Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 67

Λούσιφερ's pov
Πως θα τους πω ότι πρέπει να λείψω για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα? Ο Άνταμ μπορεί να έρθει μαζί μου αλλά με την Έμμα τι θα κάνω? Δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της στην κατάσταση της. Εκτός και αν κάνω αυτό που είχα σκεφτεί από την αρχή. Θα της <<κλειδώσω >> την μνήμη μέχρι που να γυρίσω πίσω. Όμως μετά θα με μισήσει. Δεν ξέρω τι να κάνω πια. Όλα είναι τόσο μπερδεμένα. Απλά θα της μιλήσω και ελπίζω να με καταλάβει. Γύρισα το κεφάλι μου προς την μεριά τους και είδα πως με κοιτούσαν τρομοκρατημένοι. Όχι ρε γαμώτο. Πως είναι δυνατόν αυτό? Μα φυσικά αφού κατέστρεψα το σπίτι και τώρα είναι πάλι στη θέση του. Που το έχω το μυαλό μου? "Πρέπει να σας μιλήσω" "Πάλι καλά που το κατάλαβες. Πρώτα από όλα γιατί το έκανες αυτό? Και κατά δεύτερον. Είσαι καλά? Χτύπησες πουθενά?" "Όχι δεν είμαι καλά τον τελευταίο καιρό και για αυτό θέλω να μιλήσουμε" "Τι έχεις?" με ρώτησε αγχωμένη η Έμμα "Δεν σου το είπα την πρώτη φορά που έγινε αλλά πρέπει να σου το πω τώρα". Πήγα να συνεχίσω όμως το χέρι της Έμμας βρέθηκε στο μάγουλό μου. "Αα μάλιστα.. Ώστε για αυτό δεν είσαι καλά. Σε τρώνε οι τύψεις που πήγες με άλλη εε? Καλά να πάθεις τότε" "Άσε με να τελειώσω την πρότασή μου και μετά βγάλε τα συμπεράσματά σου. Και αυτό μην το ξανά κάνεις ποτέ σου κατάλαβες?" είπα σε πολύ δυνατό τόνο την τελευταία μου πρόταση και εκείνη είπε τρομαγμένη και σχεδόν βάζοντας τα κλάματα "Εντάξει" "Λοιπόν τον τελευταίο καιρό τα αληθινά μου μάτια βγαίνουν στην επιφάνεια και δεν μπορώ να ελέγξω τι μπορεί να προκληθεί εξαιτίας αυτών, οπότε το μόνο πράγμα που μου μένει να κάνω είναι να γυρίσω στην κόλαση για μισό χρόνο. Ο Άνταμ μπορεί να έρθει μαζί μου, όμως εσύ δεν μπορείς γιατί έχεις το παιδί μας στην κοιλιά σου και το πιο πιθανό είναι να πεθάνει με το που πατήσεις το πόδι σου εκεί. Ήθελα να σου το πω γιατί δεν θέλω να νομίζεις πως έγινε το οτιδήποτε και έφυγα σαν κυνηγημένος. Σε αγαπώ πολύ και ξέρεις πόσο δύσκολα την λέω αυτή την λέξη. Μαζί σου όμως μπορώ να την λέω για πάντα γιατί το εννοώ. Τι έχεις να πεις για αυτό?" "Είμαι τόσο ηλίθια γαμώτο. Συγνώμη Λούσιφερ. Συγνώμη απλά δεν μπορώ να διαχειριστώ τις ορμόνες μου όσο όλο αυτό που έγινε πριν με τάραξε και δεν κατάλαβα πως έγινε. Συγνώμη" είπε για ακόμα μια φορά και ξεκίνησε να κλαίει. "Σε παρακαλώ μην κλαις αγάπη μου. Όλα θα πάνε καλά και εγώ θα είμαι εδώ πριν γεννήσεις το δεύτερο παιδί μας" "Το ελπίζω" απάντησε προσπαθώντας να σχηματίσει ένα χαμόγελο στα χείλη της. "Θα γυρίσω πίσω χωρίς να καταλάβεις πώς πέρασαν οι μήνες. Σκέψου πως θα πάω στο στρατό και νομίζω θα σου είναι πιο εύκολο" "Μακάρι" είπε και με αγκάλιασε σφιχτά συνεχίζοντας να κλαίει. "Μου υπόσχεσαι πως δεν θα κάνεις συνέχεια χαζομάρες και όχι σεξ με καμία άλλη?" "Υπόσχομαι" της απάντησα και η Έμμα σκούπισε τα δάκρυα από τα μάτια της. Τώρα βρισκόμουν μπροστά από τον Άνταμ.  "Άνταμ εσύ θα έρθεις μαζί μου ή θα μείνεις με την μητέρα σου?" "Θα μείνω εδώ για να την προστατέψω" "Έτσι μπράβο μικρέ. Να την προσέχεις την μητέρα σου γιατί και οι τέσσερις σας είστε ότι πιο σημαντικό για εμένα" "Γιατί τέσσερις?" ρώτησε ο Άνταμ "Γιατί αγαπώ και την Θένια παρόλα τα λάθη που έχει κάνει" "Να σου πω και εγώ ένα μυστικό?" "Ναι πες μου" "Νομίζω βρήκα την τρίτη ψυχή και δεν είναι η Θένια γιατί αλλιώς θα καταλάβαινα το ψύχος στην ψυχή της" "Έχεις δίκαιο μικρέ. Ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού. Αύριο θα φύγω για να τελειώνω μια ώρα αρχίτερα με όλο αυτό το βάσανο. Εσύ μικρέ συνέχισε την εξάσκηση" "Μάλιστα κύριε" μου είπε για πλάκα και εγώ χαμογέλασα. "Εμείς μωρό μου θα αποχαιρετιστούμε με άλλον τρόπο ξέρεις εσύ" "Μάλιστα κύριε" μιμήθηκε και εκείνη τον Άνταμ και εγώ την πήγα μέσα στο δωμάτιό μας και κάναμε έρωτα μέχρι το επόμενο πρωί.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Τελικά θα γίνει αυτό που ήθελε η Θένια πριν πολύ καιρό όμως για άλλον λόγο. Λέτε να κάτσει μόνο για μισό χρόνο ή θα τον πείσει η Θένια να κάτσει περισσότερο? 😈😉😱

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😙😚

#teammpoui 💗💖