Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 41

Ντάνιελ's pov (surpise)
Όταν έφυγα από το νοσοκομείο  ανέβηκα στον παράδεισο για να δω τον πατέρα μου, χωρίς να με αντιληφθεί κανένας θνητός. Μόλις έφτασα είδα μερικούς αγγέλους να συζητούν μεταξύ τους. Δε το θεώρησα περίεργο και συνέχισα να προχωράω μέχρι που είδα το γνώριμο κεφάλι του πατέρα μου, του Γαβριήλ. Δε το περιμένατε καθόλου έτσι? Ξέρω πως είναι αδέρφια με τον Λούσιφερ. Άρα εγώ είμαι ο ανηψιός του. Καταπληκτικό εε? Ελπίζω να πιάσατε την ειρωνία. Τελοσπάντων ο Γαβριήλ αντιλήφθηκε την παρουσία μου και γύρισε προς το μέρος μου. "Τι κάνεις εδώ? Δε σου έχω πει να μην έρχεσαι εδώ πάνω?" "Ωραία υποδοχή. Και μετά αναρωτιέσαι από που έχω πάρει τη συμπεριφορά μου. Δεν ήρθα εδώ για να τσακωθούμε, ήρθα εδώ γιατί χρειάζομαι τη βοήθειά σου" "Και τι βοήθεια μπορεί να χρειάζεσαι εσύ από εμένα?" "Θα σου πω αλλά δεν θέλω να μάθει κανείς άλλος τι έχω κάνει" "Ναι πες μου όμως για να δω αν μπορώ να σε βοηθήσω" "Λοιπόν έχω πάρει από τον Λούσιφερ την ικανότητα να μπορεί να διαβάζει τις σκέψεις μιας συγκεκριμένης κοπέλας, επειδή μου αρέσει και εμένα" "Τι έκανες λέει? Γιατί το έκανες αυτό? Άμα το καταλάβει μπορεί να μας καταστρέψει. Μπορείς να το διανοηθείς αυτό?" είπε αρχικά νευριασμένος και στη συνέχεια αγχωμένος. "Γιατί αγχώνεσαι? Δε μπορώ να σε καταλάβω? Και γιατί να σας καταστρέψει?" "Γιατί μας κρατάει κακία από το παρελθόν που δεν εμποδίσαμε τον Θεό να τον ρίξει στην κόλαση" "Για πιο λόγο δεν το κάνατε τότε?" "Γιατί δεν γνωρίζαμε τα σχέδιά Του" "Επειδή δε θέλω να γίνει κάτι απαίσιο εδώ πάνω θα του επιστρέψω τη δύναμή του, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα σταματήσω να διεκδικώ την Έμμα" "Αυτή δεν είναι η κοπέλα που μαζί της έχει έναν γιο?" "Ναι αυτή είναι" "Δηλαδή θα μας προστατέψει σε περίπτωση που ο μικρός είναι σαν και εσένα" "Τι εννοείς?" "Εννοώ πως εσύ ήσουν πολύ επικίνδυνος μέχρι που έμαθες να ελέγχεις τις δυνάμεις σου" "Ναι το γνωρίζω. Επίσης και όταν θυμώνω βγαίνω εκτός ελέγχου" "Ναι. Δυστυχώς. Λοιπόν τώρα θα ήταν καλό να φύγεις, γιατί δε θέλω να σου συμβεί κάτι κακό" "Εντάξει. Επίσης και κάτι ακόμα. Καλό θα ήταν να σταματήσεις να βοηθάς τον Λούσιφερ και να έρθεις με το δικό μου μέρος". Με κοίταζε με μπερδεμένο ύφος, αλλά εγώ ήξερα καλά για πιο πράγμα μιλούσα. Ήμουν σίγουρος πως τον βοηθούσε αλλιώς σιγά μην ήξερε εκείνος τόσα πολλά για αυτό που του έκανα κρυφά. Χτύπησα δύο φορές τα δάχτυλά μου και επέστρεψα στο σπίτι μου στη γη. Εδώ θέλω να τη φέρω όταν θα την κάνω επιτέλους δική μου. Ύστερα ξεκίνησα να λέω την προσευχή που είχα πει για να πάρω τη δυνατότητα του Λούσιφερ και μόλις τελείωσα η δύναμη είχε επιστρέψει και πάλι σε εκείνον. Πραγματικά δεν ήθελα να πάθει κανείς κάποιο κακό εξαιτίας αυτού του βλάκα και μόνο για αυτόν το λόγο το έκανα για κανέναν άλλον. Μόλις σταμάτησα να σκέφτομαι για αυτό πήγα μπροστά από το ψυγείο μου και το άνοιξα. Μέσα είχε μήλα, μπανάνες, φράουλες και άλλα φρούτα και τελικά επέλεξα τις φράουλες. Είχα καιρό να φάω και γενικά είναι πολύ νόστιμες. Έκανα να φάω την πρώτη αλλά τότε με διέκοψε το κουδούνι και άρχισα να βρίζω από μέσα μου. Πήγα μπροστά από την πόρτα και μόλις την άνοιξα είδα μπροστά μου την Εβελίνα*. "Εβελίνα? Τι κάνεις εσύ εδώ?" Δε μου απάντησε αλλά έπεσε κατευθείαν επάνω στην αγκαλιά μου. "Τι έγινε?" Την ρώτησα και πάλι. "Ο Άλεξ, θυμάσαι? Ο άγγελος της κολάσεως, ν-νομίζω π-πέθανε" "Μα πως έγινε αυτό?" "Νομίζω δεν άντεξε κάτω στην κόλαση και απεβίωσε. Σε παρακαλώ βοήθησέ με να δούμε αν είναι ζωντάνος" "Εντάξει θα σε βοηθήσω, αλλά κανονικά δεν θα έπρεπε να φωνάξεις τον Λούσιφερ?" "Αυτό θα έκανα κανονικά αλλά επειδή η Έμμα γέννησε πρόσφατα δε νομίζω να μπορεί να με βοηθήσει. Έλα πάμε" "Εντάξει έρχομαι. Μην αγχώνεσαι τόσο πολύ" "Θα προσπαθήσω" είπε και ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα βρεθήκαμε στην κόλαση. "Που βρίσκεται?" "Εδώ είναι έλα" είπε και μου έδειξε τον αναίσθητο Άλεξ πεσμένο κάτω στο έδαφος που ήταν περικυκλωμένο με αγκάθια για κάποιον περίεργο λόγο. "Δέντρο μαγικό κάνε στην άκρη για να δω αν μπορώ να σώσω τον άγγελο που αγαπώ" είπε και εγώ έμεινα κοκαλωμένος. Δεν περίμενα να αγαπήσει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τον Άλεξ. Τα αγκάθια απομακρύνθηκαν και η Εβελίνα έπιασα στα χέρια της τον Άλεξ και ξεκίνησε να του μουρμουρίζει κάτι που πιθανώς δεν έπιανε. "Σε παρακαλώ ξέρω πως γνωρίζεις κάπως ένα μαγικό ξόρκι για να διώχνει μακρυά τις πληγές κάνε το για να μπορέσει να ξυπνήσει" "Καλώς. Κάνε στην άκρη" "Εντάξει" είπε και απομακρύνθηκε. Ξεκίνησα να λέω τα λόγια που θυμόμουν και ο Άλεξ ξύπνησε.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. 😍 Ελπίζω να σας άρεσε το κεφ.

*Η Εβελίνα για όσους δεν θυμάστε είναι η γραμματέας του Λούσιφερ.

Ο Ντάνιελ τελικά δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζατε εε? 😈😇

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😙😘

#teammpoui 💗❤💖