Hoofdstuk 113

610 58 15
                                    

ELENA CLIFFORD.

Ashton: leentje

Ashton: we zijn er bijna

Ashton: Allie heeft nix in de gaten whoop whoop

Ik begin te lachen wanneer ik Ashton zijn berichtjes lees. Waarschijnlijk zitten ze nu op dit moment met z'n allen in de auto opweeg naar de Sydney Tower.

Ondertussen ben ik trouwens al bovenin de toren aan gekomen, waar ook het restaurant zit. Binnen nu en ongeveer zeven à vijf minuten zullen de jongens plús Allora hier ook zijn.

Ashton zou me nog één laatste berichtje sturen wanneer ze in de lift stappen en naar boven gaan. Allora mag me namelijk nog niet zien.

Het idee is dus dat ze een tafel gereserveerd hebben waar dus één stoel extra bij staat en dat die voor mij is. Wanneer ze dan allemaal zitten, dan pas kom ik.

Ik probeer mezelf op dit moment ook een beetje daar op voor bereiden, maar ik kan zeggen dat dat niet bepaald goed lukt.

Aan een kant ben ik ook gewoon zenuwachtig om Allora te zien ook al klinkt dat super raar. Ik zou juist hartstikke blij moeten zijn dat ik haar eindelijk weer zie na vier jaar – en geloof me, dat ben ik ook – maar door mijn gesprek die ik der straks had met die Sam ben ik begonnen met nog meer vragen aan mezelf te stellen.

Wat is er allemaal in die tijd gebeurt dat ik hier niet was?

Ik word abrupt uit mijn gedachten gehaald wanneer mijn telefoon opnieuw in mijn handen begint te trillen.

Ashton: we stappen nu de lift in jaj

•••

Niet veel later heb ik mezelf zo goed als opgesloten in de wc's – gewoon om het feit omdat ik geen andere goede 'verstop-plek' kon vinden. Het klinkt heel kinderachtig, en ja, dat is het ook.

*Inkomend gesprek van Ashton*

Mijn ogen worden langzaam iets groter en snel neem ik mijn telefoon op.

Voordat ik überhaupt de kans krijg om iets te zeggen, is Ashton me al voor.

"Leen, je moet nú komen. Allora heeft al gezien dat er één stoel extra staat," Begint Ashton direct te ratelen. "Waar zit je by the way?"

Een klein lachje verlaat mijn mond. "Bij de wc's, wachtend op een teken van jou. Wacht, waar ben jij nu?"

"Ik ben even onze reservering aan het bevestigen bij de kassa, maar ik moet zo weer terug gaan zitten." Giechelt Ashton.

"Great. Ik kom er aan." Mompel ik zacht.

"Yes, ik zie je zo wel."

Ashton hangt op en vervolgens verlaat een lange zucht mijn mond. Het is bijna zo ver. Ik ga mijn tweelingzus en de andere jongens – onder wie ook mijn broer – weer zien.

Ik haal nog even diep adem en vervolgens stap ik de wc's uit en loop weer richting het restaurant die helemaal vol zit.

Volgens mij hadden de jongens expres een plaatsje ergens een beetje afgelegen gereserveerd zodat ze toch wat rust zouden hebben. Al moet ik wel zeggen dat je op dit soort plekken niet gouw tienermeisjes tegen komt die een van de jongens zou gaan herkennen.

Ik loop langs de tafels totdat ik in de verte ineens een grote tafel zie staan waar een hele groep aan zit.

Mijn ogen worden even iets groter wanneer ik het blonde haar van Michael herken.

Je ziet hem nog steeds overal bovenuit steken, ook al heeft hij nu niet meer dat fel geverfde haar.

Het is en blijft Michael.

Een klein glimlachje krult rond mijn lippen en ik ren in een klein drafje naar de tafel toe.

Het maakt me helemaal niets meer uit dat iedereen me nu zo als een rennende debiel kan zien.

"O-oh my.."

Mijn ogen ontmoeten die van Allora en direct slaat ze een hand voor haar mond. Haar ogen worden groter en vervolgens staart ze me even geschrokken aan.

Ik kan niets anders doen dan grijnzen. Ik heb me serieus in vier jaar niet zo gelukkig meer gevoeld als nu.

"ELENA?"

Ik knik even en vervolgens springt Allora op van haar stoel en snelt ze naar me toe.

Zodra we tegenover elkaar staan slaat Allora haar armen rond me heen en knuffelt ze me stevig.

"Ben je dit echt?" Fluistert ze zacht in mijn schouder.

Langzaam trekt ze zich weer bij me vandaan en begint ze me weer geschrokken aan te staren.

"No freaking way, heh. El, what the hell doe je hier?"

"Ik ben hier mijn lieftallige zusje omdat jij over twee weken gaat trouwen." Ik knipoog even waardoor Allora weer haar hand voor haar mond slaat.

"Nee.. je bent niet serieus toch?"

Ik knik even.

"Dat ben ik wel."

------

ELENA EN ALLIE ZIJN WEER HERENIGD YAYYY

Nu komt alleen het Sam minsterie nog😏😏😏

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden!☺️

The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu