Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 73

Άνταμ's pov
Αφού είπα στην Θένια τι έπρεπε να κάνει ξεκίνησα για να βρω την Ελίζαμπεθ. Ξέρω πως η μέρα αυτή θα είναι δύσκολη αλλά θα τα καταφέρω. Πρέπει να το κάνω για όλους μας. Πάλι καλά που το κινητό της έχει σημείο εντοπισμού και μου έμαθε ο μπαμπάς πως να το χρησιμοποιήσω για ώρα ανάγκης. Φτάνοντας λοιπόν στο σημείο που μου υπέδειξε το κινητό της βρήκα ένα μεγάλο, σχεδόν καμένο κτήριο και άρχισα να ανησυχώ. Από μέσα ακούστηκε μια απόκοσμη φωνή σχεδόν σαν να ουρλιάζει και να λέει "Πότε θα έρθει αυτό το καθυστερημένο μυξιάρικο να σε σώσει?" "Μη μιλάς έτσι για τον Άνταμ δεν σου έχει κάνει τίποτα" "Και όμως έχει κάνει πάρα πολλά χωρίς να το γνωρίζει και μόλις τον πιάσω στα χέρια μου θα πεθάνει" "Μην τολμήσεις να τον αγγίξεις θα έχεις να κάνεις μαζί μου" "Και νομίζεις πως τώρα τρόμαξα εε? Ξέρεις σε ποιον μιλάς αυτήν την στιγμή? " "Σε κάποιον που ούτε το πρόσωπό του δεν μπορεί να δείξει ίσως?" απάντησε ειρωνικά η Ελίζαμπεθ και για λίγα δευτερόλεπτα επικράτησε σιωπή. Τότε εγώ έπρεπε να δράσω και θα του έδειχνα εγώ ποιο είναι το μυξιάρικο. "Χμ επιτέλους ήρθε. Μας έκανε την τιμή ο εκλεκτός" είπε ειρωνικά και εγώ τα πήρα και του όρμησα "Ποιον είπες μυξιάρικο ρε?" "Ωω καλέ μου Άνταμ που πήγαν οι τρόποι σου?" "Εκεί που έστειλες και εσύ τους δικούς σου καιρό τώρα ξιπασμένε" "Μου αρέσει ο τρόπος που μιλάς και που σκέφτεσαι. Σου έχω μια συμφωνία. Θα μου πεις που είναι ο πατέρας σου και εγώ ως αντάλλαγμα θα αφήσω και εσένα αλλά και την φίλη σου από εδώ να φύγετε ζωντανοί ειδάλλως θα πρέπει να με αντιμετωπίσεις και ίσως να μην ξαναδείς κανέναν από αυτούς που αγαπάς. Διαλέγεις και παίρνεις" "Άνταμ μην τον ακούς και κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου". Κατάλαβα από την αρχή που μπήκα πως αυτός είναι η τρίτη ψυχή αλλά κάτι δεν μου κόλλαγε. Οι άλλοι δύο ήταν απλά άνθρωποι, ενώ αυτός έχει και ένα στοιχείο αθάνατο μέσα του. Πως γίνεται αυτό? Φανερώσου έλεγα και ξανά έλεγα από μέσα μου όμως αυτός συνέχιζε να έχει την κουκούλα επάνω στο κεφάλι του. "Έλα Άνταμ πόση ώρα σου παίρνει να αποφασίσεις τι θα κάνεις? Ο χρόνος σου τελειώνει τικ τακ τικ τακ" "Εσύ δεν είσαι άνθρωπος έτσι?" "Ωω τι ερώτηση είναι αυτή? Φυσικά και δεν είμαι. Αν ήμουν τι να τον ήθελα τον πατέρα σου?" "Ξέρω πως εσύ είσαι η τρίτη ψυχή οπότε δεν πρόκειται να σε αφήσω να πειράξεις κανέναν δικό μου" "Αα ναι? Και τι θα μου κάνεις? Θα με σκοτώσεις? Φοβήθηκα τώρα" είπε και πάλι ειρωνικά. "Και όμως αυτό ακριβώς θα κάνω" είπα και όρμηξα επάνω του. Εκείνος