Κεφάλαιο 38

1.5K 154 2
                                    

Έμμα's pov
Είχα τελειώσει με το να ταΐζω τον μικρό και τώρα τον κρατούσα στην αγκαλιά μου. Τόσο μικρός και έθραυστος. Κούναγε τα μικρά δαχτυλάκια του πάνω κάτω και για μια στιγμή έπιασε το δάχτυλό μου και το έβαλε στο στόμα του. Χαχάνισα στην αρχή και μετά τράβηξα το δάχτυλό μου από το μικρό του στοματάκι και του είπα παιχνιδιάρικα "δεν χόρτασες εσύ μετά από τόσο γάλα που ήπιες? Τώρα θέλεις και το δάχτυλό μου για να χορτάσεις?". Ξαφνικά ο μικρός ξεκίνησε να κλαίει. Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ένας τύπος με κουκούλα, ο οποίος κάποιον μου θύμιζε. Μόλις κοίταξε προς τα επάνω κατάλαβα κατευθείαν ποιος ήταν και μάλιστα είχα και πολύ καιρό να τον δω. Τι κάνει εδώ ο Ντάνιελ? Που ήξερε πως ήμουν στο νοσοκομείο? Τι συμβαίνει τελοσπάντων εδώ επιτέλους? Που είσαι Λούσιφερ? "Γεια σου Έμμα. Σου έλειψα?" Είπε και με κοίταξε στα μάτια και το μωρό μου συνέχισε να κλαίει. "Δ..δεν ξέρω αν μ..μου έλειψες" είπα και εγώ λίγο τρομοκρατημένα. Με κοίταξε καχύποπτα και μόλις πήγε να πει κάτι άλλο η πόρτα άνοιξε για 2η φορά μέσα σε λίγα λεπτά και αυτή τη φορά μπροστά μας ήρθε ο Λούσιφερ ο οποιός δεν φαινόταν και στην πιο χαρούμενη κατάσταση ever. Τι μπορεί να έμαθε και να βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση? "Τι κάνεις εσύ εδώ?" Είπε αγριεμένα ο Λούσιφερ προς τον Ντάνιελ. "Καθαρίζω πατάτες" του είπε ειρωνικά "εσύ τι βλέπεις να κάνω?" "Γτ είσαι εδώ?" "Για να δω την Έμμα και τον μικρό. Εσύ τι ζόρι τραβάς?" "Είμαι ο πατέρας του μικρού και η Έμμα είναι η κοπέλα μου. Επίσης δεν μου αρέσει που είσαι τόσο κοντά στα 2 άτομα που αγαπώ πιο πολύ στον κόσμο. Τέλος ποιος σου είπε πως η Έμμα ήρθε εδώ?" "Το υποψιάστηκα" "Από που? Μύρισες τα νύχια σου και είπες πως βρισκόμαστε εδώ?" "Μπορεί και να το έκανα" "Βρε πέρνα μια βόλτα από τον κάτω κόσμο και πες τους να με φωνάξουν θα σου κάνω ειδική παραγγελεία βασανιστηρίων. Μην ανησυχείς" είπε και του έριξε ένα ειρωνικό γελάκι. "Νομίζω Λούσιφερ θυμάσαι τι είχε γίνει την προτελευταία φορά που είχαμε ειδωθεί οι δύο μας έτσι?" Είπε και τότε του κόπηκε το ειρωνικό του γέλιο. "Ποιος νομίζεις πως είσαι εε? Δεν θα μου λες τι να κάνω το κατάλαβες?" Του είπε ο Λούσιφερ νευριασμένα. "Είμαι το 1ο Νεφελίμ και δεν μπορείς να με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα" "Αα ναι και ποιος θα με εμποδίσει?" "Εγώ και όλοι όσοι δεν σε συμπαθούν από τον παράδεισο" είπε ο Ντάνιελ. "Εε σταματήστε επιτέλους να τσακώνεστε μπροστά στο παιδί. Δεν έχει καταλάβει κανένας από τους δυο σας πως ο μικρός κλαίει?" Τους είπα και εγώ με λίγη δόση ειρωνίας στη φωνή μου. "Βλέπω τώρα ήπιατε το αμίλητο νερό εε? Και πολύ καλά κάνατε". Ο Λούσιφερ στριφογύρισε τα μάτια του από τον τρόπο που μίλησα και ο Ντάνιελ κοιτάει την κάθε κίνηση που κάνω και αυτό είναι κάπως κρίπι. Άρχισα να κουνάω τον μικρό πάνω κάτω για να ηρεμίσει όμως δεν σταμάταγε με τίποτα το κλάμα. "Ντάνιελ μπορείς να φύγεις?" "Καλώς" είπε και βγήκε έξω. Όταν έφυγε από το δωμάτιο ο μικρός σταμάτησε το κλάμα και ο Λούσιφερ με κοίταξε με ανασηκωμένο το φρύδι και μου είπε "Ήμουν σίγουρος πως με το που έφευγε ο Άνταμ θα σταματούσε να κλαίει". Άνταμ? Έδωσε κιόλας όνομα στο μικρό μας άγγελο. "Άνταμ? Μου αρέσει" "Έτσι θα τον ονομάσουμε. Σου αρέσει σίγουρα?" "Ναι πάρα πολύ" "Πως σου ήρθε η ιδέα για το όνομα?" "Απλά το Άνταμ μου θύμιζε ένα παιδί που βρισκόταν στον παράδεισο κάποτε, αλλά τον έδιωξαν γιατί είχε ερωτευτεί μια θνητή" "Μα αυτό είναι απαίσιο" "Το ξέρω, τέλοσπάντων πότε μπορείς να βγεις από εδώ?" "Σε μια εβδομάδα μου είπαν για να μπορέσω να αναρώσω από τη γέννα" "Εντάξει λοιπόν. Θες να κάτσω μαζί σου ή να πάω έξω με τους άλλους?" "Κάτσε εδώ. Θα μου κάνει καλό" "Σε ευχαριστώ" "Για πιο πράγμα?" Του είπα και αφού είχε καθίσει δίπλα μου μπήκα στο βαθούλωμα του λαιμού του και τον μύρισα. Είχε από μόνος του τόση υπέροχη φυσική ομορφιά. "Σε ευχαριστώ που μπήκες στη ζωή μου και την έκανες καλύτερη. Όχι μόνο εσύ αλλά και ο Άνταμ που μας παρακολουθεί τόση ώρα" "Και εγώ σε ευχαριστώ που έκανες τη ζωή μου καλύτερη και με βοήθησες να φέρω τον μικρό Άνταμ στον κόσμο" είπα και κάτι λεπτά αργότερα με πήρε ο ύπνος στο βαθούλωμα του λαιμού του κρατώντας τον Άνταμ αγκαλιά.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. 😍 Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Τελικά εμφανίστηκε ο Ντάνιελ και δεν ξέρω για πόσο καιρό θα μείνει. Μάθαμε και από που προήλθε και το όνομα του μικρού μας Άνταμ. Επίσης ο μικρός καταλαβαίνει πολλά περισσότερα από ότι δείχνει. Θα καταλάβετε στη συνέχεια τι εννοώ. 💖

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😚😙

#teammpoui 💝♡

Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें