The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 102

Een 1 jaar en 2 maanden later • 17 april 2018

LUKE HEMMINGS.

What the fuck heb ik zojuist gedaan?

Heb ik zojuist nu echt een ander meisje gezoend?

Verdomme, ik heb Elena toch? Wat is er mis met me? Ik schaam me zo erg.

Ik duw Isabel voorzichtig van me af, waardoor een geïrriteerde zucht haar mond verlaat.

"H-het spijt me." Stotter ik en wil opstaan, maar ze trekt me meteen terug op het bed.

Correctie; mijn bed.

"Oh Lukey, geef toe. Je vond het lekker, right?"

Ik voel mijn wangen warm worden. Shit, niet blozen. NIET BLOZEN.

"Ik euh– Isabel het is denk ik beter dat je weg gaat." Mijn stem klinkt hees.

Hoe heb ik dit ooit kunnen doen? Dat het nu even niet bepaald lekker gaat tussen mij en Elena wilt toch ook niet zeggen dat ik zo maar andere meisjes mag gaan zoenen?

Waarom had ik überhaupt ook al weer met Isabel afgesproken? Ik had gewoon naar Calum moeten luisteren. Hij had me nog zo duidelijk gemaakt dat ik dit echt niet tegenover Elena kon doen.

Ik ben zo dom.

"Ach schatje," Isabel cupt mijn hoofd in haar handen en drukt even een speels kusje op mijn neus, waardoor ik mijn hele lichaam voel verstijven, "Ik zal wel gaan. Je kunt me altijd appen hé?" Ze knipoogt even, en met dat loopt ze mijn kamer uit.

Versteld blijf ik achter.

Juist, wat is er zojuist allemaal gebeurt?

•••

"JE HEBT WAT?!" Schreeuwt Calum en zijn mond zakt open.

Ik sla mijn ogen neer en klem mijn vingers stevig in elkaar.

"Ik kon er ook niets aan doen okay? Het ging niet–" begin ik, maar Calum onderbreekt me.

"Niet expres? Wat voor dom excuses is dat nu weer?! Jeetje Luke, ik had je echt wel iets verstandiger ingeschat dude," een lange zucht verlaat Calum zijn mond. "Wanneer word jij nou eens eindelijk volwassen? Je begrijpt ook wel dat je dit niet voor Elena kunt verzwijgen toch?"

"Ja maar– ze gaat het sowieso uitmaken als ik het haar vertel," Brom ik en sla mijn armen over elkaar heen. "Ik wil haar niet kwijt Cal."

"Dus je gaat dit voor haar geheim houden?" Calum kijkt me even afkeurend. "Ik denk niet dat dat zó slim is. Stel dat ze er zelf achter komt?" Calum trekt één van zijn wenkbrauwen op.

"Ze komt het heus niet te weten hoor." Fluister ik zacht en sla mijn ogen neer.

"Oh, moet jij eens even opletten," Calum ploft naast me neer op de bank, waar ik ondertussen op ben gaan zitten. "Meiden zijn slim Lucas, Elena is ook slimmer als dat jij denkt dat ze is,"

Ik zucht en begraaf mijn hoofd in mijn handen. Ik kan mezelf wel iets aandoen.

Ik hou van Elena en ik wil de rest van mijn leven gelukkig zijn met haar. Waarom doe ik dan in vredesnaam zo iets? Ik ben het slechtste vriendje ooit.