatanggalan ng tingin

Ano pa ba gagawin kong tanggi? She know at kahit ano atang tago ko napapansin pa rin niya.

"You know what? Get some rest.. Ako na bahala dito, sasabihin ko na lang din kay sir blaster" sabi ni anne

"No, Im okay, pagod lang ako" sagot ko

"Pagod ka? Pero sa kahahabol sa kanya hindi ka napapagod? Halos mamatay kana kung dika lang niligtas ni sir blaster" ayan na nagsisimula na naman siyang magsungit

"Hindi yun kasama Anne, ibang usapan yun" I answer with all determination

Hinablot niya ang buhok, nagising ata ang buong sistema ko sa ginawa niya.

"What the heck shi?! All this time pinipilit mo parin ang sarili mo sa taong ayaw na sayo!diko alam kung ano ang ipinakain sayo ng hillary na yun at ganun ka kung magpakatanga!" Sabi niya medyo pahiyaw na kaya may mga lumilingon na sa ming dalawa

"Come on Anne, hindi ako nagpapakatanga, Im just fighting for love, I love him more than I love myself Anne. You know that...kaya diko kayang mawala siya" sagot ko. This is all I know I love him,

"Tss! Fighting for love?! My gosh! Where is the love? If he loves you too he will fight too pero ikaw lanv tong gumagawa, kung yung love birds nga kapag nawala ang isa mamatay na yung isa pero sa lagay mo? Mamamatay kana wala parin siyang pake sayo!" Sabi niya that was hurt.. Because it was all true..

Pero alam ko na lumalaban din siya, alam ko yun,Kilala ko siya, kilala ko hillary. Hindi siya gagawa ng isang bagay na ikasisira naming dalawa. Tumayo ako at hinarap siya

"Anne, if you are my TRUE FRIEND! Susuportahan mo na lang ako for better or worse.. Kung HINDI naman, mind your own business!" Sagot ko kahit na alam kong masasaktan siya..

Nagulat siya sa sinabi ko, pero hindi ko ipinakita na Im concerm, inalis ko na lang tingin ko sa kanya then I sit down. She is still standing beside me,

"Another issue of montello, I did'nt know kung saan ba nila nakukuha ang information na yan" boses ni boss sabay hagis ng magazine sa harapan ko..

Cover pa lang napansin ko na agad, another facts na naman. I close my eyes bago ko kuhanin ang magazine..

Ms.Sheryl Ong was totally a flirt

A new pet of town,Ms.S

Mga caption pa lang nakakapanlumo na, gusto ko man maglabas ng article about sa side ko diko magawa dahil ikakasama pa to mg stole, at baka sabihin pa nila defensive ako. Binuklat ko ang magazine, nagulat ako ng may mga picture doon na kuha mula sa pagattempt ko na kausapin si hillary. 

May mga comments pa doon ang ilang netizens na kesa habol ako ng habol sa taong ayaw naman sakin, napaka asumera ko daw para isipin na gusto ako ni hillary. Meron pang napakadesperada ko daw para patulan ng isang sikat at mayamang modelo na si hillary. Ang sakit...ang sakit,sakit lang kasi kung alam lang nila na mahal namin ang isa't isa.. Bigla na lang bumagsak ang mga luha ko, gusto ko siyang pigilan but I was failed..

"At hindi ko rin alam sheryl kung bakit ayaw magsalita ni hillary tungkol jan, ni hindi na siya nagpapakita, ang alam ko na lang he was a heartless man" sabi ni boss halata na rin sa kanya ang inis,

No boss, he was not a heartless man.

Nilapitan ako ni Anne, nagbend siya ng kunti at tsaka ako niyakap. Pinunsan ko naman ang mga luha ko to face my boss.

"I will fix this boss, I will" sagot ko hindi na sumagot si boss, tinalikuran niya na lang ako pero bago pa siya makalad humahangos naman sa takbo si Ian ..

"A-nothe" medyo di pa siya makapagsalita ng maayos dahil sa hingal, naghintay kami,he take a deep breath..

"Nagpull out na yung nagiisa nating investor, we have nothing right now" sabi niya lahat kami ay nagulat

Nagsimula na naman ang bulong bulungan, meron sa gilid ko parang iiyak pa ata, yung iba nagaalala na para sa pamilya nila.. Myghad! This totally a crisis!

"Its not a surprise, lahat kayo bumalil sa trabaho" walang ganang sagot ni boss,

Kailangan ba talagang mangyari lahat ng ito? Lahat ay bumalik sa trabaho ng may lungkot sa mukha at pagaalala. Bumuntong hininga ako,

"I need to do something" bulong ko
------
Someone's POV

"The stole was in a big crisis dad, I want to help them but I don't know how"  sabi ko sa daddy ko na nakahiga sa kama I was sitting beside him, he is holding my hand

"How is she?" He asked

"She's definitely not alright, problemado din siya sa problema ng stole"  I answered with a sad voice

He tapped my shoulders, tiningnan ko siya. Mga mata ng amang nagaalala ang nakikita ko..

"First, nagpapasalamat ako sa pagaalaga mo sakin,pagbabantay sa lahat. I love you son, and I trust you.. That's why I know you can help them" sabi niya sabay ngiti

Nacomfort ako sa pagngiti niya, at hindi pa nagkakamali ang ngiting yun

"But how dad?" Tanong ko

"I don't know you have your own way. At ito lang ang maibibigay kong tulong use all my assets at puntahan mo to, I know you can" sabi niya

Kinuha ko yung papel na binibigay niya, binasa ko to, address medyo pamilyar siya.. Agad ko naman niyakap si dad ..

"Thank you dad! Thank you ." Sabi ko

"Thats okay, basta huwag mong pababayaan ang sarili mo hah?" Sabi niya

After ng ganung paguusap iniisip niya parin ang kapakanan ko. Mas hinigpitan ko ang yakap sa kanya, dahil he deserves this hug.