Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 63

Λούσιφερ's pov
"Λοιπόν Άνταμ ετοιμάσου για να τον στείλουμε πάλι πίσω στην κόλαση" "Μετά όμως τι θα γίνουν τα παιδιά του?" "Πρέπει και αυτά να τα στείλουμε πίσω, γιατί ελευθερώθηκαν μαζί με τον πατέρα τους" "Και η μαμά με το αδερφάκι μου και την Ελίζαμπεθ τι θα κάνουνε μόνοι τους?" "Θα προστατέψουν ο ένας τον άλλον. Πάμε να τους βρούμε τώρα" "Φύγαμε" είπε ο μικρός και χτυπήσαμε και οι δύο τα δάχτυλά μας συγχρόνως και βρεθήκαμε εκεί που ήταν ο θείος της Έμμας. "Βρε, βρε καλώς τους. Έλεγα και εγώ θα σας βρω πρώτος ή θα βρε βρείτε εσείς? Από ότι κατάλαβα όμως σας τα πρόλαβα όλα η μικρή ηλίθια Ελίζαμπεθ έτσι?" "Μην την ξαναπιάσεις στο στόμα σου αχροίε" είπε ο Άνταμ κοιτώντας τον θυμωμένα. Στην αρχή παραξενεύτηκα αλλά στην συνέχεια έδωσα την προσοχή μου στο απόβρασμα που μιλούσε. "Ωω μωρέ μικρέ. Τι έγινε? Σου αρέσει η φίλη της μητέρας σου? Δεν είσαι λίγο μικρός για αυτήν?" "Δε θα σου δώσω λογαριασμό για το τι θα κάνω στη ζωή μου. Κατάλαβες?" "Τι συμβαίνει δεν μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα μπροστά στον μπαμπάκα σου?" "Ότι θέλω θα κάνω. Δε σε αφορά" "Λοιπόν ελάτε να τελειώνουμε επιτέλους" είπα εγώ και πήραμε θέσεις μάχης. "Αα παρεμπιπτόντως κάποιος σήμερα θα πάει να κάνει παρέα με τα ραδίκια. Εννοώ θα τα κοιτάζει ανάποδα και δεν ξέρω αν θα είναι αναγκαστικά ένας από εμάς τους τρεις" είπε και άρχισε να γελάει. Εκείνη τη στιγμή ο Άνταμ έγινε αόρατος και εφόσον ο άλλος δεν τον έβλεπε ξεκίνησε να τρομοκρατείται. Δίπλα από τον θείο της Έμμα εμφανίστηκε και άλλο ένα άτομο. Ήταν ένα από τα παιδιά του. Είπα και εγώ μόνος του θα έρθει? Στη σκέψη και μόνο ότι κάποιος θα κάνει κακό στον Άνταμ άρχισα να κατευθύνομαι προς το παιδί και το εξουδετέρωσα. Μόλις τακτοποιήθηκε αυτό το θέμα άκουσα μια κραυγή. Αυτή η κραυγή ήταν του Άνταμ. Γύρισα και τον κοίταξα. Με κοιτούσε με πόνο στο βλέμμα του και τότε θόλωσα. Το μέρος όπου βρισκόμασταν άρχισε να παίρνει φωτιά και είδα πως αυτός ο ηλίθιος άρχισε να καίγεται μέσα στις φλόγες. Μόλις όμως επανήλθα στα φυσιολογικά μου εκείνος είχε εξαφανιστεί όμως το μέρος έπαιρνε ακόμα φωτιά. Πήρα τον Άνταμ στα χέρια μου και τηλεμεταφερθήκαμε προς το σπίτι μας. Όταν τον είδε η Έμμα σάστησε όμως η Ελίζαμπεθ άρχισε να τρέχει προς το μέρος του και τον πήγε γρήγορα στον πάνω όροφο για να του δώσει τις πρώτες βοήθειες. Πως το καλό του το έκανε αυτό? Αφού είχε γίνει αόρατος. Ωχ όχι. Τώρα κατάλαβα. Αυτά ήταν ήδη σχεδιασμένα από την αρχή. Αυτό που μάλλον δεν είχε σχεδιάσει αυτός ο ηλίθιος ήταν πως θα τον έκαιγα πάνω στον πανικό μου για το παιδί μου. "Λούσιφερ τι έγινε? Τι έπαθε ο Άνταμ? Είναι όλα καλά? Εξαφανίστηκε αυτός ο άνθρωπος από τη ζωή μας? Μιλά μου σε παρακαλώ πολύ" "Πρώτον προσπάθησε να χαλαρώσεις. Δεύτερον δεν πρόκειται να δεις ποτέ ξανά αυτόν τον κάποτε άνθρωπο στην ζωή σου. Τώρα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα και τέλος δεν ξέρω πως κατάφερε να τον τραυματίσει έτσι τον Άνταμ αλλά ως εκδίκηση αυτός και το ένα του παιδί από τα τρία χάθηκαν για πάντα μέσα στην κόλαση. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να καταστρέψουμε και τα άλλα δύο παιδιά του και αυτή η οικογένεια δεν πρόκειται να μας ενοχλήσει ποτέ ξανά" "Μακάρι. Σε ευχαριστώ πολύ Λούσιφερ. Πάμε να δούμε τώρα αν ο μικρός μου άγγελος είναι καλά" "Ναι πάμε" της είπα και κατευθυνθηκάμε στον πάνω όροφο για να δούμε αν όλα είναι εντάξει. Όταν φτάσαμε μπροστά στην πόρτα την ανοίξαμε και αυτό που είδαμε μας έκανε χαρούμενους. Ο Άνταμ είχε επουλώσει μόνος του τις πληγές του χάρη στην βοήθεια της Ελίζαμπεθ.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Λέτε όντως να ισχύει αυτό που είπε ο θείος της Έμμα δηλαδή ο Άνταμ να τρέφει αισθήματα για την Ελίζαμπεθ? 😈😉😃

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😙😚

#teammpoui 💗😍