Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 7

Λούσιφερ's pov

Άλλος ένας άγγελος στο κατώφλι μου. Τι φάση? Σήμερα είναι η μέρα των αγγέλων στην κόλαση? Ωω για δες αυτός είναι ο αδερφός μου ο Γαβριήλ.

"Γαβριήλ τι δουλειά έχεις εδώ?" είπα με ένα παγωμένο βλέμμα. "Λούσιφερ μετά την τελευταία φορά που κάποιος άγγελος είχε κάνει ένα παιδί με θνητό δεν βγήκε σε καλό αυτό" "Και εγώ τι θες να κάνω?" " Να προσέχεις γιατί μπορεί αυτό το πλάσμα να μας σκοτώσει" "Να σας σκοτώσει να τελειώνουμε. Καλύτερα για εμένα θα είναι" "Ξέρεις όταν λέω να μας σκοτώσει αυτό συμπεριλαμβάνει και εσένα" "Αποκλείεται αφού είναι δικό μου παιδί" "Και αυτό τι σημαίνει?" ρώτησε με μπερδεμένο ύφος. "Αυτό σημαίνει πως θα του μάθω να μην κάνει κακό σε εμένα και στην μητέρα του" "Θες να πεις πως εμάς θα μας αφήσεις εκτός?" "Εννοείται όπως αφήσατε εσείς εμένα. Καλά μπορεί όχι εσείς, αλλά και πάλι δεν κάνατε τίποτα για να μην με πετάξει εδώ κάτω" "Δεν είχαμε άλλη επιλογή ακολουθούσαμε τις εντολές του Πατέρα" "Να τις βράσω τις οδηγίες του Πατέρα. Που ήσασταν όταν σας χρειαζόμουν? Πουθενά, άρα μην μου λες εμένα μαλακίες" "Δεν σου λέω μαλακίες. Τελοσπάντων πρόσεχε" "Πάντα προσέχω" "Το ξέρω αδερφέ, το ξέρω" είπε και εξαφανίστηκε όπως είχε εμφανιστεί. "Εβελίνα?" φώναξα την γραμματέα μου. "Πείτε μου κύριε" "Πρώτον γλυκιά μου μίλα μου στον ενικό και δεύτερον χρειάζομαι την βοήθειά σου" "Μάλιστα. Που χρειάζεσαι την βοήθειά μου Λούσιφερ?" "Ξέρεις που την χρειάζομαι μωρό μου" "Ναι πιστεύω πως ξέρω" "Πάμε στην αίθουσα βασανιστηρίων για να σε βασανίσω με την ησυχία μου" "Ναι πάμε" είπε και πήγαμε μέσα στην αίθουσα, αλλά η ατυχία είναι με το μέρος μου από ότι φαίνεται. Η Εβελίνα είχε σταματήσει να με φιλάει και γύρισε και εκείνη στο ίδιο σημείο που είχα στρέψει και εγώ το βλέμμα μου και είδε αυτό που είδα και εγώ. Μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων υπήρχε ένας άνθρωπος που δεν ήταν νεκρός αλλά κάπως είχε κατορθώσει να μπει στην κόλαση χωρίς να το αντιληφθεί κανείς. Μόλις με αντίκρισε εκείνος άρχισε να τρέμει και να μπουσουλάει για να απομακρυνθεί από εμένα. Όμως δεν κατάλαβε καλά κανείς δεν θα ξαναφύγει από εδώ χωρίς εξηγήσεις. Με ένα χτύπημα των δαχτύλων μου τον είχα κάνει να κάτσει πάνω σε μια καρέκλα αλυσοδεμένο. "Λοιπόν ποιος είσαι εσύ και τι κάνεις στην κόλαση?" "Συγ-συγνώμη κ-κύριε α-αλλά δεν ξ-ξέρω π-πως β-βρέθηκα εδώ" "Άστον Λούσιφερ εγώ τον έφερα εδώ" "Πάλι εδώ Γαβριήλ. Τι θες αυτή τη φορά? Να βασανίσω τον ανθρωπάκο που έφερες?" "Όχι αυτή τη φορά ήρθα γιατί σίγουρα θα χρειαστείς βοήθεια" "Και νομίζεις πως και να χρειαζόμουν βοήθεια θα ερχόμουν σε εσένα? Να μου λείπει η βοήθειά σου. Νομίζω το συζητήσαμε πριν αυτό. Τώρα πάρε αυτόν τον τιποτένιο από μπροστά μου και σηκωθείτε και φύγετε από εδώ πριν τα πάρω στο κρανίο και σας βασανίσω και τους δυο. Ο μικρός δεν έχει κάνει κάτι κακό για να την πληρώσει" "Ωω Λούσι από πότε σε νοιάζει ποιος θα πάθει κακό και ποιος όχι?" "Μου έχουν μείνει πολλοί λίγοι καλοί τρόποι από τον παράδεισο οπότε ξεκουμπιστείτε μην σας κάνω αυτό που προοριζόταν για την Εβελίνα και για να μην σας πάρει ο Διάολος ο οποίος είμαι εγώ. Άιντε από εδώ επιτέλους" "Δεν πρόκειται να φύγουμε μέχρι να με ακούσεις" "Ωραία πες τι θες να πεις και ξεκουμπιστείτε μετά από εδώ" "Λοιπόν έφερα τον Άλεξ εδώ γιατί μπορεί να σε βοηθήσει με τις ψυχές" "Και εσύ τι θες για αντάλλαγμα?" "Να προστατέψεις και εμάς σε περίπτωση που το μωρό θέλει να μας σκοτώσει" "Εντάξει τότε. Τώρα μπορείς να φύγεις πριν εξαντληθεί και άλλο η υπομονή μου" είπα και εξαφανίστηκε αφήνοντας εδώ έναν Άλεξ να μας παρακολουθεί φοβισμένος περιμένοντας την επόμενη κίνησή μου. Χτύπησα τα δάχτυλά μου και έτσι έφυγαν οι αλυσίδες από πάνω του. "Τι θα κάνω με εσένα?" "Σε παρακαλώ μην με σκοτώσεις" "Δεν θα το κάνω μικρέ εκτός αν με τσαντίσεις πολύ" "Όχι δεν θα το κάνω το υπόσχομαι" "Ωραία. Αποφάσισα. Θα σου δώσω φτερά αγγέλου και θα φυλάς τις νεκρές ψυχές και όποιος πάει να το σκάσει, όταν δεν θα είμαι εδώ, θα του κάνεις βασανιστήρια. Συμφωνείς?" "Ναι κύριε συμφωνώ" "Ωραία και τώρα φύγε από εδώ για να συνεχίσω αυτό που πήγα να αρχίσω αλλά με διακόψατε" "Έφυγα. Αλλά πότε θα μου δώσετε τα φτερά μου?" "Αύριο" είπα και έφυγε. "Έλα να τελειώνουμε αυτό που ξεκινήσαμε" της είπα και εκείνη ξεφορτώθηκε τα ρούχα της και ξεκινήσαμε να κάνουμε σεξ. Επιτέλους λίγη ξεκούραση.

*...*

Γεια σας μπισκοτάκια μου. ♥ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφ. Αυτή τη φορά το έκανα μεγαλύτερο. Θέλετε να τα κάνω μεγαλύτερα όπως αυτό ή να τα κάνω σαν τα προηγούμενα?

Τον καημένο τον Λούσι δεν τον αφήνουν να κάνει σεξ με την ησυχία του. Λέτε αυτό να του γίνει συνήθεια?

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena ♡

#teammpoui ♥