The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 118

LUKE HEMMINGS.

"Had jij je maar niet zo als een lul moeten gedragen."

Mijn ogen glijden even kort naar Sam af die zich weer helemaal tegen me aangesteld heeft.

"Het is mijn eigen schuld? What the fack? Volgens mij was ik de gene die–"

Een rilling loopt over mijn arm.

"Die met een ander meisje zoende ja. Kun je me nu los laten?"

"Lukey," zucht Sam zachtjes waardoor ik weer uit mijn gedachten schiet.

Ik kijk even in haar prachtige ogen waardoor er een klein, zwak glimlachje rond mijn lippen krult.

"Gaat alles wel goed?"

"Ja. Waarom zou het niet goed gaan?" Mompel ik licht verward en frons mijn wenkbrauwen even waardoor Sam even kort haar lippen op elkaar perst.

"Je trilt helemaal." Fluistert Sam zacht waardoor ik mezelf even voel verstijven.

Ik ga Sam niet vertellen wat er net gebeurt is en ik ga haar al helemaal niet vertellen over hoeveel impact het weer ineens op me had.

Ik had zo gehoopt dat het gesprek anders zou gaan verlopen en dat Elena en ik nu weer gewoon vrienden kunnen zijn. Ik wil niet dat we nog langer zo lullig tegen elkaar doen. Ik wil gewoon dat we het weer gezellig kunnen hebben. Net zoals vroeger.

Ik bedoel natuurlijk de tijd toen we nog niet samen waren en toen we ook nog geen relatie hadden. We waren echt beste vrienden, maar ik denk haast dat dat er niet meer in gaat zitten.

Ik ben der voor eeuwig kwijt. En het is allemaal mijn eigen stomme, domme fout geweest. Ik had nooit, maar dan ook echt nooit met Isabel mogen zoenen. Ik had nooit ruzie moeten maken met Elena via sms. Ik had alles veel anders aan moeten pakken.

En het allerbelangrijkste; ik had me nooit als een jaloerse zak moeten gedragen. Ik had haar keuzes moeten accepteren.

Als ik er nu op terug kijk snap ik aan een kant nu wel wel waarom Elena er zo voor Justin en Noah wou zijn. Ik snap niet waarom ik dat nooit eerder in gezien heb.

"Ik tril niet," hum ik en buig me een beetje over Sam heen en plaats mijn lippen even kort op de hare. "Ik heb het misschien gewoon een beetje koud."

Een zucht verlaat Sam haar mond en vervolgens rolt ze even kort met haar ogen. "Dude hoe kan dat nu weer? Het is hier binnen zeker warmer dan tweeëntwintig graden."

"Dus?" Lach ik zacht. "Ik heb het gewoon een beetje koud. En American Horror Story maakt het er ook niet bepaald beter op. Daar krijg ik at the moment ook een beetje de rillingen van. Jij niet?"

Een zacht geluidje verlaat Sam haar mond en vervolgens voel ik dat ze haar hoofd in mijn nek begraaft.

Ik strijk even kort over haar arm. God, ik ben zo gelukkig met haar.

Langzaam glijden mijn ogen af naar Elena die aan de andere kant van de bank is gaan zitten bij Allora en Calum.

Ze is net zoals mij niet zo bezig met kijken naar de serie en ik weet precies waarom.

Elena haat horror.

Ik schrik wanneer haar ogen ook naar mij afglijden waardoor we elkaar voor een paar seconde weer opnieuw recht in de ogen aankijken.

Elena duwt haar lippen weer stevig op elkaar en vervolgens wend ze haar hoofd weer af en begint ze weer naar de tv te kijken.

Ik hoop echt dat we ooit nog normaal tegen elkaar kunnen doen. Ik bedoel, ik hoef niks meer met haar – als in een relatie – maar ik mis haar ook gewoon als in beste vriendin zijnde.

Het half jaar dat zij mee was op tournee was ze gewoon echt mijn beste vriendin; mijn soulmate.

Ik mis die tijd echt.

Het is raar maar met Sam heb ik gewoon niet de band die ik ooit met Elena had. Sam is veel anders maar toch ben ik zo ongelofelijk gek op haar.

Ik weet echt niet wat er gebeurt zou zijn als ik Sam nooit ontmoet had. Waarschijnlijk was dan helemaal doorgeslagen want tsja,

dat gebeurde op een geven moment ook echt met mij.

----

Ohnee wat zou Lukey allemaal gedaan hebben ):

Sam en Lukey zijn wel een beetje goals tog ofnie

MAAR ELENA EN LUKE ZULLEN ALTIJD LEUKER SAMEN ZIJN HUH