έκανε ένα βήμα πιο πέρα και εγώ έπεσα κάτω. "Νομίζεις πως με αυτά που κάνεις θα με κερδίσεις τόσο εύκολα?" ρώτησε και εμφανίστηκαν κάτω από την κουκούλα του τα χαρακτηριστικά εκείνα μάτια που είχα δει σε εκείνο το όραμα. Ήταν φωτεινά γαλάζια τα οποία σε τρυπούσαν στην ψυχή αν τα κοίταζες κατευθείαν στο κέντρο τους. Δεν έχω σκοπό να χάσω από κάποιον αδερφό του πατέρα μου και από τον ίδιο τον Θεό άμα είναι αυτός. Πιαστήκαμε στα χέρια και άρχισε να ψιθυρίζει κάτι σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινα όμως το κεφάλι μου άρχιζε να πονάει τρομερά φριχτά. Τα λόγια του ήταν αυτά "Deus mihi illustratio sit apud illos qui in fuga est malum in via. Fac nocere eum". Πάνω στον πόνο μου όμως άρχισε να φεύγει η ανθρώπινη μορφή μου και άρχισα να μεταμορφώνομαι σε άγγελο μιας και αυτή ήταν η δεύτερη φύση μου. Όταν τελείωσε η μεταμόρφωσή μου αυτός ο πόνος σταμάτησε να υπάρχει αν και ο άλλος συνέχιζε να ψιθυρίζει τα ίδια λόγια με πριν. Τότε βρήκα την ευκαιρία και τύλιξα τα φτερά μου γύρω του ώστε να μην μπορεί να κουνηθεί καθόλου και τον ακινητοποίησα. Τώρα θα καταλάβω ποιος βρίσκεται πίσω από όλο αυτό. Του έβγαλα την κουκούλα από το κεφάλι του και αντίκρυσα την μητέρα της μαμάς μου. Μα-μα πως? Τι? Γιατί να θέλει να μου κάνει κακό ένας συγγενής μου? "Ωραία και τώρα που ανακάλυψες ποια είμαι τι θα κάνεις? Θα συνεχίσεις να με σφίγγεις με τα φτερά σου μέχρι να πεθάνω ή θα με αφήσεις να φύγω?" "Φύγε" είπα και την άφησα ελεύθερη. "Χαζό παιδί" είπε μόλις την ελευθέρωσα και μπήκε με κάποιον τρόπο μέσα στο σώμα μου. Άρχισε να παλεύει με την ψυχή μου όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να πεταχτεί έξω και να αρχίζει να σπάει σε πολλά κομμάτια μέχρι που δεν έμεινε τίποτα πια από εκείνη και μόλις εξαφανίστηκε και η σκόνη της εγώ έπεσα κάτω. Η Ελίζαμπεθ ήρθε από πάνω μου και άρχισε να με ταρακουνάει όμως ήταν κάπως αργά μιας και είχα αρχίσει πάλι να αλλάζω μορφή και τέλος τα μάτια μου έκλεισαν από την υπερβολική κούραση και την σωματική αλλά και την ψυχική.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Το ξέρω πως είμαι απαράδεκτη που έχω να ανεβάσω έναν μήνα αλλά δικαιολογούμαι νομίζω γιατί δίνω εξετάσεις σε λίγες μέρες και μετά δίνω και πανελλήνιες. Ελπίζω λοιπόν να με συγχωρέσετε και θα προσπαθήσω να ανεβάσω το επόμενο όσο πιο σύντομα μπορώ. Όπου να ναι σε λίγα κεφάλαια λογικά θα το τελειώσω γιατί δεν έχω και πολλές ιδέες.

Το περιμένατε εσείς η τρίτη ψυχή να ήταν η μητέρα της Έμμα? 😈😉

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😚😙

#teammpoui 💗💖