Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 17

Έμμα's pov
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει, αλλά πάντα με κάνει και νιώθω όμορφα μέσα από το φιλί του. Μπορεί να φταίνε και οι ορμόνες μου. Ουφ δεν μπορώ άλλο. Τον σπρώχνω λίγο πιο πέρα και σηκώνομαι πάνω. Κάνει πολύ ζέστη ή μόνο εγώ ζεστένομαι εδώ πέρα? "Τι έχεις?" "Έχει πολύ ζέστη, είσαι και εσύ ζεστός από μόνος σου είναι να μην ζεστένομαι μετά?". Πες μου ότι αυτό δεν το είπα εγώ? "Με βρίσκεις καυτό μικρή?" "Ε-εε-γω μα-αλ-λον ν-ναι γ-για να το ει-ειπ-πα". Τώρα για ποιον λόγο τραυλίζω? Αα μάλλον κατάλαβα. Είναι επειδή πλησιάζει όλο και πιο κοντά και εγώ πάω όλο και πιο πίσω για να μην με φτάσει. Αα ποιος έβαλε αυτό το δέντρο εδώ? Μανούλα μου πλησιάζει πολύ κοντά. Κάποιος βοήθεια παρακαλώ. "Δεν υπάρχει κανείς εδώ για να σε σώσει μικρή, εκτός από εμένα. Την δικιά μου βοήθεια την θες?" "Απεγνωσμένα πολύ". Καλέ αυτός θέλει να κολάσει και εμένα. Αχ μικρέ διαβολάκο τι μου κάνεις. Πολλές εικόνες με εμένα και με τον Λούσιφερ πέρασαν από μπροστά μου να κάνουμε διαφορά πονηρά πραγματάκια και αμέσως κούνησα το κεφάλι μου μπρος πίσω για να φύγουν. "Καλέ τι πονηρό μυαλουδάκι είναι αυτό που έχεις ματιά μου εσύ" "Από κάποιον το υιοθέτησα μάλλον" είπα και τον κοίταξα κατάματα στα μάτια του. "Λες να σε *κόλλησα* εγώ?" "Πολύ πιθανόν ναι" του είπα και πήγα να ξεκολλήσω από το δέντρο, αλλά μου έπιασε και τα δύο χέρια και μου τα κόλλησε στο δέντρο. "Τώρα που ακριβώς θα πας?" ρώτησε και εγώ άρχισα να παίζω μαζί του. Του φίλησα το λοβό του αυτιού του, ύστερα κατέβηκα στο λαιμό του, του φίλησα το στόμα και εκεί σταμάτησε να μου κρατάει τα χέρια και με έπιασε από τη μέση, ενώ εγώ τον έπιασα από τον σβέρκο. Με φιλούσε κρητικά και γεμάτο πάθος. Είχε καιρό να με φιλήσει έτσι, όμως όλο αυτό μας το χάλασε η κοιλιά μου που ανακατευότανε. Δεν κατάλαβα για πότε πήγα πίσω από το δέντρο και έκανα εμετό και πότε ο Λούσιφερ μου έπιασε τα μαλλιά για να μην τα ξεράσω και αυτά. Πρέπει να αηδίασε πολύ και δίκαιο θα είχε. Εδώ αηδίασα εγώ και μου έμεινε και μια απαίσια γεύση στο στόμα. "Θες να σε γυρίσω σπίτι?" "Ναι αν δεν σου είναι δύσκολο" είπα και πήγα να κάνω ένα βήμα αλλά ζαλίστηκα. Ήρθε και μου έπιασε το χέρι και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ήμουν στο δωμάτιό μου. "Θες να σε αλλάξω εγώ ή θες να μείνεις με τα ρούχα και να ξαπλώσεις?" "Αν μπορείς άλλαξέ με εσύ" "Εντάξει. Που έχεις τα ρούχα σου?" "Στο δεύτερο ντουλάπι στα αριστερά" "Έγινε" είπε και ήρθε λίγο αργότερα κρατώντας μια πυτζάμα η οποία είχε μωβ χρώμα και από επάνω μια αγελάδα ενώ το από κάτω είχε άσπρες πιτσιλιές. Ποιο γελοίες δεν μπορούσες να βρεις εε? "Όχι γλυκιά μου δεν βρήκα άλλες πιτζάμες είχες μόνο αυτές μέσα. Τώρα σήκω να σε αλλάξω" "Εντάξει" είπα και σηκώθηκα πάνω. Ένιωθα σαν άρρωστη αφού δεν μπορούσα να κάνω σχεδόν τίποτα μετά το ανακάτεμα που είχα πριν λίγο. Με έκανε πρώτα ένα μπάνιο και μετά με άλλαξε και με έβαλε μέσα στις πιτζάμες μου. Άνοιξα την κουβέρτα και μπήκα από κάτω. "Είσαι καλύτερα τώρα?" "Ναι σε ευχαριστώ. Πήγαινε και εσύ *σπίτι* σου άμα θες να μην σε κρατάω" "Δεν το κάνω από υποχρέωση, εκτός και αν αυτό σου έχω δείξει" "Όχι δεν μου έχεις δείξει αυτό. Αν θες τότε μείνε να μου κάνεις παρέα" "Εντάξει λοιπόν θα μείνω" "Σε ευχαριστώ" "Μην με ευχαριστείς. Χαρά μου να κάτσω μαζί σου". Αχ τι χαρά. "Λοιπόν τι θες να κάνουμε?" "Δεν ξέρω" "Εγώ έχω κάτι στο μυαλό μου" είπε ενθουσιασμένος.

*…*
Γεια σας μπισκοτάκια. 😍 Ελπίζω να σας άρεσε το κεφ.

Νομίζω όλες/οι καταλάβατε τι θέλει το πονηρό μυαλό του Λούσιφερ. Η Έμμα όμως δεν είναι και πολύ καλά. Ποιες/οι θα ήθελαν να είναι στη θέση της Έμμα και ποιες/οι στου Λούσιφερ? 😈😇😘💙

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 💘

#teammpoui 💗