Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 49

Έμμα's pov
Πόσο χαίρομαι όταν τους βλέπω να κάνουνε πράγματα μαζί. Στην αρχή δεν νομίζω πως ο μικρός τον συμπαθούσε τόσο πολύ, γιατί δεν τον έβλεπε συχνά. Τον τελευταίο καιρό όμως είναι πολύ δεμένοι. Μετά την τρομάρα που έφαγε ο μικρός την γλίτωσα και εγώ για λίγο χρονικό διάστημα. Αυτή τη στιγμή βάζω τα πιάτα στη θέση τους και λογικά αργότερα θα έρθει ο Ντάνιελ μαζί με την Εβελίνα και τον Άλεξ για να δουν τον Άνταμ και θα έρθει και το μικρό κοριτσάκι του Άλεξ μαζί τους για πρώτη φορά. Θα γνωρίσει και το μικρό μου αγγελάκι ένα παιδάκι της ηλικίας του. Μιας και σκέφτομαι για τον Άνταμ αυτή τη στιγμή λογικά θα κάνουν εξάσκηση για να μπορεί να συγκρατήσει τις δυνάμεις του. Αφού ήμουν αφηρημένη έτσι όπως καθάριζα το πιάτο για να το βάλω στη θέση του μου έπεσε από τα χέρια και κάποια μικρά κομματάκια μου μπήκαν στα δάχτυλά μου και τώρα ματώνουν. Αυτό πονάει σκέφτηκα και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα εμφανίστηκαν μπροστά μου ο Λούσιφερ μαζί με τον Άνταμ προσπαθώντας να καταλάβουν τι έπαθα. Μόλις ο Άνταμ παρατήρησε το αίμα στα δάχτυλά μου με ρώτησε "Μαμάκα πονάς πολύ?" "Εε λιγάκι όχι πάρα πολύ" "Βρε Έμμα δεν σου έχω πει να προσέχεις με τα πιάτα γιατί μπορεί να κοπείς? Ορίστε τώρα τα αποτελέσματα" είπε ο Λούσιφερ με ένα βλέμμα *στα έλεγα εγώ* "Ωραία εντάξει έχεις δίκιο. Σκεφτόμουν εσάς τους δύο και μου γλίστρησε το πιάτο από τα χέρια δεν έπαθα και κάτι σοβαρό" "Ευτυχώς να λες. Έλα μικρέ πάμε να συνεχίσουμε την εξάσκηση μέχρι που να έρθουν οι υπόλοιποι" είπε και εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι. "Ήρθαν" είπε ο μικρός με ενθουσιασμό. Μετά το που άνοιξα την πόρτα ο Άνταμ είπε "Γεια σου θείε Άλεξ, γεια σου θεία Εβελίνα, γεια σου θείε Ντάνιελ και γεια σου κοριτσάκι. Θες να πάμε πάνω στο δωμάτιόμου να γνωριστούμε?". Όλοι τον κοιτάζαμε σε φάση *what? Ποιος σου τα έμαθε αυτά* και γυρίζω να κοιτάξω τον Λούσιφερ ο οποίος με κοίταγε και καλά αθώα. Καλά Λούσιφερ θα σε φτιάξω εγώ όταν φύγουν οι υπόλοιποι. Εκείνος με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα και μετά κατάλαβα πως πάλι διαβάζει το μυαλό μου και κοκκίνησα. Είναι τόσο περίεργο. Ακόμα και μετά από 5 χρόνια δεν μπορώ να το συνηθίσω. Ξερόβηξα και όλοι με κοίταξαν. "Ωραία. Μιας που τώρα έχω την προσοχή σας πάμε να κάτσουμε ή θα στεκόμαστε μπροστά στην πόρτα σαν τα αγαλματάκια ακούνητα?" Ρώτησα και όλοι πήγανε προς το σαλόνι εκτός από εμένα που πήγα στην κουζίνα για να πετάξω το σπασμένο πιάτο στα σκουπίδια. Ύστερα αφού το μάζεψα πήρα και την σκούπα και μάζεψα τα περισσότερα από τα γυαλάκια που είχαν μείνει κάτω. Αφού ήμουν ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα έβαλα τη σκούπα στη θέση της και πήγα στο δωμάτιό μας για να αλλάξω ρούχα. Έβαλα το τζιν μου παντελόνι και ένα κοντομάνικο, μιας και είναι ακόμα καλοκαίρι, έβαλα και τις παντόφλες μου αφού είμαι στο σπίτι και κατέβηκα κάτω στο σαλόνι όπου με περίμεναν οι υπόλοιποι για να μιλήσουμε μεταξύ μας. "Λοιπόν. Τι συζητάγατε όση ώρα έλειπα?" "Για το ότι θα κόψω τα χέρια του μικρού αν τολμήσει και πειράξει την κόρη μου" είπε ο Άλεξ και εγώ του απάντησα "Ο γιος μου είναι μόνο 5 χρονών και δεν πρόκειται να βιάσει την κόρη σου καλέ μου φίλε" και εκείνη τη στιγμή άκουσα την φωνή του Άνταμ ο οποίος είπε "Μαμάκα? Τι σημαίνει βιάζω?" Γιατί αυτό το παιδί εμφανίζεται τις πιο ακατάλληλες στιγμές? "Καλύτερα να σου πει ο μπαμπάκας σου. Ξέρει καλύτερα από αυτά". Ο Λούσιφερ με κοίταξε με ένα πονηρό χαμόγελο και πήγε δίπλα στον Άνταμ και κάτι του ψιθύρισε στο αυτί. Ο Άνταμ, όταν τελείωσε αυτό που του είπε ο Λούσιφερ, κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και πήρε από το χεράκι την μικρή του φίλη και πήγαν ξανά στο δωμάτιό του. Αχ. Αυτό το παιδί μεγαλώνει τόσο γρήγορα.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Τι λέτε να είπε ο Λούσιφερ στον μικρό Άνταμ και εκείνος έφυγε σαν σίφουνας? 😁😈

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😙

#teammpoui 💗🍭💘