Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 3

Λούσιφερ's pov
Πω πω τι νύχτα και αυτή. Αυτή η κοπέλα δεν έμοιαζε να ξέρει σχεδόν τίποτα από σεξ όμως τα κόλπα που έκανε δεν την έκαναν και τόσο αθώα όσο νόμιζα πως ήταν. Ειδικά στο σημείο που πήγε στον μπάρμαν και του ζήτησε ένα ολόκληρο ποτό και λεμόνια. Έσταζε πάνω στο σώμα μου όλο το ποτό και έβαζε και τα λεμόνια από πάνω και μετά με ρουφούσε. Αυτό που έκανε ήταν πολύ ερεθιστικό. Ή το σημείο που έβγαιναν οι αναστεναγμοί από το στόμα της. Άμα αυτή ήταν η πρώτη της φορά τι να πω ήταν υπέροχη. Τέλοσπαντων πρέπει να γυρίσω πίσω στην κόλαση. Έχω και κάτι ψυχές να προσέχω. Σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι της κοπέλας χωρίς να με καταλάβει αλλά το αναθεματισμένο τρίζει και έτσι η.. Έμμα? Δεν θυμάμαι καλά ξυπνάει. Έλεος η τύχη δεν είναι με το μέρος μου. Με κοιτάει καλά καλά και μετά κάνει κάτι ανεπάντεχο. Αρχίζει και τσιρίζει. Μα είναι δυνατόν αυτό? Πηγαίνω δίπλα της και της κλείνω το στόμα που εχθες αναστέναζε για εμένα και της λέω ήρεμα
"Θα αφήσω το χέρι μου από το στόμα σου μόνο αν μου υποσχεθείς ότι όταν το βγάλω δεν θα φωνάξεις. Εντάξει?" Έγνεψε θετικά και εγώ πήρα το χέρι μου από το στόμα της. Με κοίταξε ερωτηματικά και είπε
"Πες μου σε παρακαλώ πως δεν κάναμε κάτι χθες"
"Γιατί να σου πω ψέμματα?"
"Δεν ξέρω.. δεν θυμάμαι τίποτα απολύτως"
"Λοιπόν κάναμε πάρα πολύ ωραία πράγματα μαζί" της είπα και εκείνη κοίταξε κάτω από το σεντόνι της και είδε πως είναι γυμνή. Μετά κοίταξε και εμένα αλλά εγώ ήμουν ήδη ντυμένος.
"Εγώ γιατί είμαι έτσι όπως είμαι, ενώ εσύ είσαι ντυμένος?"
"Μόλις πριν 5 λεπτά ντύθηκα αλλά για εσένα ξεντύνομαι πάλι άμα θες"
"Όχι ευχαριστώ έκανες αρκετά χθες"
"Είσαι πολύ καλύτερη μεθυσμένη παρά νηφάλεια"
"Βρίσκεις?" Μου είπε ειρωνικά.
"Δεν θα το σχολιάσω γιατί πρέπει να φύγω"
"Που θα πας?"
"Σε μια δουλειά"
"Θα τα ξαναπούμε?"
"Μπορεί" είπα και έφυγα από το δωμάτιό της κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Με ένα χτύπημα των δαχτύλων επέστρεψα πάλι στο μέρος όπου με είχε στείλει χωρίς την θέλησή μου ο πατέρας μου. Πήγα στο σημείο όπου στεκόταν η γραμματέας μου και με αυτά που φορούσε δεν μπορούσα να σταματήσω να την σκέφτομαι γυμνή στο κρεβάτι μου. Έλαμπε. Λογικό μετά από την βραδιά που πέρασε μαζί μου. Αρκετά την είχα κουράσει.
"Πήγαινε να ξεκουραστείς θα φυλάω εγώ τους νεκρούς για την ώρα. Μετά θέλω να είσαι έτοιμη να αναλάβεις ξανά καθήκοντα γραμματέα"
"Μάλιστα άρχοντά μου" είπε και εξαφανίστηκε από μπροστά μου ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα. Τόσο πολύ τους τρομάζει τους ανθρώπους ο ίδιος μου ο εαυτός? Αναρωτήθηκα. Αλλά μετά ένιωσα κάποιον να με ακουμπάει στον ώμο και τρόμαξα. Γύρισα και είδα τον αδερφό μου. Για ποιον λόγο ένας άγγελος να έρθει στην κόλαση?

*...*
Γεια σας γλυκάκια ελπίζω να σας άρεσε το κεφ.

Γιατί ένας άγγελος να θέλει να πάει στην κόλαση?

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena ♥

#teammpoui ♡