The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 126

ELENA CLIFFORD.

Michael is echt een lul.

Hij heeft al het eten opgegeten en daardoor sta ik nu in de fucking supermarkt voedsel te kopen voor hem en ook voor de andere idioten.

Ik zie al precies weer wat voor taak ik heb als ik hier weer ben – ik verander precies in een soort van moeder figuur.

Grr.

- Cornflakes voor Luke
- Brownies voor Michael
- Italiaanse bol voor Ashton en Sam
- Tonijnsalade voor Allora
- Pindakaas voor Calum
- 3x grote potten Nutella
- Ijs
- Niks voor Elena, want Elena is stom.

Ik grom even. Ik laat Luke nooit meer een boodschappenlijstje schrijven. De volgende keer mag hij dan ook wat mij betreft zélf naar de winkel lopen.

En by the way, ben helemaal niet stom, ik ben hartstikke leuk. Tss.

Ik word abrupt uit mijn trans gehaald door een vrijwel bekende stem.

"Elena? Lieverd, ben jij dat?"

Ik weet me in één beweging om te draaien en meteen kijk ik tegen het gezicht aan van niemand minder dan de enige echte legendarische Liz Hemmings. As know as de moeder van mijn oh zo leuke ex vriendje.

Ik pers een kleine glimlach grond mijn lippen. "Goedemiddag Mevrouw Hemmings.."

"Zo jeetje Elena! Dat is lang geleden! Ik had al van Luke gehoord dat je weer hier heen zou komen. Hoe is het met je lieverd?"

Luke heeft verteld aan zijn moeder dat ik weer terug hierheen zou komen? Oh oké. Apart.

Ik stop even een plukje van mijn haar achter mijn oor. "Het gaat heel erg goed met me, bedankt. En met u?"

Liz schud even haar hoofd. "Schat, je hoeft geen 'Mevrouw' en 'u' tegen me te zeggen hé. Weet je nog? Liz is prima."

Waarom kan Luke wel zo'n ongelofelijke lieve mama hebben, maar zelf zo'n lul zijn?

Oh wacht nee, Luke en ik hebben het goed gemaakt.

Ik mag hem geen lul of iets anders dergelijks in die richting meer noemen.

"Het spijt me Me- ik bedoel eh, Liz."

Dit gaat zo zo zo zo goed.

Ik zie Luke zijn moeder na vijfduizend jaar ook weer en ik verpest het gewoon al weer gelijk.

Be like Elena.

"Dat klinkt al gelijk stukken beter mop. Je vind het zeker weer fijn om hier weer terug te zijn, niet?" Een brede glimlach krult rond Liz haar lippen.

Ik knik even traag met mijn hoofd. "Ja, het is wat lang geleden dat ik hier voor het laatst ben geweest maar ik vind het fijn om hier weer terug te mogen zijn. Ik heb iedereen super erg gemist."

"Dat kan ik geloven. En hoe gaat het met je vriend? Justin was het toch? En met zijn zoontje?"

Wow even serieus. Hoe the fack kan Liz dit allemaal weten? Heeft Luke haar alles verteld of zo?

"Met hun gaat het ook goed, heel erg goed zelfs. Noah gaat sinds kort naar school en dat vind hij hartstikke leuk."

''Oh, hartstikke fijn om te horen. Maar schat, ik moet weer even verder met boodschappen doen. Kom je anders een keer nog op de koffie? Dat zou Andrew ook hartstikke leuk vinden. We vonden je namelijk echt een zo'n ongelofelijke leuke meid. Jammer dat het zo tussen jou en Luke heeft moeten lopen.. Weetje, dat zijn mijn zaken niet,'' Liz schud even met haar hoofd. ''Laat het maar weten als je zin hebt om nog eens langs te komen. Je weet ons te vinden, huh?''

Ik ben even beduusd door haar woorden, maar vervolgens knik ik toch langzaam met mijn hoofd.

Liz steekt nog even haar hand op en vervolgens loopt ze weer met haar winkelwagentje weg.

•••

Niet veel later kom ik weer bij het huis van de jongens aan waar iedereen er nog steeds zo bij zit als een uur geleden toen ik naar de supermarkt vertrok.

Ik rol met mijn ogen en loop naar de keuken waar ik de boodschappen tas met eten dump.

Nou, die mogen ze zelf wel op gaan ruimen. Dat ga ik nu eens even niet doen.

"Oh hey, je bent terug?"

Ik draai me weer een kwartslag om en zie dat Luke in alleen zijn joggingbroek ook in de keuken staat.

Mijn lippen gaan langzaam uit elkaar wanneer ik zijn buik weer zie.

oh my freakin' gosh.

"Ehm.. Leen? Is er iets?" Ik word direct uit mijn trans gehaald en kijk weer naar Luke die me schaapachtig toelacht.

Ik open mijn mond om iets te zeggen maar Luke is me al weer voor.

Serieus, waarom hebben Luke en ik nu tegenwoordig alleen maar gesprekken in de keuken. Waarom de fucking keuken?

"Oh nee hoor. Wat zou er moeten zijn?" Ik trek even kort mijn wenkbrauwen omhoog en zet mijn handen in mijn zei.

Ik zie Luke even met zijn lip-piercing spelen en vervolgens leunt hij even tegen het aanrecht.

"Je staarde." Fluistert hij zacht en vervolgens krult er een kleine glimlach rond zijn lippen waardoor zijn lachkuiltjes ook tevoorschijn komen.

"Lucas!" Sis ik en voel mijn wangen warm worden. "Dat deed ik helemaal niet.." Mompel ik er nog mokkend achteraan.

"Het is niet erg hoor," Een lachje verlaat Luke zijn mond waardoor er een rilling over mijn arm loopt. "Maar ik zal al wel gaan, voordat ik zo direct bonje met Ashton krijg."

Ashton? Waar the hell heeft hij het nu weer over?

Luke stuurt met nog een korte blik en vervolgens loopt hij de keuken uit.

Versteld blijf ik achter.

Ik staarde helemaal niet.

Okay, to be honest, misschien deed ik dat wel ja.

Moet hij maar niet zo'n asdfghjkl mooie torso hebben.

------

HAHAHAHAHA oke sorry ik heb dit hoofdstuk weer eens geschreven om half 1 s'nachts. Dat kun je miss ook wel merken oke sorry.

MAAR HEY EEN LUNA MOMENT.

Hoe vinden jullie daaaaaa???

Mijn stage zit er weer op voor dit jaar mehheh ik begon het egt net zo leuk te vinden ;(((((

Fijn Pasen iedereen alvast x x x x x x