The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 103

4 jaar later • 22 mei 2021

ELENA CLIFFORD.

"Ellie?"

"Ja?" Ik glimlach even kleintjes naar het kleine ini mini jongetje voor mijn neus.

"Je gaat niet weg toch?" Noah kijkt even bang naar het klaslokaal waar verschillende kinderen al aan het spelen zijn.

Ik kijk even kort naar Noah die me met zijn grote bruine ogen – die hij absoluut van Justin moet hebben – mij bang aan kijkt.

"Hey schatje," een zachte zucht verlaat mijn mond en vervolgens zak ik even kort door mijn knieën en ga op mijn hurken zitten waardoor Noah en ik meteen op gelijke hoogte zitten. "Ik ben er straks weer. Papa komt jou over een paar uurtjes ophalen en dan ga je weer naar huis."

Noah perst zijn kleine lipjes op elkaar en laat zijn hoofd naar beneden hangen.

Vandaag is de dag dat Noah voor het eerst naar school gaat. Of naja, zijn eerste dag in de kleuterklas. Maar alsnog, het is een erge grote stap voor hem.

En ja, okay, ook voor mij.

Noah is zo gegroeid de laatste jaren.

Ik weet dat ik nog steeds zijn moeder niet ben, maar de afgelopen jaren heb ik zo'n groot moeder gevoel bij Noah opgebouwd. Ik heb zijn eerste glimlach mee gemaakt, zijn eerste stapjes, zijn eerste woordjes en ga zo nog maar even door.

"Je gaat het vast leuk hebben lieverd. En weet je, Juf Ellis is echt heel lief," Ik knipoog eventjes naar Noah, waardoor hij begint te giechelen.

Ik blijf even kort naar Noah naar staren.

Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik hem voor het eerst vast hield. De eerste blik die hij me gaf deed al gelijk iets met me en ik kan het gek genoeg nog steeds niet verwoorden.

"Kom, geef me een knuffel."

Noah twijfelt geen enkele seconde en duikt meteen in mijn armen.

Een glimlach krult rond mijn lippen en ik laat mijn kin op zijn hoofdje steunen.

•••

Laat ik zeggen, de afgelopen jaren waren vreemd.

Ik ben samen gaan wonen met Justin terwijl we niet eens een relatie hebben. Eigenlijk hebben we het meer der deels voor Noah gedaan zodat hij toch in een 'normale' gezinssituatie kon opgroeien.

Ik ben gaan studeren aan de opleiding Audio Visueel en ook die opleiding heb ik ondertussen afgerond. Op dit moment doe ik studio werk in Hilversum, en ik heb me nog nooit zo erg op mijn plekje gevoeld als daar – in een studio.

Op mijn vervolgopleiding heb ik ook mijn nieuwe beste vriendin Anouk ontmoet, met wie ik de afgelopen jaren steeds closer ben geworden.

Ik heb Tessa nog wel eens gesproken, maar verder is het ook niet meer gekomen. Soms kom ik haar nog wel eens tegen op Instagram of Facebook, maar laat ik zeggen; het is niet meer zoals we eerst waren. Ik weet toevallig wel dat Tessa en Iwan op dit moment met z'n tweetjes een Road Trip aan het maken zijn door Amerika, maar voor de rest hou ik me niet meer zo veel meer met hun bezig.

Ik heb haar in het begin ongelofelijk gemist vooral ook toen de tijd dat het uit ging tussen Luke en mij. De enige die ik op dat moment had was Justin, maar Justin was en is nog steeds geen Tessa.

"Hello Elena?" Een hand zwaait voor mijn gezicht, waardoor ik opgewekt word uit mijn gedachten.

"Oh, euhm sorry. Wat is er?"

Anouk rolt even kort met haar ogen. "Juist, ik vroeg; wil je koffie of thee? Xander vroeg of ik het wou halen voor ons."

"Oh ja graag. Doe maar koffie, ik ben nog niet helemaal wakker."

"Ja dat kan ik inderdaad zien." Verzucht Anouk en vervolgens loopt ze weg om koffie en thee voor ons uit de kantine te halen.

Ik kijk haar nog even achterna en vervolgens ga ik achter een van de mixtafels zitten, en zet het apparaat aan.

Ik moet het stuk voor dat ene gekke Nederlandse bandje waarvan ik de naam niet eens weet nog afmaken en dat moet écht vandaag af. Ugh, waarom had ik ook al weer die taak op me genomen? Xander had het ook makkelijk kunnen doen of Anouk.

Ik grits mijn USB-stick uit mijn handtas en plug die vervolgens in op de mixtafel. Ook sluit ik mijn laptop aan, aan het apparaat waardoor er meteen muziek te horen is.

Ik begin zachtjes mee te neuriën en maak terwijl aanpassingen aan het geluid.

"Zo madam, uw koffie."

Ik zet het geluid op pauze en draai me om waar ik Anouk zie staan met twee bekertjes in haar handen. Een van de twee zet ze naast me neer op het bureau waar ik aan werk.

"Dus, lukt het een beetje?" Ze lacht zacht en haar ogen glijden af naar mijn laptop waar alles zo'n beetje op te volgen is.

"Yup het gaat prima. Bedankt voor de koffie by the way." Ik schenk haar even een korte glimlach, waarna ik mezelf weer richt op het scherm van mijn laptop.

-----

Een beetje een saai stukje misschien, maar dit is even wat algemene informatieee (-:

DE KOMENDE HOOFDSTUKKEN WORDEN SWS LEUKER.

Omg ik heb vandaag hacerobrien gemeet en OMGOMGOMG hahah oké sorry voor mijn spastischheid.

xNoekje je zit in het verhaal (-: ik hoop dat je het leuk vind.

Ik ben echt heel erg mijn best aan het doen om nog meet van jullie een rolletje te geven in het verhaal ☺️

Ik hoop dat jullie het hoofdstukje leuk vonden!

X x